Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 29 ~

Tini POV

'Ik ben altijd al verliefd op je geweest. Maar ik dacht dat het nooit wederzijds was.' Legt hij uit, en loopt voorzichtig mijn kant op.

'Ik laat jullie wel even.' Zegt Fran en loopt mijn kamer uit, en geeft me nog een knipoog.

'Je hebt het allemaal gehoord?' stamel ik. Hij knikt en komt naast me zitten.

'Wil je me nu uitleggen wat er met Bente is gebeurt?' vraagt hij hoopvol, ik knik voorzichtig.

'Okay, hier komt het.' Begin ik. 'Toen jij dus het ziekenhuis in was gebracht, kregen we niks te horen. Ik liep mar heen en weer, en kon niet stoppen met denken aan wat er gebeurt was. En toen kwam ik er achter...' Ik zucht diep. 'Dat het allemaal, mijn schuld is.' Ik kijk naar mijn handen voor ik verder praat. 'Dus toen werd het me te veel, en ben ik het ziekenhuis uitgerend, naar buiten. Daar ben ik op een bankje gaan zitten, en staarde voor me uit, terwijl er tranen over mijn wangen liepen. Toen hoorde ik Fran mijn naam roepen, en toen hebben we gepraat. En dat heeft Bente gehoord, en daarom is ze weg.' Eindig ik mijn verhaal.

'Wat hoorde ze dan?' vroeg Jorge

'Dat ik verliefd op je was.' Ik kijk naar mijn handen als ik deze woorden zachtjes spreek. 'Ik voel me zo schuldig, omdat je zo gelukkig met haar was, dat heb ik nooit willen verpesten. Ik zal naar haar toe gaan en het haar uitleg-' Ratel ik aan een stuk door voordat Jorge me onderbreekt.

'Je hoeft niet naar haar toe te gaan, ja ik was gelukkig, en ja ik vond haar leuk. Maar ik was nooit verliefd. Ik vond haar leuk, maar verliefdheid en houden van was niet echt van toepassing. Ik was altijd al heel erg verliefd op jou, maar ik dacht dus dat het niet wederzijds was. Daarom had ik het opzij geschoven, in mijn gedachtes. Maar de gevoelens waren nooit uit mijn hart. Jij bent het mooiste meisje wat ik ken, het liefste en het leukste.' Vertelt hij, tranen bouwen zich op in mijn ogen voor ze een weg over mijn wangen vinden. Met de rug van mijn hand veeg ik ze weg en bijtend op mijn lip kijk ik hem aan.

'Echt waar?' Is het enige wat ik zeg.

'Echt waar.' Glimlacht hij. Ik sla dan ook meteen mijn armen om hem heen en knuffel hem zoals ik hem nog nooit een knuffel gaf. Verliefd en opgelucht. Blij mijn gevoelens te hebben geuit, en het wederzijds te horen.

'Dankje' zegt Jorge, ik kijk hem vragend aan.

'Dankje?' vraag ik 'Waarom bedank je me?' voeg ik toe.

'Om dat je altijd, luister en de beste vriendin bent van de hele wereld.' Roept hij, en valt me aan in een knuffel.

***

'Dus, Tini?' vraagt Jorge, als we op de 2 schommels in het park zitten. Ik kijk op. Jorge staat op en gaat achter mijn schommel staan, hij legt zijn handen op mijn schouders en hangt een beetje over me heen om me aan te kijken.

'Ben je zaterdagavond vrij?' vraagt hij, waarop ik knik. 'Goed, zorg dat je om half zeven klaar staat voor onze eerste date.' Deelt hij mee, en geeft een kus op mijn wang. Mijn ogen worden groot en mijn wangen krijgen kleur.

'Een date?' vraag ik. Hij knikt en komt voor me staan om mijn hand vast te pakken. We lopen samen naar huis, niet hand in hand maar wel dicht naast elkaar.

Wanneer we een hoek omgaan, komt er een koude windvlaag. Meteen krijg ik het koud. En omdat ik geen jasje mee heb, sla ik mijn armen om me heen. Maar koud heb ik het niet lang. Ik voel hoe Jorge zijn jasje op mijn schouders legt.

'Dankje.' Bedankt ik hem, en kruip voor zo ver ik kan het jasje in, en doe hem dicht. 'Maar krijg jij het zo niet koud?' vraag ik hem. Hij schud zijn hoofd en lacht zijn perfecte tanden bloot.

'Laten we wat gaan drinken bij dat cafeetje.' Stelt hij voor, en wijst naar een klein, maar gezellig uitziend cafeetje aan de overkant van de weg.

'Ja leuk.' Ben ik het met hem eens, en we lopen richting het cafeetje. Het is er nog vrij rustig en er is dus voldoende plaats. We gaan aan een tafeltje zitten, en ik doe het jasje uit, hier is het wel warm genoeg.

'Goedemiddag, kan ik wat te drinken voor u aanbieden.' Zegt een ober die net bij het tafeltje is komen staan.

'Wat wil jij?' vraagt Jorge mij.

'Doe maar een warme chocolade melk met slagroom.' Kies ik van de kaart.

'Een warme chocomelk voor deze jonge dame en voor mij een espresso graag.' Bestelt Jorge bij de ober. De ober maakt er een notitie van en knikt

'Uw bestelling komt er zo meteen aan.' Deelt hij mee, voor hij richting de bar loopt.

'Waar gaan we heen met de date?' vraag ik hem nieuwsgierig.

'Dat zie je vanzelf wel.' Grijnst hij en geeft me een knipoog.

'Maar ik moet toch weten hoe ik me moet kleden.' Zeur ik, en hij slaakt een korte zucht.

'Goed, trek gewoon iets moois aan, we gaan niks actiefs doen Dus je kan ook hakken aantrekken als je wilt' vertelt hij, en krijgt een lichte blos op zijn wangen

'Awh, je bloost. Zo schattig.' Slaak ik een zacht kreetje. Hij grinnikt en knipoogt naar me.

'De warme chocolade melk voor de dame.' Komt de ober tussenbeide, en zet de mok dampende chocomelk voor me neer.

'En de espresso voor meneer.' En plaatst de kop koffie voor Jorge neer. 'Nog iets anders gewenst?' vraagt hij, we schudden beide ons hoofd, en met een vriendelijke glimlach en korte knik loopt hij weg.

'Wanneer ga je je ouders weer bezoeken?' Vraag ik hem, aangezien zijn ouders in Mexico wonen. Hij haalt zijn schouders op.

'Weet ik nog niet, maar ik weet wel dat ik je dan wil meenemen. Want nu ik weet dat de gevoelens wederzijds zijn, wil ik je nooit meer verlaten.'