Vertrouw me maar, alles komt goed.
Jorge en Tini zijn al beste vrienden sinds groep 4 en hebben alles voor elkaar over. Ze zijn beide in een relatie en smoorverliefd, alleen niet op elkaar. Maar het leven is niet altijd een feest, overleven ze de...
'Nee' lach ik, en begin met het openmaken van het pakje. Maar een stem doet me opkijken.
'He jongedame.' Zegt papa, 'Wees beleefd en wacht tot iedereen zijn cadeautje heeft. Langzaam word ik rood en knik snel. Naast me hoor ik Jorge grinniken. Ik sla hem lachend tegen zijn borst, wat hem nog harder doet lachen.
'Jullie lijken wel een stel' merkt Fran op. Ik zucht, waren we maar een koppel.
'Hoe ging je bijles Jorge?' vraagt mama. Jorge schraapt zijn keel.
'Ja, het is een heel leuk meisje.' Glimlacht hij, maar ik weet dat hij liegt, dat doet hij altijd als hij zijn keel schraapt. Maar mijn familie blijkt het niet te merken.
'Jullie mogen de cadeautjes openmaken.' Lacht oma als iedereen maar liefst 3 cadeautjes op zijn of haar schoot heeft liggen, iedereen wilt meteen beginnen. 'Maar de envelop als laatste.'
Eerst pak ik een zachte verpakking, zowel doet Jorge. Het lijkt hetzelfde. We kijken elkaar aan en halen onze schouders op, ik ben de eerste die het uitpakt. Het is een trui met 'I woke up like this.' Ik lach erom, maar naast me hoor Jorge nog harder lachen, ik kijk hem meteen vragend aan, en hij laat zijn trui zien. 'There's no way she woke up like that.' Ik lach met hem mee.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Waarom geeft u dit oma?' vraag ik.
'Omdat ik het wel toepasselijk vond. Er waren alleen maar duo truien met 'Mr. En Mrs.' Maar deze vond ik wel leuk.' Glimlach ze, en ik knik instemmend.
Het volgende cadeautje was een telefoonhoesje die doorzichtig is met kleine zwarte hartjes. Hij is heel simpel maar dat vind ik juist heel erg leuk. En er zat zelfs een kleine hartjes sleutelhanger bij. Oma zei dat ze die er gratis bij kreeg. Nu hoefde we allemaal alleen nog maar 1 cadeautje open te maken, de envelop.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Okay, ik hoop dat jullie dit laatste cadeautje ook leuk gaan vinden. Maak maar open, en ik wil dat Fran de tekst gaat voorlezen. ' vertelt ze en neemt een slok van haar koffie.
Iedereen opent de envelop, het is een brief met tekst met een foto van Minnie en Mickey Mouse. Fran begint met lezen.
Lieve allemaal,
Zoals jullie weten ben ik weg met Kerst, dan ben ik namelijk in Parijs.
Maar ik ga natuurlijk niet alleen, jullie gaan gezellig met me mee. We verblijven er 5 dagen in een hotel in de buurt van de Eiffeltoren. Dus zorg ervoor dat jullie 22 december jullie koffer hebben ingepakt want we gaan met de auto op weg naar Parijs.
En speciaal voor de kinders gaan we tweede kerstdag naar Disneyland Parijs! Het is helemaal in kerst thema en heel gezellig.
Ik hoop dat jullie dit leuk vinden, want ik kan niet meer afzeggen.
PS: We vieren daar nog gewoon kerstavond, dus stop niet met cadeautjes verzamelen.
'Meent u dit oma?' vraag ik blij als Fran klaar is met het voorlezen van de brief. Ze knikt glimlachend en ik geef haar de grootste knuffel die ik haar ooit heb gegeven. Mijn ouders glimlachen.
'Jullie wisten dit?' vroeg Jorge. Ze knikken.
'Tuurlijk wisten we dit, we gaan dit Oma niet allemaal alleen laten betalen.' Lacht papa.
'Laat het me terug betalen.' Smeekt Jorge.
'Waarom?' lacht Oma.
'Ik hoef niet zo verwend te worden, ik ben al blij met een paar sokken.' Lach hij, en er ontstaan tranen in zijn ogen. 'Ik heb nog nooit cadeaus van familie gekregen' snikt hij. Ik kom in actie en ga op zijn schoot zitten en knuffel hem.
'Och jongen toch.' Sust Oma hem, en wrijft zijn hand zachtjes over zijn bovenbeen. 'Wij zijn nu je familie, dus wen er maar aan.' Lacht ze, en Jorge lacht mee door zijn tranen heen.
Jorge POV
'Gaat het?' vraagt Tini als we op mijn kamer zitten. Ik knik en slik.
'Ik ben zo blij dat ik jouw familie heb, nu ik de mijne niet meer heb.' Vertel ik eerlijk.
-Flashback-
Mijn telefoon ringt. Ik zucht en sluit mijn boek, waarna ik de telefoon opneem.
'Hello? Is this Jorge Blanco?' vraagt een zware mannenstem aan de andere kant van de telefoon.
'Yes, I am. What's wrong?' vraag ik de man.
*Ik doe het gesprek verder in het Nederlands*
'Je weet dat je ouders leven in Mexico, toch?' vraagt hij
'Ja, ja natuurlijk weet ik dat. Hoezo? Wat is er?' vraag ik, ik wordt nu best bang.
'Ik moet u heel slecht nieuws mededelen.' Vertelt hij. 'Ga even zitten, en haal diep adem.' Snel loop ik naar de fauteuil in mijn kamer, en ga erop zitten. Ik haal diep adem en wacht tot de man aan de andere kant van de lijn begint te praten.
