παρτ 15

6.9K 558 21
                                    

Ακουω βηματα απο πισω μου. Επιτυγχανω το βημα μου. Επιτυγχανουν και τα βηματα απο πισω μου. Ενταξει τωρα αρχιζω να ανησυχώ!
Ειναι απο πισω μου το νιωθω παω να τρξω αλλα βαζει την παλαμη του στο στομα μου και με φέρνει κοντα του.
?: Κανε ησυχία και ολα θα πανε καλα...μωρο μου.
Καπου την ξερω αυτη την φωνη. Ειναι η φωνη απο εκεινου που μου την επεσε στο κλαμπ.
Πηγα να φυγω αλλα με κρατησε ακινητη.
?: Τι σου ειπα πριν μωρο μου? Θα κάνεις ησυχια?
Δεν ειχα αλλη επιλογη επρεπε να δεχτω.
Εγνεψα το κεφαλι μου θετικα.
?: Μπραβο μωρο μου.
Με εκνευριζει αυτο το "μωρο μου" ομως.
Ηρθε αλλο ενα ατομο και μου εκλεισε τα ματια με ενα μαυρο μαντηλι και μου εδεσε με ενα σκοινί τα χερια μου.
Δεν μπορουσα να διακρινω κανενος το πρόσωπο γιατι φορουσαν μασκα.

Με εβαλαν σε ενα αμαξι μεσα και μετα ακουσα τρεις πορτες να κλεινουν.
Ηθελα τοσο πολυ να αντιδρασω και να φυγω πριν αλλα φοβομουνα.
Μετα απο καπια ωρα το αυτοκίνητο σταματησε και με βγαλαν εξω. Ανεβηκαμε κατι σκαλια και ακουσα μια πορτα να ανοιγει. Μαλλον βρισκομαι σε ενα σπιτι. Πανικος με επιασε και αρχισαν δάκρυα να κυλανε απο τα ματια μου. Περπατουσαμε και ανοιξε αλλη μια πορτα.
?1(ο 1 ειναι αυτος απο το κλαμπ): Λοιπον κατσε στο κρεβατι ήσυχη και εγω θα σε λυσω.
Έκατσα στο κρεβατι και μου ελυσε το μαντηλι απο τα ματια μου.
Κοιταξα γυρω μου βρισκομουν σε ενα δωματιο σκοτεινο με χαμηλο κοκκινο φως.
?1: Παντως μπραβο που δεν μίλησες σε ολη την διαδρομη! Ειπε ενω ελυσε το σχοινί απο τα χερια μου και εβγαλε την μασκα του.
?1: Φυσικα με γνωριζεις αλλα δεν γνωριζεις το ονομα μου. Ειπε και εκατσε διπλα μου.
Δ: Δεν με ενδιαφέρει η αληθεια ειναι γιατι σε αντιπαθω!
Τον νευριασα αρκετα μολις του το ειπα.
?1: Κριμα γιατι ειχα καλο σκοπο για σενα.
?2: Σκασε Nathan! Μην τρομοκρατεις το κοριτσακι μας! Ειμαι η Emma. Ειπε και μπηκε μεσα στο δωματιο μια γυναικα.
Ηταν πανεμορφη! Ψηλη, ξανθια και γαλαζοματα.
N(athan): Αυτη ειναι η γυναικα μου. Ειπε και την φιλησε.
Δ: ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΕΔΩ! Ειπα και πηγα να φυγω απο την πορτα αλλα το χερι της Emma με τράβηξε πισω.
Em(ma): Δεν εχεις να πας πουθενα. Εισαι δικια μας τωρα! Αγαπη μου μπορεις να πεις στην κοπελια το σχεδιο μας?
Ν: Λοιπον εμεις κανουμε εμπόριο ανθρώπων ουσιαστικα. Δεν υπαρχει κανεις να σε σωσει, εισαι ολομοναχη.
Ειχα μεινει κοκκαλο. Δακρυα κυλουσαν απο τα ματια μου. Ευχομουνα να μην έφευγα ποτε απο τον Τζιμη, να εμενα εκει ή να με εσωζε απο ολο αυτο. Μα ο χρόνος δεν γυρνα ποσω και ειναι πολυ αργα για να με βοηθησει.
Em: Επειδη εισαι παρθενα η αξια σου ειναι μεγαλη για εμας.
Δ: Τι?! Πως το ξερετε?! Γιατι μου το κανετε αυτο?! Αφηστε με σας παρακαλώ!
Ν: Μη κουραζεσαι Δαναη μου!
Μολις ειπε το ονομα μου σαστισα. Πως γινετε να ξερουν τοσα πολλα πραγματα για εμενα?
Δ: Π- πως ξερετε το ονομα μου?
Ν: Εχουμε και εμεις τους πληροφοριοδότες μας!
Em: Σε αφηνουμε τώρα, εχουμε και αλλες δουλειες ξερεις. Ειπε και ανοιξε την πορτα να φυγουνε.
Αφου εφυγαν εμεινα μονη μου. Σκευτομουνα τον Τζιμη μου λειπει τοσο πολυ, ηθελα τοσο πολυ αυτη την στιγμη να τον ειχα κοντα μου...να τον ειχα αγκαλια.
Με επιασαν τα κλαματα απο ολες αυτες τις σκεψεις. Υπαρχουν πολλα ερωτηματικα σ αυτο το θεμα αλλα το μεγαλυτερο ειναι το πιος ειναι ο πληροφοριοδότης!
Απο τις σκεψεις μου με διεκοψαν πυροβολισμοι και γυναικειες φωνες. Μετα απο κάποια λεπτα πυροβολισμών επικρατησε ησυχία.

