Unfair

part-23(Final)

#final

Unfair**

စိတ္အစဥ္က အရာရာမွန္သမွ်ကိုသတိျပဳ အာရံုထားမိလို႔လာတယ္

ေမ့လဲမသြားခင္ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာhunက်ေနာ့္ဆီေရာက္လာခဲ႔တာ~ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔တယုတယနဲ႕သူအျမဲအနမ္းႏုႏုေလးေတြေပးေလ့ရွိတဲ႔ပါးျပင္ေပၚ~ဒီတခါေတာ့သူ႕ဆီကျပင္းျပင္းတခ်က္အထိုးခံခဲ႔ရေသးတယ္

ခ်က္ခ်င္းပဲ အသိ~မွတ္ဥာဏ္ေတြထဲထိုပံုရိပ္ေတြကလႊားခနဲဝင္ေရာက္မွတ္မိလာတယ္

ေနာက္~ခံစားမိတယ္
လက္တဖက္မွာလည္းတစ္ခုခုစိုက္ထားတယ္
္တခ်က္ခ်င္းစနစ္တက် တီခနဲျမည္ေနေသာအရာရဲ႕အသံ~ျပီးေတာ့အနံ႕အသက္ေတြကေဆးနံ႕ေတြ~ေသခ်ာပါျပီ က်ေနာ္ကုသမႈတစ္ခုကိုခံယူေနရျပီဆိုတာေလ

သိေနေပမယ့္ က်ေနာ္မ်က္ခြံေလးေတြကိုအားယူဖြင့္ေလာက္ေအာင္အထိကိုအားအင္ေတြမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ဖြင့္မရႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္

သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္~က်ေနာ္ၾကားလိုက္ရတဲ႔အသံေလးတစ္ခုကအားအင္ေတြထက္လိုအင္ဆႏၵေတြကိုေပးစြမ္းႏိုင္လိုက္တာ~သူ႔အသံေလးၾကားရေတာ့က်ေနာ္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုေတြ႕ခ်င္လို႔္လာတယ္

ျမင္ရႏိုင္ဖို႔အေရး မ်က္လံုးေတြကဖြင့္ႏိုင္မွ~က်ေနာ္ ပြင့္တခ်က္မပြင့္တခ်က္ျဖစ္ေနရင္းပဲ သူ႔ကိုရွာလိုက္မိပါရဲ႕~

ေဘးေစာင္းရပ္ေနလို႔ႏွာေခါင္းေလးခြ်န္ခြ်န္ငိုက္စင္းက်ေနျပီးက်ေနာ့္ေလာက္မရွည္လ်ားေပမယ့္ မ်က္ေတာင္နက္နက္ေလးေတြကျဖာက်လ်က္စကားေတြလည္းအမ်ားႀကီးေျပာေနလိုက္တဲ႕သူ႔ပံုစံေလး~က်ေနာ္ေဝေဝဝါးဝါးနဲ႕ၾကည့္ေနရတယ္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ~သူ႔အသြင္ပံုစံေလးရယ္~မခြဲခြာႏိုင္ မစြန္႔ပစ္ရက္ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးသူနဲ႕ေနခ်င္တယ္ကြယ္

တေျဖးေျဖးနဲ႕ခဏအၿကာမွာအားမရစြာၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ႔သူ႕ကိုရွင္းလင္းစြာျမင္လာရတယ္

မ်က္လံုးေတြဖြင့္လို႔ရသြားေလျပီ~အိုး~သူ႔ရဲ႕ပံုရိပ္ေလးကက်ေနာ့္အတြက္အရမ္းထိေရာက္ေနပါ့လားေနာ္~သူ႔ကိုျမင္ခ်င္ ေတြ႕ခ်င္ေဇာနဲ႕က်ေနာ္မ်က္လံုးေတြဖြင့္ႏိုင္သြားခဲ႔တာပါ~ေျပာပါတယ္ သူဟာက်ေနာ့္ရဲ႕အသက္ရွင္ေနရတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ကေလးပါဆိုတာ~