Το Στοίχημα

παρτ 6

Συνεχιζουν να με κοιτανε με το ιδιο βλεμμα και αυτη τη φορα σταυρωνουν τα χερια τους.
Α τα πραγματα γίνονται χειροτερα.
Δ: Ηβη θελω μια χαρη απο εσενα.
Η: Για πες μου γλυκια μου.
"Γλυκια μου" τα πραγματα ειναι χειροτερα απο οτι νόμιζα.
Δ: Θελω να με καλυψεις. Ειπα στους γονεις μου οτι σημερα και αυριο θα μεινω σε εσενα. Θα μεινω με τον....Τζιμη. Απλα σε ενημερωνω μηπως οι γονεις μου σε παρουν τηλεφωνο.
Α: Με τον Τζιμη?!?!?!?!?! Ποτε προλαβατε και τα φτοιαξατε?!
Και ξαφνικα ολες σοκαριστηκαν.
Δ: Οχι με τιποτα ελεος! Απλα με αναγκασε να μεινω μαζι του για δυο μερες επειδη τον χαστουκισα αλλα καταλαθος δεν το ήθελα!
Η: Δαναη μου νομιζω αρχιζεις να τον γουστάρεις!
Δ: Εγω πας καλα? Με τιποτα!
Β: Τον γουσταρεις!!! Μου ειπε γελωντας.
Δ: Ρε κοριτσια δεν με ξερετε καθολου? Εγω που κοροϊδεύω ατομα σαν τον Τζιμη να τον γουσταρω? Δεν παμε καλα μου φενεται!
Α: Καλα καλα λεγε εσυ! Αρχιζεις να τον αγαπας ειναι φανερο!
Εχω αρχισει να τα περνω τωρα!
Δ: Δεν τον αγαπαω τελος!
Ειπα και ηρθε η Ήβη σιγα σιγα μπροστα μου.
Η: Παμε στοιχημα οτι σε ενα μηνα το πολυ θα συμβεί κατι μεταξυ σας? Ειπε χαμογελωντας και απλονωντας το χερι της.
Δ: Στοιχημα! Ειπα δινοντας το χερι μου. Αλλα να ξέρεις οτι θα χασεις! Συμπλήρωσα και αρχισε να γελάει.
Η: Εστω και φιλη ετσι?
Δ: Έστω! Συμφωνησα και τοτε χτυπησε το κουδούνι.

Αφου σχολασαμε πηγα να βρω τον Τζιμη. Ειχα ψαξει παντου και δεν τον βρηκα.
Ξαφνικα με ακουμπαει ενα χερι στον ομο μου. Γυρναω και βλεω τον Τζιμη.
Δ: Ολο απο πισω μου έρχεσαι! Μια φορα να ερθεις σαν ανθρωπος απο μπροστά μου δεν μπορεις? Ειπα με αγανάκτηση.
Τ: Καλα ηρεμησε κοπελιά! Θα παμε σπιτι σου να παρουμε τα πραγματα σου?
ΚΟΠΕΛΙΑ?
Δ: Πρωτον μη με ξαναπεις κοπελια, δευτερον θα παμε σπιτι μου με λεωφορειο γιατι εχω αρκετα πραγματα.
Τ: Πρωτον και να σταματησω να σε λεω ετσι θα βρω κατι αλλο και δευτερον δεν θα μεινεις μια εβδομάδα σπιτι μου, αν και δεν θα ειχα προβλημα. Ειπε και χαμογελασε πονηρα.
Δ: Δεν πειραζει παμε στη σταση να παρουμε το λεωφορειο μην το χασουμε και βλεπουμε τι θα παρω.

Στη διαδρομή δεν μιλουσαμε και πολύ. Οταν φτασαμε σπιτι αυτος περιμενε απ'έξω -μην το δει κανενας και καρφωθω- μπηκα μεσα και ανεβηκα πανω. Πηγαινω στο δωματιο μου και μαζευω τα πραγματα. Οσο τα μάζευα σκεφτομουν το στοιχημα. Πρεπει να κερδισω αυτο το στοιχημα για να δείξω στα κοριτσια οτι δεν μπορει να με τυλιξει το καθε γοητευτικο αγορι. ΟΧΙ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ!!! το καθε αγορι ηθελα να πω!
Γεμισα δυο βαλιτσες και ανοιξα ρην πορτα του δωματιο για να βγω εξω και πέφτω πανω στον αδερφο μου.
ΑΧ ΤΕΛΕΙΑ! ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΝΑΚΡΙΣΗ! ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ!
Αχ(ιλλεας): Που χαθηκες εσυ αδερφουλα? Που πηγαινεις με τις βαλιτσες? Φευγεις?
Δ: Θα λειπω σημερα και αυριο θα μεινω στην Ήβη. Τωρα κανε ακρη πρεπει να φυγω.
Παω να φυγω απο διπλα του αλλα μου κλεινει το δρομο.
Αχ: Που νομιζεις οτι πας?
Δ: Ε βρε που εμπλεξα! Λεω και κοιταζω ψηλα. Να φυγω ισως? Συπληρωνω με νευριασμενο υφος αυτη τη φορα.
Αχ: Καλα φυγε.
Μου εκανε χωρο να περασω.
Δ: Ετσι μπραβο! Αντε bye θα τα πουμε!
Πηρα τις βαλιτσες κατεβηκα κατω ανοιξα την πορτα και βγηκα εξω. Μολις με ειδε ο Τζιμης με τις βαλιτσες φρικαρε.
Τ: Ειλικρινά για δυο μερες δυο βαλιτσες? Δηλαδη αν σου ελεγα να μεινεις για μια βδομάδα. Θα έπαιρνες ολο το δωματιο σου?
Δ: Ισως! Βοηθα τωρα! Του ειπα και του εδωσα τη μια βαλιτσα.

