Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 33 ~

1.33

Jorge POV

We zitten weer onderweg in de trein naar huis. Tini slaapt weer. Gezellig hoor, met haar reizen. Niet dat ik het heel erg vind, ik luister gewoon muziek en aanbid haar gezicht dat op mijn schoot ligt. Ze is zo klein, ze ligt op 1 stoel, ik hem minstens 10 stoelen nodig om in slaap te kunnen komen. Ik zucht diep en sluit mijn ogen, misschien kan ik ook wel in slaap komen.

'Eindbestemming bereikt.' Is het enige wat ik hoor, maar wat me wel uit mijn slaap ontwaakt. Heb ik toch geslapen? Tini zit rechtop met 1 van mijn oortjes in haar oor. Is ze al lang wakker?

'Ben je al lang wakker?' fluister ik nadat ik me heb uitgerekt. Ze schudt haar hoofd en glimlacht.

'Heb je lekker geslapen?' vraagt ze, ik knik gapend en rek me nogmaals uit om onze tassen te pakken en de trein te verlaten.

'Ik vond het eigenlijk best gezellig vandaag, en ik kan echt niet wachten tot ik me kan inschrijven voor de opleiding. Het lijkt me echt een geweldige school om op te zitten.' Vertelt ze honderd uit als we door het station lopen. Ze is echt blij, dus ik ben ook blij.

Nog steeds kan ik niet slapen, ik draai me nogmaals om en werp een snelle blik op de wekker, 04:18. Waarom kan ik nou niet slapen? Ik slaak een diepe zucht en gooi het dekbed van me af waarna ik naar beneden loop. Misschien moet ik gewoon maar wakker blijven, ik kom de keuken in en zie de moeder van Tini zitten.

'Jorge? Wat doe jij wakker?' vraagt ze.

'Ik kan net zo goed hetzelfde vragen.' Lach ik, en loop naar de kast om een glas te pakken en te vullen met water.

'Ik kan inderdaad niet slapen, maar ik ben ook niet moe, dus ben ik maar aan het werk gegaan.' Vertelt ze.

'Voor mij geldt hetzelfde.' Grinnik ik. 'Ik heb nog geen oog dicht gedaan, dus ik ga zo maar wat appartementen bekijken, aangezien ik niet in een studentenkamer van de college wil zitten.' Lach ik en zet mijn inmiddels al weer lege glas in de gootsteen.

'Dus jij en Tini zijn wel enthousiast over de opleiding, is het niet?' Ze klapt haar laptop dicht om haar volledige aandacht op mij te richten. Ik knik en glimlach.

Ik kijk op als ik geluid op de trap hoor, Tini komt met slaperige ogen de keuken in.

'Kan jij ook al niet slapen?' Lachend kijkt Mariana Tini aan.

'Zijn jullie ook wakker?' vraagt ze?

'Nee, we slaapwandelen.' Mompel ik sarcastisch.

'Oh okay, slaapwandel ze.' Gaapt ze en strompelt weer de trap op.

'Volgens mij is zij degene die slaapwandelt.' Lacht Mariana. Ik knik instemmend.

'Ik ga naar boven kijken voor appartementen.' Zeg ik.

'Jorge, wacht eens.' Vraagt Mariana. 'Wat nou als je een appartement zoekt voor jou en Tini samen, dan is de huur minder.' Knipoogt ze, waarop ik een instemmende glimlach opzet.

'Goed idee, ga ik direct doen.' Lach ik en sprint de trap op.

Na een uur zoeken heb ik het perfecte appartement gevonden, en het is maar 30 minuten fietsen van de college af, en er staat een bushalte in de straat. Het is een redelijk groot appartement met 1 slaapkamer en een groot kantoor, en die kunnen we nog veranderen naar een slaapkamer als Martina ook wil. Ik stuur de verhuurder een mailtje om een afspraak te maken voor een bezoek. Ik kijk naar de tijd. 6:05. Over een half uur moet ik toch opstaan dus ik besluit onder de douche te springen en me klaar te maken. Nu vraag je je vast af, waarvoor moet je je klaar maken? Je hoeft toch niet naar school. Dat klopt ongeveer, ik ga bijles geven voor wiskunde aan een meisje uit de 4e. Ze heette Megan dacht ik. Ik trek mijn pyjama en boxer uit en stap onder de douche waar ik opgelucht zucht.

'Dan ben ik weg, tot over een paar uur.' Vertel ik Alejandro, hij knikt en gaat verder in de krant. Ik moet nu elke donderdag ochtend anderhalf uur bijles geven. Ik hoop dat het niet zo'n bitchie typje is. Dan wordt t voor haar niet leuk.

Welk lokaal moest ik ook al weer zijn?

Tini POV

Ik zucht, waarom wordt ik nou weer zo vroeg wakker? Ik werp een blik op de wekker. 11:54. Toch niet zo vroeg als ik dacht, dus gooi ik mijn benen maar over de bedrand en begin weer aan mijn standaard ochtend routine. Douchen, opmaken en aankleden. Ik doe nog een beetje lipbalsem op en ben klaar om te gaan.

'Ook besloten iets van je dag te maken.' Lacht oma.

'Oma!' roep ik blij en geef haar een kus op d'r wang. 'Ik wist niet dat u zou komen, anders had ik de wekker gezet.' Lach ik en ga naast haar op de bank zitten.

'Ik ben hier omdat ik er niet ben met kerst, en ik toch cadeautjes wil geven aan mijn liefste kleinkinderen.' Glimlacht ze en wijst naar de grote tas bij de openhaard.

'Dat had u echt niet hoeven doen oma.' Giechel ik en geef haar een knuffel.

'Laten we maar gewoon beginnen.' Zegt ze, en loopt naar de tas om er cadeautjes uit te pakken.

De voordeur gaat open en ik hoor voetstappen binnenkomen.

'Ben thuis!' hoor ik Jorge's stem roepen, waar meteen mijn aandacht op gevestigd is dat ik niet merk dat oma een cadeautje naar me uitsteekt tot ze m tegen mijn arm tikt.

'Oh, sorry oma.' Lach ik en richt mijn aandacht weer op de familie.

'Jorge?' roept mijn moeder. Hij komt met een vragende blik de woonkamer inlopen. Als hij ziet dat we bezig zijn met cadeautjes knikt hij.

'Dan ga ik naar boven.' Glimlacht hij.

'Nee joh gekkie.' Lacht mijn oma, die vandaag zo te zien in een hele vrolijke bui is. 'Jij hoort ook bij de familie, ik heb ook cadeautjes voor jou.'

'Voor mij?' vraagt hij met een verbaasde blik en komt naast me zitten, zijn arm om mijn middel heen.

'He Martu.' Fluistert hij en drukt een kus op mijn wang.

'Hebben wij wat gemist?' vraagt mijn moeder

---

Gelukkig 2017 allemaal! Hebben jullie een fijne jaarswisseling gehad? Nog vuurwerk gezien? Ik jammer genoeg weinig vanwege de mist.

Eindelijk weer een update, ik heb namelijk eindelijk weer inspiratie en tijd om te schrijven.

Hoe vinden jullie het boek tot nu toe?