Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 2 ~

Tini POV

In de auto, Ik zit naast Jorge achterin en Ruggero zit achter het stuur, Cande is in slaap gevallen voorin de auto, we staan in de file, maar na de file gaan we naar een tankstation, Ruggero luistert muziek en Jorge en ik praten over de tijd op school, we bekijken foto's op onze telefoons en maken veel selfies! Haha wij houden van selfies! Na een tijdje beginnen we te rijden, Ruggero trekt hard op, ik had mijn gordel net af om een goede selfie te maken, doordat Ruggero zo hard op trekt val ik naar achteren, op Jorge's schoot. Ik kijk hem aan en voel dat mijn wangen roder beginnen te worden. 'Het geeft niet' zegt hij lachend. Ik knik en ga snel weer zitten en doe mijn gordel om. Na een paar minuten komen we een tankstation teen en daar stoppen we. Ik stap uit en ren naar de wc, we hebben nou eenmaal 45 minuten in de file gestaan en ik moet dus heel nodig! Nadat ik uit de wc kom was ik mijn handen en loop de wc's uit. Ik zie niemand, ik besluit het winkeltje in te gaan en daar zie ik Cande en Ruggero bij de koffieautomaten staan. Maar waar is Jorge? Ik loop naar Cande en Ruggero.

'Hey weten jullie waar Jorge is? Want hij heeft mijn portemonnee' vraag ik aan ze, ze kijken om.

'Hij is even naar de wc' zeg Ruggero 'ow als je het over de duivel hebt' zegt hij terwijl hij naar Jorge wijst die binnenkomt lopen. Hij kijkt om zich heen. Even kruisen onze blikken, daarna komt hij op ons afgelopen en geeft mij mijn portemonnee.

'Dank je' zeg ik terwijl ik mijn portemonnee aanpak. 'Wil je ook wat drinken?' vraag ik hem, ik draai me hoofd om en hij knikt. Ik loop naar de koeling en pak en een flesje ijskoffie uit, Jorge daarin tegen loopt naar de koffieautomaten. Hij kijk naar de prijs, 1 euro, en wilt zijn portemonnee pakken maar ik ben hem voor en stop het geld erin.

'Ow thnx Tini' bedankt hij me, ik knik naar hem en loop naar de kassa om mijn drinken af te rekenen, onderweg pak ik nog een pakje kauwgom en een reep chocolade.

'Dat is dan €3, 50' zeg de kassière. Ik knik en pak het geld uit mijn portemonnee en betaal haar. 'Bedankt en fijne dag' mompelt ze chagrijnig, ik glimlach naar haar en loop weg.

'Die is chagrijnig zeg!' zeg ik tegen Jorge, hij moet erom lachen. Cande en Ruggero lopen naar de auto, ik wil erachter aanlopen maar Jorge houd me tegen. Ik kijk hem raar aan. 'Wat is er?' vraag ik hem verbaasd.

'Gun ze even wat tijd met z'n tweetjes' zegt hij met een knipoog. Meteen begrijp ik hem en knik. Daarna loop ik richting de souvenirs en zie allemaal leuke dingetjes, na een tijdje valt mijn blik op een leuke sleutelhanger, een bolletje wol met een houten schapenkopje en houten pootjes.

'Deze is schattig zeg!' zeg ik terwijl ik de sleutelhanger aan Jorge laat zien. Hij pakt m uit mijn handen en loopt ermee naar de kassa en rekent hem af, ik wil hem nog tegenhouden maar dat is al te laat. 'Dat had echt niet gehoeven hoor' zeg ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Maar heel erg bedankt' zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef waarna ik hem een kus op zijn wang geef. 'Ik denk dat ze wel tijd genoeg hebben gehad.' Zeg ik lachend en Jorge knikt. We lopen samen naar de auto, maar daar zitten ze niet in, we kijken om de hoek en zien Cande en Ruggero zoenend tegen de muur. Ik kijk Jorge aan die moeilijk zijn lach in kan houden. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en maak snel een foto. Daarna lopen we naar de auto, nou ja we... Jorge blijft voor zich uit staren.

Jorge POV

Ik denk meteen aan Stephie, ik mis haar, ik heb haar als 2 weken niet gezien. Dan vraag je je vast af waarom? Nou haar ouders wonen in Mexico , net als mij, maar ik wilde deze studie doen net als Stephie dus we verhuisde samen hier heen, we woonde ook samen, maar dat doet er niet toe. Het ging slecht met haar oma dus wilde ze graag naar huis. Het gaat nu weer beter met haar maar Stephie is nog steeds niet terug. Straks heeft ze een ander... Ik kom weer in de werkelijkheid doordat Tini voor mijn gezicht zwaait. 'Hallo?! Aarde aan Jorge' zegt ze terwijl ze op en neer springt als een trampoline, eigenlijk kunnen trampolines niet springen maar het lijkt of ze op een trampoline staat. 'Ze zijn al klaar met zoenen hoor, ze zitten in de auto' zegt ze lachend. Ik lach met haar mee en we lopen naar de auto en rijden verder naar het weekendje weg.

Na nog 2 uur te hebben gereden komen we eindelijk aan op bestemming, daar staan Mechi en Lodo al te wachten, want zij waren er al eerder omdat ze eerder waren vertrokken en ze hadden dus geen file. We lopen naar ze toe en iedereen geeft elkaar een knuffel en we lopen met de koffer en tassen naar de huisjes, het is gelukkig niet ver weg. Mechi en Lodo hadden al ingecheckt dus we konden meteen naar het huisje. Eenmaal in het huisje aangekomen gaat iedereen naar zijn of haar kamer, ik slaap met Tini in de kamer, ik doe de kamer open en zie... EEN TWEEPERSOONSBED!! Ik hoor Mechi en Lodo achter ons lachen, ik kijk ze boos aan. Maar moet er uiteindelijk wel om lachen. 'Kom we schuiven de bedden weer uit elkaar' zeg ik tegen Tini en ze knikt, we zetten onze koffers neer en zetten de bedden goed neer. Ik laat me op bed vallen. Maar Tini komt voor me staan. 'Wat?' zeg ik verbaasd. Ze loopt lachend de kamer uit, ik sta op en loop er achterna. 'Wat is er nou?' vraag ik nog een keer. Ze draait zich om.