Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 32 ~

Tini POV

We zitten momenteel in de trein, op weg naar het college. Ik ben zo benieuwd hoe de school er van binnen uitziet! Alleen is het nog wel een uurtje rijden Ik slaak een diepe zucht en leg mijn hoofd op de schouder van Jorge Hij kijkt me even kort aan en glimlacht naar me, ik kan het niet laten om ook een lach op mijn gezicht te brengen.

'Heb je er een beetje zin in?' vraagt hij, ik knik hevig. Tuurlijk heb ik er zin in. 'Mooi zo, ik namelijk ook!' lacht hij blij. Ik glimlach.

***

'We zijn er, Tini. Word je wakker?' hoor ik zachtjes in mijn oor gefluisterd. Ik knipper mijn ogen open, felle lampen van de trein schijnen in mijn gezicht. Lig ik nou met mijn hoofd op zijn schoot? Oeps! Snel ga ik recht zitten en rek me kort uit. Ik pak mijn tas vanonder mijn stoel en gooi hem over mijn schouder.

'Kom op! Dan gaan we.' Beslis ik, en loop de trein uit, op de hielen gevolg door Jorge. Ik heb zin in vandaag.

We komen de grote zaal binnen, er waren veel andere jongeren, die waarschijnlijk leerlingen waren. Aangezien het geen open dag of iets dergelijks was.

'Laten we bij de receptie vragen waar we heen moeten.' Stelt hij voor, waar ik instemmend op knik. We lopen arm om arm opzoek naar de receptie. Hopelijk lopen we de juiste richting op.

'Hallo, kan ik jullie ergens mee helpen?' vraagt een vrouw met zwart opgestoken haar.

'Wij kwamen vragen of wij een dagje mochten meelopen, aangezien we met de open dag op vakantie zijn.' Legt Jorge uit, ik kijk hem vaag aan, vakantie? Gaan we op vakantie. Of misschien gaat hij naar zijn ouders, zoiets kan ik me namelijk nog wel vaag herinneren.

'Natuurlijk, dat is mogelijk. In welke opleiding zijn jullie geïnteresseerd?' vraagt ze. Jorge kijkt me aan, als teken dat ik moet antwoorden.

'Uhm, ik in de opleiding muziektheater en hij in dans.' Antwoord ik snel. Ze knikt en typt een nummer in de telefoon.

'Hallo, ik heb hier twee bezoekers, die graag een dag mee willen lopen met dans en muziektheater.' Begint ze.

'Ja.' 'Nee, ze kunnen vast wel met elkaar mee.' 'Okay, dan stuur ik ze daar heen.' 'Je ik zal het doorgeven, dag.'

'Nou, ik heb een van de leraren gebeld, en hij wilt graag een rondleiding geven.' Legt ze uit terwijl ze ons beide vrolijk aankijkt. 'Jullie vinden het toch geen probleem om samen naar beide opleidingen te kijken?' vraagt ze, waarop we beide onze hoofd schudden.

'Mooi, dan kunnen jullie hier de gang uit, en als jullie dan de eerste deur rechts nemen komt daar vanzelf iemand jullie ophalen. Begrepen?' spreekt ze snel. We knikken en bedanken haar voor we de instructies volgen, richting een klein zaaltje met wat tafels en banken.

'Hallo, zijn jullie voor de rondleiding?' vraagt een man met een rode stropdas. We knikken. 'Dat is mooi, dan hoef ik niet verder te zoeken.'

'Ik zal me trouwens even voorstellen, ik ben Kasper Kemper, de conrector van de artistieke kant van deze school. Ik zal jullie vandaag de basisvakken van jullie zogenoemde opleidingen laten zien en handige informatie van de school. Klinkt dat als een plan?' vraag hij.

'Dat lijkt ons perfect.' Zeg ik.

'Maar laten we ons eerst even voorstellen, dat is namelijk wel zo netjes.' Begint Jorge, en legt zijn arm om mijn middel als teken dat ik moet beginnen.

'Okay, nou mijn naam is Martina Stoessel, 18 jaar en ben geïnteresseerd in muziektheater.' Stel ik mezelf voor.

'En ik ben Jorge Blanco, 19 jaar {A/N: Het klopt, eigenlijk liggen hun leeftijden verder van elkaar vandaan, maar dit is logischer voor het verhaal.} en ik ben geïnteresseerd in dans.' Stelt Jorge zichzelf voor.

'Nou, aangenaam. Jullie lijken me leuke leerlingen' glimlacht hij en loopt de deur uit. 'Kom dan laat ik jullie de eerste lessen zien.'

***

'Wat vinden jullie van de school, nog steeds geïnteresseerd?' vraag meneer Kemper.

'Ja, zeker.' Roep ik enthousiast. Maar snel sla ik mijn hand voor mijn mond. 'Oeps iets te enthousiast.' Lach ik ongemakkelijk maar Jorge en meneer Kemper lachen mee, dus dan zal het niet zo erg zijn.

'Willen jullie je al inschrijven?' vraagt Meneer Kemper. We kijken elkaar aan en knikken enthousiast. 'Mooi zo, ik zal jullie de formulieren met informatie meegeven, zodat jullie het met jullie ouders of verzorgers kunnen bespreken.' Glimlacht hij, hij kijkt kort op zijn horloge.

'Het spijt me zeer, maar ik moet over 10 minuten bij een vergadering zijn. Ik vond het leuk jullie te ontmoeten en hopelijk zie ik jullie volgens schooljaar. Tot ziens.' Hij schud onze handen en loopt weg.

'Ik vond dit zo geweldig, ik ga me thuis meteen aanmelden.' Beslis ik vrolijk, en Jorge knikt instemmend.

'Mee eens, kom, snel naar huis.' Hij slaat een arm om me heen en we lopen richting het treinstation, wat gelukkig maar 15 minuutjes lopen is. We kijken op de borden voor de tijden, de trein vertrekt over 52 minuten. We hebben de vorige dus net gemist, dan maar even wat eten, ik heb namelijk aardig trek gekregen, na een aantal uur door de school te hebben gelopen.

'Zullen we wat gaan eten?' vraagt Jorge, alsof hij mijn gedachte kan lezen. Ik lach en knik, we lopen richting de Mc Donalds.

'Wat neem jij?' vraag ik als we achter zo'n order ding staan. Jorge wilde per se betalen.

'Ik neem denk ik een mc wrap menu, jij?'

'Mag ik 9 kipnuggets, een medium friet en een ijskoffie karamel?' vraag ik hem. Hij knikt en toetst het in.

'Ga maar vast ergens zitten, er is namelijk weinig plek over.' Ik knik en loop naar een leeg tafeltje. Ik pak mijn telefoon erbij en kijk even op insta. Maar niet veel later krijg ik een berichtje van Fran.

Hoe ging het?

Het was super! Kan niet wachten tot ik daar naar school kan.

Dat klinkt raar uit je mond, haha. Jij en zin in school?

Het kwam niet uit mijn mond, maar via en berichtje. Hehe. Maar ik heb wel echt zin in. Maar Jorge komt er aan met eten, we zijn waarschijnlijk rond een uur of 7 thuis. Tot dan xx

Ik ben dan bij Abbey, tot morgen, Sis x

Tot morgen.

'Laten we maar eten, ik heb trek.' Lacht Jorge en begint zijn eten aan te vallen. Ik lach en doe hetzelfde.