Το Στοίχημα

παρτ 42

Ειναι σε απόσταση αναπνοής απο μένα, χαμογελάει.

Ι: Θες να παίξουμε? Ας παίξουμε! Λεει και απομακρύνετε.

Παει πισω στο γραφείο του και περνει το ποτό του. Στέκεται στο γραφείο οπως πριν και μου χαμογελάει με ενα διαβολικό χαμόγελο.

Δ: Που είναι ο Τζιμης?
Ι: Μην ανησυχείς δεν θα πάθει τίποτα.
Δ: Τουλάχιστον πες μου που είναι και αν είναι καλά.
Ι: Καλά είναι. Στον ξενώνα. Καλοπερναει.
Δ: Και εγώ πρέπει να σε πιστέψω?
Ι: Κανε οτι νομίζεις.

Παει πισω απο το γραφείο και κάθετε στην καρέκλα. Βάζει τα ποδια του πανω στο θρανιο, βγάζει ενα πακέτο απο την τσεπη του παντελονιού του, έβγαλε ενα τσιγάρο και το αναψε.

Δ: Να σε ρωτήσω κατι γιατί αρχιζω και βαριεμαι. Θα κάτσουμε για πολυ ωρα ετσι?
Ι: Μολις τελειώσω το τσιγάρο.

Μας βαζει και περιμένουμε κι ολας. Μωρε τι ειναι τουτος?

?: Κύριε να φυγω εγω? Ρωτάει ο άντρας που τόση ωρα περιμενε στην πόρτα και δεν τον ειχα παρει χαμπάρι.
Ι: Οχι θα κατσεις εδώ. Σε Θέλω.

Έχει κουραστεί ο άντρας τοση ώρα όρθιος.

Δ: Γιατι δεν τον βάζεις να κάτσει σε μια καρέκλα τουλαχιστον?

Με κοιτάει με ξαφνιασμενο βλέμμα. Λες και ειπα κάτι πολυ σπάνιο.

Ι: Αφου το λέει η πριγκίπισσα κάτσε.
?: Ευχαριστώ. Λεει και κάθεται σε ενα σκαμνι που υπήρχε διπλα του.
Ι: Και λοιπόν πριγκιπισσα..-
Δ: Κοφτό με αυτο το πριγκίπισσα.
Ι: Καλά. Λοιπον Δανάη τι σου αρέσει στο Τζιμη?
Δ: Είναι καλοψυχος κατι που εσυ δεν έχεις. Βασικά εισαι το ακριβως αντίθετο.

Βάζει το τσιγάρο στο σταχτοδοχειο. Σηκώνεται με νεύρο, εχει γίνει δαίμονας. Εχει κοκκινισει και μονο καπνοί απο τα αυτιά του δεν βγαινουν.

Ι: ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΟΥ ΤΕΛΕΊΩΣΕ! Φωνάζει και βγάζει ένα όπλο.

Φόβος με κατακτάει. Οπλίζει το οπλο, ερχεται κοντά μου και βάζει το όπλο στο μέτωπό μου. Δεν μπορώ να αντιδράσω, μόνο που νιώθω το παγωμένο όπλο στο μέτωπό μου νιώθω ηδη νεκρη. Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου. Απομακρύνει το όπλο και κοιτάει τον άντρα που κάθεται.

Ι: Ελα εδω.

Ο άντρας σηκώνεται και έρχεται.

Ι: Κάντο εσυ! Προστάζει τον άντρα και του δίνει το οπλο.

Ο αντρας περνει διστακτικά το όπλο και το βάζει μπροστά απο το μέτωπο μου. Αυτο ηταν τώρα ήρθε το τέλος μου!

?: Δεν μπορώ Κύριε να το κανω! Λεει και απομακρύνει το όπλο.
Ι: Τώρα σε έπιασαν τα συναισθήματα? Όταν πυροβολουσες τους άλλους ήταν καλύτερα? Ρωτάει και παίρνει το όπλο από τον άντρα.

