Nandito kami ngayon sa Dining Hall. Syempre nakain ng dinner, kasama sina Mommy at Daddy, pati na rin ang Posadas Family. Napansin nila na hindi ako masyado kumakain.
Mommy: Anak, kumain ka pa. Ang daming pagkain kong hinanda.
Me: Sige po, ma. Busog pa po ako eh.
Daddy: May problema ka ba, anak?
Me: Wala po, dad. Sige po, magpapalamig lang po ako sa labas. Excuse me po. :/
Tapos ako'y lumabas na sa dining hall at pumunta sa terrace namin.
Oliver's POV
Tuwang-tuwa ako noong nakita ko ulit si Nique-Nique. Nique-Nique ang tawag ko sa kanya dahil wala lang. Parang bagay kasi sa kanya, pati rin cute. Hehe! Nandito kami ngayon sa bahay nila. Kalilipat lang din pala namin sa tapat nila.
Ako po pala si Oliver Lance Posadas. Kilala na po pala ako ng lahat dahil sa group namin na CHiCSER. Magkaibigan na kami ni Monique simula noong 5 years old kami. Nagkakilala kami sa park.
flashback
May nakita akong batang babae. Nakaupo siya sa swing, at umiiyak. Nilapitan ko siya.
Me: Bata, bakit ka umiiyak?
Siya: Nawawala kasi ako. Natatakot rin ako na baka iniwan na nila ako. Huhuhuhuhuhu! T-T
Me: Gusto mo ba samahan nalang kita para hindi matakot, hanggang sa dumating na ang mommy at daddy mo?
Siya: Sige! Salamat. :)
Me: Ano pala name mo? :)
Siya: Monique. Ikaw?
Me: Oliver. Friends na tayo ha? :)
Monique: Oo naman. Kung gusto mo magbestfriends pa? :)
Me: Oo naman. Bestfriends? :)
Monique: BESTFRIENDS! :)
Nagkwentuhan kami ng nagkwentuhan, hanggang sa may lumapit sa amin na dalawang matanda. Mga magulang niya.Monique: Mommy, Daddy!
Tita Malou: Anak, san ka ba galing? Ok ka lang ba? Nasaktan ka ba?
Monique: Mommy, ok lang po ako. Akala ko po iniwan niyo na ako.
Tito Manny: Anak, hinding-hindi mangyayari yun. Mahal na mahal ka namin. (tapos sabay tingin sa akin) Oliver, buti ikaw ang kasama ni Monique. Tsaka nga pala, hinahanap kana ng mommy mo. Salamat ulit, Iho. :)
Me: Wala po anuman. Sige po, puntahan ko lang po sila. Monique, huwag kana umiyak. Ingat po kayo.
Tito & Tita: Ikaw rin, Iho. (Sabay tingin kay Monique) Tara na, anak. :)
Monique. Sige po. Bye, Oliver. :)
Oliver: Bye, Monique. :)
end of flashback
Tapos na kami magdinner. Nagpaalam ako kayna Tito at Tita, pati na rin sa Mommy at Daddy ko.
Me: Ma, Pa, Tito, Tita, labas lang po ako. Magpapalamig lang po ako.
Owy & Onin: Ayieeeee! Susundan mo lang si Monique, Kuya Ver. :)
Mommy: Tama na yan! Baka mag-away pa kayo. Sige, Anak.
Me: Thanks, Ma. Excuse lang po. :)
Tita Malou: Sige, Iho. :)
At tsaka ako lumabas papuntang terrace. Nakita ko sa Monique. Nakatulala sa kawala. Kaya naisipan ko gulatin.
Monique's POV
Nakatingin ako sa buwan nang biglang may sumundot sa tagiliran ko.
Me: Ay, Kalabaw!
Si Oliver lang pala. At tumawa lang siya sa sinabi ko noong nagulat ako.
Oliver: HAHAHAHAHAHAHAHAAHAHHAHHA! XD
Me: Tsk! =____=
Oliver: Eto talaga! Hindi mabiro. Kamusta kana, BestFriend? Tagal na natin hindi nagkikita at nag-uusap eh.
Natameme ako noong tinawag niya ulit ako na bestfriend. Tsk. =_=
Me: Ok lang. ( Tipis kong sagot)
Oliver: Eto! Umalis lang ako, suplada na. Kwento ka naman.
Me: Ayoko nga. Tara na, pasok na tayo. Baka hinahanap na nila tayo eh.
Nagulat ako noong hinawakan niya bigla ang kamay ko.
Oliver: Mamaya nalang. Sige na, Please? ( sabay puppy eyes *O*)
Me: Ver, may gagawin pa ako eh. Sige, ganito nalang kung gusto magstay, magpaiwan ka nalang. Marami pa talaga ako gagawin eh. Pasensya na.
Oliver: Sige na nga. Halika na. :)
Sa Loob ng Bahay,
Me: Ma, Pa, akyat na po ako. Marami pa po akong gagawin eh.
Mommy: Sige, anak. Magpaalam kana rin sa Tito Oly mo at Tita Lizza.
Me: Sige po. (sabay tingin kay Tito Oly at Tita Lizza) Tito, Tita, Akyat na po ako. Goodnight po.
Tita Lizza: Sige, Iha. Goodnight din. :*
Owy & Oliver: Goodnight, Monique!
Me; Goodnight din. :)
Onin: Goodnight, Ate Monique. ( Sabay kiss sa cheeks) :*
Me: Goodnight, Onin! :*
At pumanik na ako sa kwarto ko. Nagbihis muna ako ng pambahay, at gumawa ng assignments. Tsaka, sabay tulog. :)
( A/N: Comment, Vote, Be a Fan, Appreciate it all! Love you, Guys! )
BINABASA MO ANG
The Story Of Us! (ft. CHiCSER)
Ficção Adolescente"Sometimes, People were meant to be each other. But, sometimes, People were not born to be with each other."