Το Στοίχημα

παρτ 41

?: Δανάη ξυπνά! Είσαι καλα?

Ανοίγω τα μάτια μου, είναι ο Τζιμης απέναντι μου. Καθισμένος σε μια καρέκλα με δεμένα τα χέρια και τα πόδια. Προσπαθώ να κουνηθω αλλα και εγω βρίσκομαι στην ιδια κατάσταση.

Δ: Καλα ειμαι.
Τ: Συγγνώμη που σε έμπλεξα σε όλο αυτό.
Δ: Μην ζητάς συγγνώμη. Εχω αποφασίσει ολα αυτά να τα περάσουμε μαζί. Θα δεις ότι μετα αυτο ούτε καν που θα το θυμόμαστε.

Χαμογέλασε. Παρατηρούσα τον χώρο. Βρισκόμασταν σε ένα δωμάτιο μικρό καπως και σκοτεινό με μονο ενα φως απο πανω μας. Είχε μια σιδερένια πόρτα και καθολου παράθυρα. Αχουρι είναι!
Ακούμε βήματα στην πόρτα και γυρνάμε να δούμε. Η πόρτα ανοίγει και μπαίνουν δύο μεγαλοσωμοι άνδρες με μαυρες κουκούλες και μαύρα ρούχα. Ο ένας κρατούσε ενα μαύρο μαντήλι και ο αλλος ενα σκοινη. Αυτός με το μαντήλι έρχεται σε εμένα και ο άλλος στο Τζιμη. Κοιτάζω τον Τζιμη, μπορώ να καταλάβω τον φόβο στα μάτια του.

Προσπαθεί να κουνηθεί μα μάταια. Ο άντρας βάζει το μαντήλι στα μάτια μου. Δεν αντιδραω γιατι ξερω οτι δεν θα γίνει τίποτα και μπορεί να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Μου λύνουν τα σκοινιά, μάλλον το ίδιο θα κάνουν και στο Τζιμη. Μολις μου έλυσαν τα σκοινιά σηκώθηκα. Με έπιασε απο τον αγκώνα και με οδηγούσε.

Τ: Αν την πειράξεις θα σε σκοτώσω.

Ακούω την πόρτα να ανοίγει. Προχωράμε, ανεβαίνουμε σκαλες, περπατάμε. Ή με γυροφερνουν ή βρισκόμουν 50 μέτρα κάτω απο την γη!

Ο αντρας σταματάει οπως κι εγώ. Χτυπος πορτας ακούγεται. Λογικά χτύπησε την πόρτα. Η πόρτα ανοίγει. Προχωράμε λίγο και ακουω την πόρτα να κλείνει. Νιώθω κάποιον να είναι μπροστά μου. Αφήνει το χέρι μου, ακούω να έρχεται απο πίσω μου και μου λύνει το μαντήλι. Το φώς με χτυπάει με αποτέλεσμα να κλεισω απευθείας τα μάτια. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω μπροστά μου τον Ιάσονα. Φυσικά και δεν εκπλήσσομαι γιατί πίσω απο τέτοια πράγματα αυτός κρύβεται.

Ι: Γεια σου Δανάη.

Αχ θελω τόσο πολύ να τον πλακωσω στο ξύλο. Μεν εκπλαγείτε αν ακούσετε βρισιές μετα απο αυτό! Δεν αντέχετε ο άνθρωπος βρε παιδί μου!

Δεν λεω τίποτα και απλα τον κοιτάω. Ο άντρας πάει να φύγει.

Ι: Εσυ κάτσε εδω.

Ο αντρας ξεροκαταπιε και γύρισε πίσω δειλά. Αν αυτό το θηρίο τον φοβάται εγω τι θα πρεπε να κάνω?

Ι: Λοιπόν Δανάη. Καλωσηρθες στο σπίτι μου.
Δ: Είχες σπίτι και έμενες σε εμας?
Ι: Μελος του σχεδιου.

Κάποιος να τον σκοτώσει μια και καλή να ησυχάσουμε υπάρχει?

Ι: Σου αρέσει το δωμάτιο μου?

Κοιτάω τον χώρο. Τοση ώρα ημουν στο δωμάτιο του και δεν ειχα παρει χαμπαρι! Ήταν σαν αυτά τα αριστοκρατικα δωμάτια. Ήταν μεγάλο, υπήρχε ενα πανεμορφο κρεβάτι, ενα γραφείο, μινι μπαρ, βιβλιοθήκη και πολλα αλλα μικροπράγματα.

Δ: Ναι είναι αρκετά όμορφη.
Ι: Χαίρομαι που σου αρέσει. Κατσε στο κρεβάτι.
Δ: Ορίστε?
Ι: Είπα κάτσε αλλιως...
Δ: Αλλιώς τι?
Ι: Τον Τζιμακο θα τον δεις στον άλλο κόσμο.

Κάθομαι στο κρεβάτι. Τα νεύρα μου έχουν σπάσει το όριο τους. Εχει κάνει ολα αυτα και μας απειλεί κι ολας.

Το γραφείο και το μινι μπάρ είναι απέναντι μου. Πηγαίνει στο μινι μπαρ, βγάζει ενα ποτήρι για ουίσκι και ενα μπουκάλι ουίσκι. Το γεμίζει και βάζει παγάκια. Πηγαίνει μπροστά από το γραφείο, στηρίζεται πανω του και πίνει λιγο απο το ποτό του.

Δ: Μπασταρδε. Ψιθυρίζω.
Ι: Είπες κατι?
Δ: Γιατί ολα αυτά?
Ι: Ακόμα δεν έχεις καταλάβει τίποτα? Δεν με ενδιαφέρει ο αδερφός μου ή η μητέρα μου. Πολυ που νοιαστηκα για την οικογένεια μου. Τους μισούσα. Εσένα θέλω.
Δ: Δεν θα γίνει κατι τετοιο ομως ποτέ.
Ι: Αν δεν σε αποκτήσω θα αυτοκτονήσω. Και θα σε αποκτήσω σημερα.
Δ: Και τι θα κάνεις? Θα βάλεις τον Τζιμη για να με απειλησεις.
Ι: Αν και ξέρω οτι εκει θα λυγησεις και θα πεις το ναι. Εγω δεν θα παίξω τέτοιο παιχνίδι.
Δ: Δείξε μου το τοτε.

Με κοιτάει με μίσος και έρχεται κοντά μου....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hello!

Τι νομίζετε οτι σχεδιάζει ο Ιάσονας?

I'm sorry αν είναι λιγο χάλια αυτο το κεφ αλλα ελπιζω να σας αρεσε!😊

Bye!💗💗💗💗💗💗