Otaku no Monogatari

Kapitulo 10 - Xavier

“Anata dare? (Who are you)” tanong ulit sa akin nung mysteryosong lalaking nasa harapan ko ngayon. Bakit ganito ang dating nito? Parang ang bigat sa feeling, tapos ang sama pa ng tinggin niya sa akin. Para siyang tigre na nakakita ng lion!

“Ha, ako? Eh ikaw nga ang dapat kong tanungin niyan eh!” sigaw ko sa kaniya. Nagulat naman ako, bakit kahit nagfroze na yung time eh nakakagalaw pa rin itong lalaki na ito? At saka, siya yung nagsabi ng pangalan ni Natsu…

Eh?!!!

Seriously?!! Huwag mong sabihin na ito yung sinasabi ng Moron Trio na taong kaparehas ko ng ability. Uwaa! Finally, dumating na rin yung makakatulong ko sa paghahanap ng anime characters! Hindi na ako forever alone…

“I am Xavier, at ikaw? Paano nakakagalaw ang isang taong katulad mo dito sa timeless space?” tanong niya sa akin habang seryoso ang kanyang mukha. 

Timeless space pala ang tawag dito? XD Di ko alam yun ah!

Ang cool ng pangalan niya, Xavier, parang pangalan lang ng aso! Pero dapat maging ka-close ko kaagad ito. Lumapit ako sa kaniya, tapos hinawakan ko siya sa balikat

“Hello Xavier, ako nga pala si Emi. I bet na ikaw pa yung isang nilalang na may kakayahang iligtas ang anime characters na natrapped dito sa mundo natin. Ako rin ganun, kaya naman nakakagalaw rin ako dito. I look forward working with you, sana maging friends tayo.” sabi ko sa kaniya habang nakangiti.

Nagulat na lang ako ng bigla niya akong itinulak papalayo. Aray, masakit yun ha. Malakas yung pagkakatulak niya, buti na lang hindi ako napatumba.

Bigla siyang tumawa, pero hindi normal na tawa, parang nanlalait yung way ng pagtawa niya. Bakit ako pinagtatawanan nito? May nakakatawa ba sinabi ko? Seryoso kaya ako. Maya maya, bigla na lang siyang tumigil sa pagtawa, tapos tumingin siya sa akin

“So ikaw pala yung taong sinabi sa akin ni Tamaki Suoh ng Ouran Highschool Host Club na isa pang taong may kakayahan katulad ko” sagot niya habang nakataas yung baba, parang ang taas taas ng tinggin niya sa sarili.

Pero anu daw, Tamaki? Uwaa, huwag mong sabihin na nameet niya na si Tamaki Suoh! Ang daya! Isa si Tamaki-sama sa mga inaabangan kong mameet! Nailigtas na pala siya nito…

“Nameet mo na si Tamaki? Astig!” sagot ko. Ilan na kayang anime charas ang nailigtas nito?

“Oo, at marami pang iba. Ito na ang tiles ko sa kasalukuyan” Ipinakita niya sa akin yung tiles niya. Hala, ang dami na, 10 na siguro yun! So ilang characters na pala ang nakasagupa nito? Mas marami kaysa sa akin, baka napasama rin dun ang mga super favourite kong characters. Unfair! Kaagad din niyang itinago yung mga tiles na para bang nanakawin ko kapag hindi niya naitago kaagad. Tapos tumingin ulit sa akin with that irritating look.

“Ako rin may tiles, pero mas marami yung sa iyo.” Ipinakita ko yung tiles na meron ako. Tapos, mas lalong sumama yung tinggin niya sa akin. Teka, anu bang meron?! Bakit ganito ito kung makatinggin! Maayos naman akong makipag usap ah. Oh baka naman sadyang kunot lang ang noo nito.