ANGEL

BÖLÜM 12

                                                                   MELEK'İN GÖZÜNDEN                                                         

                                                                                  PART 1 

   "Melek."

   "Melek."

   Tanıdık  gelen sesle beraber omzuma dokunan eli hissedince kalktım.

    "Siz geceden beri beraber mi..."

   Nasıl yani Emir gitmemiş miydi ? Bütün gece beraber aynı yatakta hem de kolunda mı yatmıştım ? (Multi deki gibi ) Şaka gibiydi gerçekten. Samet lafını bile bitirememişti ki...

   "Sizin aranızda ne var" diye sordu Seda.

   "Hiçbir şey yok nereden çıkarıyorsunuz biz sadece gece geç saatlere kadar oturunca dalmışız ve sabah işte böyle uyandık siz de gördünüz."

  Ben bütün bunların açıklamasını yaparken Emir hala koltukta/yatakta gerinleşiyordu. Karnına hafifçe vurdum.

   "Ne vuruyorsun be " diye hemen atıldı Emir.

   "Bende gece tam ajanstaki mankenliği kabul ettiğimi söylüyordum sonra uyuyakalmışız." 

  Üçü birden "ne" diyerek tepki verdiler.

  "Tutun beni bu kıza daha fazla dayanamayacağım" diyen Seda'yı takmayarak o an dediğim şeyin ben bile şokunu yaşıyordum. Salak ben.

  "Ama tabi ki de sizin koyacağınız şartların yanı sıra benim de şartım olacak" deyiverdim. Bu  konuşma belki de hiç iyi yere gitmiyordu.

   "Şuan her istediğini yapabilirim biliyor musun" diye söyleyen Emir'e baktıktan sonra ; önce Samet'e sonrasında Seda'ya bakıp :

   "Mankenlik karşısında sadece bir dönemliğine okuluma devam edeceğim ve bunu sen halledeceksin." Kesinlikle içip gelmiştim. Bu cesareti başka türlü bulamazdım çünkü.

   Samet daha fazla konuşmaya ve az önce gördüklerine dayanamayıp yukarı çıktı.

   "Böyle bir şey yapmayacaksın değil mi Emir" diyerek tek kaşını kaldırdı Seda.

  "Yapacağım tabi ki de Seda."

   Seda bana yaklaşarak yüzüme doğru uzandı. Evet uzandı çünkü Seda benden kısaydı.

   "Beni deli ediyorsun kızım" deyip hızlıca kitabevinden çıktı. Emir'e dönüp "ben üstümü değiştireceğim" diye dedikten sonra odaya geçtim. Bir tane koyu renk kot giyip üstüne kırmızı siyah göbeği açık bir gömlek giydiğim gibi Samet'in yanına çıktım.

   "Müsait misin acaba" deyip önce kafamı çıkarıp şirince görünmeye çalıştım.

   "İstersen gel" dedi soğukça.

   "Samet gerçekten yanlış anladın bak olanlar öyle gördüğün gibi değil."

   "Doğruyu anlat o zaman Melek" dedi kedi yavrusu gibi çaresizce.

   "Bak emniyetten çıktıktan sonra kendimi daha iyi hissetmem için benimle kaldı ve öyle konuşurken bir anda uyumuşuz, gerçekten hepsi bu."

   "Melek, bak seninle açık konuşacağım ve lafı öyle dolandırmayacağım."

      Hiç iyi gitmiyordu bu konuşma. 

   "Seni dinliyorum Samet."

   "Melek ben seni ilk gördüğümden beri sana normal duygular hissetmiyorum. Melek.. ben seni seviyorum. Birçok kez bunun önüne geçmeye çalıştım ama..."