Τον στοχεύει και πυροβολεί τον άντρα στην καρδιά. Νιώθω τον χρόνο να σταματά. Κοιτάω σαστισμένη τον άντρα στο πάτωμα. Το αίμα κυλάει απο την πληγή του. Τοτε είναι που με πιάνουν πιο πολυ τα κλάματα.

Δ: ΕΊΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ?!?!
Ι: Τωρα το κατάλαβες?
Δ: Τι σου φταιξε και τον σκοτωσες? Σκότωσες εναν αθώο άνθρωπο αυτη την στιγμή!

Οπλίζει ξανα το όπλο και το εβαλε στο μέτωπό μου. Τον κοίταξα στα μάτια.

Δ: Κάντο. Αν όντως με αγάπησες δεν θα έκανες αυτη την κίνηση. Πυροβόλησε! Ασε τις τύψεις να σε τυλιξουν!

Με κοιτάει στα μάτια. Το χέρι του τρεμει νευρικά. Παίρνει το όπλο απο το μέτωπό μου. Γυρίζει παει στο γραφείο του και ρίχνει με νεύρα ότι υπήρχε στο γραφείο. Βάζει τα χερια του πίσω από το κεφάλι του προσπαθώντας να ηρεμήσει. Γελάει και με πλησιάζει. Δάκρυα κυλάνε στα μάγουλα του.

Ι: Πως μπορείς και με τρελενεις?
Δ: Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα απο μονη μου, εισαι τρελος απο μονος σου.
Ι: Είσαι ένας πειρασμός. Απο την πρωτη φορά που σε είδα σε λάτρεψα.
Δ: Και τότε γιατί τα κάνεις ολα αυτά?
Ι: Σε θελω Δανάη.

Ξανά απο την αρχή αυτη την συζήτηση. Βαρέθηκα πια να συζητάω με εναν ψυχοπαθή!

Δ: Εισαι τρελος.
Ι: Το ξέρω. Γεννήθηκα έτσι. Αλλα πρέπει να ξέρεις κατι...
Δ: Τι?

Παίρνει το όπλο και το βάζει στο κρόταφο του. Δάκρυα τρέχουν απο τα μάτια του.

Δ: Ιάσονα όχι! Μην το κανεις! Είμαστε πρόθυμοι να σε βοηθήσουμε αν συνεργαστείς κι εσυ! Λεω και δάκρυα κυλάνε ασταμάτητα.
Ι: Πρέπει να ξέρεις οτι ολοι ημαστε τρελοί κατα βάθος.

Πιέζει σιγα σιγα την σκανδάλη.

Δ: ΙΆΣΟΝΑ ΟΧΙ!
Ι: Ακόμα και η αγαπη είναι ενα είδος τρέλας. Και ένιωσα πολύ αυτο το συναίσθημα. Τώρα δεν θα είμαι εγω που θα εχω τύψεις αλλα εσυ.
Δ: ΟΧΙ!!!
Ι: Αντίο πριγκίπισσα!
Δ: ΙΑΣΟΝΑ!!!

Πατάει την σκανδάλη και ησυχία πλιτει το δωμάτιο. Κοιτάω το νεκρό σώμα. Το αίμα κυλάει στο πάτωμα. Προσπαθώ να κουνηθω μα δεν μπορώ. Είμαι νεκρη. Δεν ήθελα τέτοιο τέλος.
Μπόρεσα και σηκωθηκα αλλα παλι δεν κουνιεμαι. Ειμαι κόκκαλο βλέποντας το νεκρό σώμα του Ιάσονα. Του καποτε εχθρού μου και τώρα είναι νεκρος. Δεν ξερω αν θα πρέπει να θρηνησω ή απλα να το προσπεράσω.

Η πόρτα ανοίγει και μπαινει....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hello!

Μου το ζητήσατε πολλοι και τελικα λυγισα! 😌😌😌😌😌

Μικρό αλλα ελπίζω να σας αρεσε!😉😉😉

Περιμενατε τετοιο τελος στον Ιάσονα?

Bye! Love u!❤❤❤❤