Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 25 ~

Tini POV

'Had me nu maar niet verlaten, dan zat je hier nu niet, en was je gelukkig geweest.' Zegt de afschuwelijke stem en stapt op me af. 'Praat!' Commandeert hij me met zijn smerige grijns.

'P-peter!' Stotter ik vol afschuw in mijn stem.

'Haay schatje.' grijnst hij en komt op me afgelopen. Zijn kleren zijn zo lelijk, dat ik er bijna van moet kotsen. Maar ik houd mijn gezicht strak, en toon geen enkele emotie. Maar eigenlijk ben ik doodsbang.

'Waarom ben i-ik hier?' Vraag ik hem, mijn stem vol angst.

'Omdat ik je mis schatje, je hebt me verlaten.' Zegt hij met die vieze grijns op zijn gezicht, die ik er het liefst af wil slaan. Wat niet gaat omdat ik zit vastgebonden op deze stoel.

'We hebben je al een keer geprobeerd mee te nemen, maar toen was die rot broer van je er optijd bij.' Was hij in de spa?!

'WAT?!' Roep ik verontwaardigd. 'Heb jij die gasten de opdracht gegeven mij aan te raken?' Vraag ik. Zijn grijns verandert naar een bespottelijke lach en hij zijn lach buldert door de kamer heen.

'Waarom denk je anders dat je hier bent? Voor de gezelligheid?' Mijn ogen worden groot. 'We gaan hier hele leuke dingen met je doen, geloof me.' Ik begin te huilen, waarom ik? Waarom moet ik dit meemaken?

De deur wordt opnieuw geopend, Stephie komt binnenlopen. Wat doet zij hier?! Ze heeft een heel kort rokje aan, te kort naar mijn mening. En een te kleine croptop.

'Meester? Ik ben klaar met het boenen van uw vloer, wat kan ik nu doen?' Vraagt ze zonder van de grond te kijken.

'Laat Tini haar nieuwe kleding maar zien.' Stephie knikt en trekt me mee.

'Hier dit is je kleding.' Zegt ze en geeft mee kort strak jurkje, ik zucht diep en trek het met tegenzin aan.

'Waarom ben jij hier, en waarom behandelt Peter je zo?' Vraag ik. Ze slikt.

'Hij had me meegenomen, net als bij jou. En ik werd gedwongen om Jorge te kwetsen, met Peter.' Langzaam glijdt er een traan over haar wang. Ik geef haar een knuffel. 'Het spijt me zo, ik wilde het niet, echt niet.' Ik probeer haar te kalmeren maar haar hele lichaam begint te trillen.

'Het komt goed, we komen hier samen uit!' Fluister ik en ze knikt.

'Pinky promise? Dat we elkaar helpen?.' Vraag ik, en steek mijn pink op. Ze knikt en draait haar pink om de mijne heen.

***

'Meiden, komen jullie?' Roept Peter, we lopen met ons hoofd gebogen naar hem toe, sinds hij dat ons verplicht.

'Ik wil jullie aan deze 2 mannen voorstellen.' Vertelt hij ons en geeft ons beide een tik op onze kin, als teken dat we moeten opkijken. Meteen krijg ik de schrik van mijn leven, het waren die gasten van de spa. Een rilling gaat over mijn rug. 

'Jullie kennen deze mannen wel he?' Vraagt Peter aan ons. Beangstig knik ik. Hij kijkt me strak aan.

'Ja, meester.' Spreekt Stephie zacht. Hij knikt nu naar mij, nadat hij haar heeft goed gekeurd.

'Ja.' Zeg ik zacht. Dan voel ik en brandende pijn op mijn wang, wat doe ik verkeerd. Ik kijk voorzichtig naar Stephie, die houd onopvallend 2 vingers op.

'Ja, meester.' Zeg ik maar snel. Grijnzend knikt Peter.

***

Jorge POV

'Waar is Tini dan?' Schreew ik door de telefoon. Fran heeft me net opgebeld dat Tini is verdwenen.

'Weet ik niet! Het enige wat ik vond was een briefje met: 'Als je dit leest, zit ik in de problemen. X Martina Stoessel' Het briefje wat we altijd bij ons moesten houden is van pas gekomen.' Schreeuwt Fran paniekerig. Ik zucht en probeer na te denken.

'Heeft ze haar mobiel nog bij haar?' Vraag ik hem.

'Geen idee, ik denk van wel, want hij lag niet ergens in de winkel.' Antwoord hij.

'Ik denk dat we de politie moeten inschakelen.' Zeg ik na even te hebben nagedacht.

'NEE! Niet de politie!' Roept hij.

'Waarom niet?' Vraag ik, lichtelijk verbaasd. Dit is toch een misdrijf? Waarom mag ik dan de politie niet inlichten?

'Omdat, uhm.'  Begon hij, is hij nu echt iets aan het verzinnen?

'Ik ga ze bellen, als je geen reden hebben. Ze hebben onze Tini okay?!' Roep ik kwaad. Bente wrijft ligt over mijn rug, ik zucht diep. 'Ik bel je straks terug.' Meld ik hem en hang op.

'Schatje, je moet eerst kalmeren voordat je dingen doet waar je later misschien spijt van krijgt.' Zegt ze met haar engelen stem. Ik zucht diep en probeer rustig te ademen.

'Wil je me helpen Tini terug te halen?' Vraag ik haar met een serieuze blik. Ze denkt na.

'Hoe wil je dat doen dan?' Vraagt ze.

'Ik ga via de computer proberen te vinden waar ze is, doormiddel van haar telefoon.' Vertel ik haar en start de laptop op.

'Klinkt als een plan, ik zal je helpen.' Deelt ze mee en geeft me een kus op mijn wang. Ik glimlach.

'Dankje.'

'Okay, genoeg geklef laten we beginnen met zoeken.' Hoor ik achter me, ik kijk over mijn schouder om Fran en Abbey te zien staan. Ik glimlach en we beginnen met het traceren van de telefoon van Tini.

==============================

Sorry! Dat ik lang niet heb geupload, en dat dit deel zo kort is. De redenen zijn.
1. Ik ben bezig met mijn komende boek. (Komt in november.)
2. Ik had geen inspiratie voor dit boek, nog steeds niet.
3. Ik was op vakantie..