Αρχίσαμε να περπαταμε προς το σπιτι του Τζιμη. Και οταν φτασαμε παρατηρησα οτι η σχολη ηταν λιγα στενα πιο κατω. Αρα μενει κοντα.
Μπηκαμε σε μια μικρη σχετικα πολυκατοικία μαλλον τεσσάρων ορόφων. Πηγαμε απο τις σκαλες γιατι μενει στον πρωτο οροφο. Εβγαλε τα κλειδια και ανοιξε την πορτα. Ηταν καθαρο γενικα δεν ειδα πεταμενα ρουχα ή κουτακια απο αναψυκτικα.
Τ: Σημαζεψα πριν ερθεις για να μην λες.
Α ετσι εξηγειτε, λεω και εγω.
Δ: Καλα εκανες.
Μπηκαμε μεσα και αφησα την βαλιτσα. Αρχισα να παρατηρω τα παντα. Δεν ηταν πολυ μεγαλο αλλα δεν ηταν και πολυ μικρο.
Ο Τζιμης πηγε προς ενα διαδρομο και αφησε τις βαλιτσες μεσα σε ενα δωματιο.
Τ: Το δωματιο σου ειναι αυτο. Το δωματιο στο τελος του διαδρομου ειναι το δικο μου. Αριστερα βρισκεται το μπανιο. Νομιζω οτι ψηλοκαταλαβες τα δωματια.
Δ: Ναι καταλαβα. Μονο που υπαρχει ενα προβλημα. Πειναω. Εχεις κατι να φτιάξω?
Τ: Νομιζω μονο μακαρόνια έχει.
Δ: Μεγαλη ποικιλία δεν ξερω τι να διαλέξω! Ειπα γελωντας και αρχισε να γελαει και αυτος.
Πηγα στη κουζινα, ανοιξα το ντουλαπι και ηταν τελειως αδειο! Παλι καλα που δεν υπήρχαν ιστοί αραχνης ή δεν βγηκαν νυχτεριδες! Ανοιξα το αλλο ντουλαπι και βρικα ΜΟΝΟ ενα πακέτο μακαρονια!
ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΊΟ Η ΑΦΘΟΝΊΑ ειναι εδω μεσα!!!
Αφου έφτιαξα την μακαρονάδα. Εβαλα να φαμε στο τραπεζακι της κουζίνας.
Τ: Μπα φτοιαξαμε μακαροναδα? Ειπε και τραβηξε τη καρεκλα να κατσει.
Δ: Εμ ναι ειχε τοσα πολλα πραγματα να μαγειρεψω που δεν ηξερα τι να διαλεξω και διαλεξα μακαρονια για να μαγειρεψω κατι πρωτότυπο! Ειπα και εφαγα μια πιρουνια απο αυτο το αριστούργημα....μακαρονια ΣΚΕΤΑ!!!
Τ: Ακομα δεν ηρθες και αρχισες την γκρινια! Τεσπα αυριο αν ειναι πηγαινε να ψωνισεις.
Δ: Μονη μου? Αποκλειεται θα ερθεις και εσυ μαζί μου!
Τ: Καλα θα ερθω.
Αφου φαγαμε και τα μαζεψαμε, οΤζιμης πηγε στο σαλονι να δει τηλεοραση και εγω πηγα στο δωματιο μου. Ξάπλωσα και παρατηρουσα το ταβάνι. Αρχισα να σκέφτομαι πως θα περασουν αυτες οι δυο μερες με τον Τζιμη, οτι πρεπει να βρω καπου να μεινω και οτι πρεπει να νικησω στο στοίχημα. Αποσυντονιζομαι ομως απο τις σκεψεις μου απο το χτύπημα της πορτας.
Δ: Μπες!
Μπαίνει μεσα, με κοιταει και χαμογελαει.
Τ: Ενδιαφέρον το ταβανι ε?
Δ: Ναι.
Έρχεται και ξαπλώνει διπλα κοιτωντας μαζι μου το ταβανι. Παω πιο περα. Οκ αυτο δεν μου αρεσει!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hello!!! Τι κάνετε?
Στη φοτο η Ήβη!
Μπορει να ανεβασω το βραδυ το επόμενο παρτ!
Μεχρι τοτε BYE!!❤❤❤❤