Ενταξει τωρα εχω τρομοκρατηθει πιο πολυ!

Ανοίγει η πορτα και μπαινει ενας αντρας. Ερχεται κοντα μου. Ηταν αρκετα ψηλος. Με τραβαει απο το χερι. Και φευγουμε απο το δωματιο.
Δ: Τι κανεις ασε με! Ειπα και τραβηξα το χερι μου.
?: Αν θες να σωθεις ασε με να σε βοηθησω αλλιως μεινε εδω να γινεις η ιδιοκτησία ενως αντρα που σε θέλει μονο για το κρεβατι.
Χωρις καν να το σκευτω τον ακολουθησα. Περασαμε ενα διαδρομο και βγηκαμε υποθετω ατο χολ του σπιτιου. Υπηρχαν αντρες με οπλα εκει και γυρω τους πτωματα απο γυναικες και αντρες, ανάμεσα τους διακρινα και την Emma με τον Nathan. Η αληθεια ειναι οτι δεν λυπηθηκα και πολυ. Μολις περασαμε μπροστα απο τους οπλισμενους άνδρες μας ακολουθησαν.
Βγηκαμε εξω απο το κτήριο. Υπηρχαν τρια αυτοκινητα. Εγω με τον αγνωστο αντρα μπηκαμε στο πρωτο αυτοκίνητο και οι οπλισμενοι αντρες στα αλλα δυο.
Δεν μιλούσαμε σε ολη την διαδρομη αλλα αυτο που με ξαφνοιασε ειναι οτι ηξερε που ειναι το σπιτι του Τζιμη. Σταμάτησε το αυτοκίνητο μπροστα απο το σπιτι και με κοιταξε. Αρχισα να διακρινω τα χαρακτηριστικά του. Ηταν ξανθός με γαλαζια ματια. Ηταν πολυ ομορφος!
Δ: Ευχαριστω πολυ! Δεν ξερω πως να σε ευχαριστήσω!
?: Υπαρχει καπιος τροπος να με ευχαριστήσεις....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hello!!! Τι κανετε?
Ισως να ειναι λιγο χαλια αυτο το παρτ αλλα ελπιζω να σας αρεσε!

Αυτα.....
.....
....
...
..
.
BYE!!!!❤❤❤❤❤❤❤❤😘😘😘

Το Στοίχημα Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang