Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 19 ~

Tini POV

Vandaag gaan we naar het strand, en met we bedoel ik Jorge, Abbey, Fran en ik.

'Sis?' vraagt Fran, ik kijk op. 'Morgen kan ik niet bij je feestje zijn. Ik moet werken.' Deelt hij mee, een triest gevoel gaat door mijn lichaam heen, zijn mondhoeken dalen als er een traan over mijn wang rolt. Ik wordt morgen 18, de belangrijkste verjaardag, en dan komt hij niet.

'Oké' antwoord ik en loop het strand op, achter Abbey en Jorge aan. We zoeken een rustig plekje uit, niet dat dat er echt is, en leggen daar onze handdoeken neer.

'Tini?' vraagt Jorge nadat ik zijn rug heb ingesmeerd. Nadat ik op mijn buik ben ga liggen kijk ik hem aan, mijn ogen fijngeknepen tegen de zon. 'Wanneer krijgen we de teksten voor die audities?' vraagt hij terwijl hij mijn rug in begint te smeren. Genietend sluit ik mijn ogen, meteen krijg ik een blij gevoel.

'Weet ik niet' antwoord ik snel, om verder te kunnen genieten van dit heerlijke gevoel. Ik sluit mijn ogen en val niet veel later in slaap, weg in mijn eigen wereldje.

Een koude vloed komt op mijn lichaam terecht, meteen kijk ik op, en zie Jorge en Fran weg rennen. Als ik naast me kijk zie ik Abbey ook helemaal doorweekt. Ze kijkt me met een grijns aan.

'We gaan ze terugpakken, en hard ook' grijnst ze duivels, waardoor ik in de lach schiet. Niet veel later liggen we samen in een deuk, wat nog enkele minuten duurt.

'Hoe wil je dat gaan doen dan?' vraag ik, bedenkelijk. Zelf wil ik ook een plan hebben.

'We springen op hun rug, als ze in zee zijn.' Legt ze uit, ik vind het een beetje onlogisch. Dat is toch geen wraak? 'En dan gooien we een emmer zand over hun heen, wat dan lekker blijft plakken.' Gaat ze verder. Nu begrijp ik het meteen en begin te grijnzen.

'Perfect plan' roep ik en we lopen naar de strandwinkel, waar we vlak naast liggen met onze handdooeken, en kopen daar 2 emmertjes.

'Ben je er klaar voor?' Vraag ik nadat ik mijn emmertje heb gevuld met zand. Ze knikt en we gaan richting de zee, we tellen tot 3 met onze vingers en rennen naar de jongens, en voor ze ons opmerken gooien we het zand over hen heen. Ze schrikken en duiken het water in om het zand van zich te laten spoelen.

Abbey en ik kijken elkaar aan en we krijgen een lachbui. Ik lach hard tot ik iemand onder me door voel zwemmen. En voor ik het weet zit ik op de schouders van Jorge, en Abbey op de schouders van Fran. Voordat ik het doorhad lag ik in het water en kwam hoestend en proestend boven water. De jongens staan te lachen en beginnen ons nat te spetteren, en voor we het door hebben loopt het uit tot een watergevecht.

Uitgeput laat ik me op bed vallen. We waren wel een uur bezig met het watergevecht, en er kwamen steeds meer mensen bij. Het was echt heel erg gezellig.

'Maar de jongens hebben gewonnen!' Roept Jorge die binnenkomt met Abbey op de rug van Fran.

'Helemaal niet! De meiden waren beter!' Roepen we op hetzelfde moment, waardoor we in de lach schieten.

'Jullie moeten weer terug naar school hoor, jullie zijn slecht in leren.' Zegt Fran dan ineens heel serieus. Ik zet een pruillip op omdat ik weet dat hij daar niet tegen kan. 'Okay goed dan, jullie hebben gewonnen!' geeft hij zich over. En drukt kort zijn lippen op die van Abbey. Ze glimlachen naar elkaar. Snel duw ik ze mijn kamer uit om een gênant moment te voorkomen. Lachend slaat Fran een arm om haar heen en lopen naar zijn kamer.

'Ik wil niet weten wat er in die kamer gaat gebeuren.' Grijnst Jorge. Ik lach en knik.

'Daar ben ik het mee eens!' Lach ik. Mijn mobiel sluit ik aan aan mijn muziekbox, en zet mijn lievelings nummer op. Ik dans erop los.

'Oefen je alvast voor morgen?' Grapt Jorge, maar meteen sluit hij zijn mond weer. Ik kijk hem raar aan.

'Morgen?' Vraag ik hem verbaasd. 'Wat iser morgen dan?' Maak ik hem duidelijker.

'Morgen ben je jarig, dus ik kom wel even dansen.' Lacht hij een beetje ongemakkelijk. Ik kijk hem niet begrijpend aan maar zet toch een nep lach op. En lach ongemakkelijk met hem mee.

'Zullen we anders even een film kijken, op Netflix?' Vraag ik na een paar minuten stilte, een ongemakkelijke stilte. Hij knikt en gaat op het bankje in mijn kamer zitten. Hij schuift het kleine bijzettafeltje voor de bank, waar ik mijn laptop op zet, nadat ik hem heb gepakt. Op de lege plek naast hem plof ik neer.

'Welke film wil je zien?' Vraagt hij nadat ik mijn laptop heb opgestart en hij heeft ingelogd. Ik heb zelf namelijk geen Netflix.

'Doe maar iets' beantwoord ik zijn vraag, en trek mijn benen op. Ik pak mijn dekentje, die over de bankleuning hangt, en sla hem over mij heen.

'Geef mij ook een stuk' zegt Jorge nadat hij de film heeft opgestart, Divergent. Ik sla een deel van het deken om me heen, en overhandig het overige stuk aan Jorge. Meteen kruipt hij eronder.

'Had je het koud?' Vraag ik, waarop hij knikt als antwoord. Ik wrijf kort over zijn bovenarm, en richt me daarna op de film. Die zich voor mijn ogen afspeelt.

Nu de film is afgelopen, begin ik aardig moe te raken, ik open mijn mond om een geeuw vrij te laten en ik rek mezelf uit.

'Ik ga slapen.' Deel ik mee. Jorge knikt en loopt mij kamer uit.

'Slaap lekker, Tini.' Hoor ik hem nog zeggen, voor hij de deur achter zich sluit.

Ik loop naar de badkamer waar ik mijn mascara eraf haal en mijn tandenpoets. Als ik dat heb gedaan doe ik wat lippenbalsem op mijn lippen en loop mijn kamer is. Ik trek mijn pyjama aan en kruip in bed. En binnen enkele momenten lig ik te slapen.

~•~•~

Heeiii lieve lezertjes!
Eindelijk weer een hoofdstuk voor jullie, ik had eindelijk weer inspiratie, al ben ik niet heel tevreden over dit hoofdstuk. Maar goed, ik hoop toch dat jullie het leuk vonden. Het verhaal zal op 'On hold' blijven staan, maar dit is omdat ik het anders zielig vind x

Ik heb een vraag aan jullie, wat kan ik verbeteren? En ik hoor graag eerlijke antwoorden, want ik wil jullie graag een plezier doen met lezen.

Xx Mij