Don't walk away [5sos] จบ.

Chapter 8

"คริส" ไมเคิลเรียกคริส แต่ลุคหันไปมองด้วย
"หืม?"คริส
"ขอไลน์หน่อยสิ" ไมเคิล

"อาหารได้แล้วครับ" พนักงานเวริฟเข้ามาขัดพอดี ถือว่าดีแล้วแหละ แต่ลุคยังคงมองหน้าไมเคิลอยู่

"อะแฮ่ม!" คาลัมทัก
"กินเร็วๆหิวแล้วๆ" แอชตันต่อ ลุคจึงละสายตาจากไมเคิลมาที่อาหาร

ระหว่างที่ทุกคนกำลังกินอาหาร บรรยากาศก็เหมือรจะอึมครึมไปหน่อย
"เออ ไมเคิล แล้ววันนี้ได้อะไรมาบ้าง" แอชตัน
"วันนี้หรอ...เออ.. เหมือนจะได้ยินพวกครูคุยกันว่าพรุ่งนี้จะมีภารกิจให้ทำน่ะ" ไมเคิล

"แค่นั้น?" แอชตัน
"ก็เอออ่ะดิ" ไมเคิลพูดแล้วตักอาหารเข้าปาก

-ตึ้งตึ่ง-
เสียงไลน์ของลุคเด้ง เขาหยิบมันขึ้นมาเมื่อเขาเห็นว่าเป็นข้อความจากโซเฟีย ก็เก็บมันลงไป
"ใครอ่ะ" คริสถาม
"เพื่อนน่ะ" ลุค
"นายมีเพื่อนคนอื่นนอกจากเราด้วยหรอ" ไมเคิลพูดพร้อมกระตุกยิ้ม

"โซเฟียหรอ" คริสถาม เพราะจริงๆเธอเห็นหน้าจอโทรศัพท์เขาแว้บๆ
"อือใช่" ลุคตอบ คริสพยักหน้าเบาๆ แล้วกลับไปกินมักกะโรนีเหมือนเดิมเงียบ ลุคเห็นคริสท่าทางแปลก เลยแกล้งเล่นนิดหน่อย

"เฮ้ย!" เขาตักมักกะโรนีจากจานของคริสไปกิน
"ทำไม" เขาทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"ตะกละว่ะ" คริสบ่นทำหน้านิ่วคิ้วขมวด แล้วกลับไปกินของตัวเองต่อ
ลุคเห็นเธอทำท่าไม่พอใจ เลยใช่ส้อมจิ้มออนเนี่ยนริงของเขาไปใส่ให้ในจานคริสจนหมด

"อ่ะ ให้ แลกกัน" เขาพูดแล้วยิ้ม เป็นครั้งแรกที่เขายิ้ม ไม่ใช่กับคริส แต่พวกแอชตันก็อึ้งไปตามๆกัน
"ขอบใจ ฮะๆๆๆ" คริสพูดไปขำไป เพราะคนที่ชอบทำหน้านิ่งตลอด แล้วอยู่ดีๆก็ยิ้มมันดูแปลกๆ

"ขำอะไร" ลุคเปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นหน้านิ่ง พร้อมทำเสียงดุเหมือนเดิม
"เปล่าๆไม่มีอะไร" คริสพยายามกลั้นหัวเราะแล้วกลับไปกินอาหารของตัวเองต่อ