Akala ko ito na. Siya na yung magpapasaya sa kain. Akala ko siya na ang makakasama ko habangbuhay, pero hindi. Wala na siya. Wala na. Everytime na makikita ko picture niya, nasa isip ko na buhay pa siya. Pati ang mga text niya sa akin, namimiss ko siya, lahat ng mga sinasabi niya sa akin, paalala niya. HInding-hindi na niya masasabi iyon. Kasi wala na siya, dahil sa akin. Nagbago ang buhay ko, noong dumating siya. Magbabago na naman, dahil wala na siya.
Nandito ako sa sementeryo. Nailibing na namin si Nique. Pero kahit anong pilit nila, hindi nila ako mapapaalis dito..............
Cav: Bro! Tara na! Uulan na.
Owy: Kuya, oo nga.
Me: Ayoko. Gusto ko siya kasama. Hinding-hindi ko siya iiwan.
Mommy: Ver, tara na. Baka magkasakit ka pa. Wala na siya. Hayaan mo ba siya.
Nakinig nalang ako kay Mommy. Unting-unti ako tumayo at umalis sa lugar kung saan nilibing ni Nique. Oo, alam ko na magbabago na naman. Pero ang hinding-hindi magbabago, ang pagmamahal ko sa kanya,.
"THE END!"
======================
Guys, thank you po sa pagsuporta sa story ko. Alam ko po na maigsi siya. Pero may book two pa po iyan. Sana po magustuhan niyo. Thanks! Loveyou, readers! :)
~> Monicah ♥
BINABASA MO ANG
The Story Of Us! (ft. CHiCSER)
Teen Fiction"Sometimes, People were meant to be each other. But, sometimes, People were not born to be with each other."
