That Nerd Is My Rape Victim (Mature Content/Rated18)

Stranger

After that encounter, I never seen her again. Four years passed, I got some information that she's confined in a hospital. Akala ko yun na ang muling pagkikita namin but there still lots of thing I do not know. She's dying. Kaya pala sinabi niyang see you sa next life? No. That's not gonna happen. I will not let that happen.

"Son!!! What do you think are you doing? Bakit pa sekreto mong tinutulungan ang anak ni Aerness?"

"Dad, bakit kailangan mong makialam? Ang paghahanap ng donor doesn't cost a thing"

"Stupid! The thing is that ang babaeng nagugustuhan mo ay may nakalaan ng ibang tao. Her parents and Barlow's son, Ardon is arranged to a marriage! Kaya tigilan mo na ang kahibangang to at kalimutan mo na ang babaeng yan"

Si Ardon? Sa lahat pa ay ang walang kwentang lalakeng yun?

"You're just kidding right? That girl is fighting for her life tapos ipapakasal siya sa lalakeng walang ibang alam kundi ang magyabang. Terrible."

"Wala na tayong magagawa. They already had a pact 5 years ago. In fact, he really likes the girl so much just like you, making his way to save her. Madami namang babaeng pwede mong pagtuonan ng pansin. Andiyan naman ang anak ni--"

"It's a no for me." lumayas ito ang iniwan ang dad niyang mag-isa sa living room nila.

Dali dali itong sumakay sa sasakyan at nagdrive patungo sa ospital kung saan siya nakaratay. Pagdating niya doon ay tumungo siya sa private room nito, di pa nga ito nakakapasok ay nadidinig na nito ang iyak ng dalaga sa silid na tila namimilipit sa sakit.

"That hurts! Ohhhh! Please, call the doctor." nagsilabasan ang mga tao sa kwarto niya at ilang minuto lang ay may dumatinh agad na doctor. Hearing her scream in pain weakens me. Napakabata pa niya para maranasan lahat ng ito.

I sneak in the door's small opening and when I see her, I cried. She's swelling. Ganito na ba kalala ang sakit niya at ganun na lang ang pamamanas niya? Kung alam ko lang sana noon pa ay mas mapapadali siguro ang paghahanap ko ng matched donor niya, kahit hakughugin ko pa ang bawat sulok ng mundo para sa kanya.

"Ang sakit po dito! Please help me!" If I can just hug you baby. I'll hug you tight. Naaalala mo pa kaya ako? Alam mo bang ang tagal kitang hinanap? Simula noong sinabi mong magpapakasal tayo pagdating ng legal mong edad, ay di na yun nawala sa isip ko.

"Who are you? If you are Haia's acquintance, sorry to inform you that no visitors are allowed sa kondisyon niya ngayon" who the heck is this guy? He looked like he has the same age like me. "Please leave"

TODAY

My baby is now a 21 year old woman. She may not be the same bubbly jolly girl that I met at first but I am glad she's doing fine now. Healthy and pretty. Kung alam niya lang kung gaano ko na siya gustong mayakap ulit. The last time we hugged was the day I raped her. It was vivid in two my eyes how her lovely face is laying down on my arms, counting all the seconds that she's still with me.

Flashback.... (A month before the rape incident)

"Bra, good luck. Do your best shot. Di hamak na mas gwapo ka sa Barlow na yun. Apelyedo pa lang bonjing na" napatawa na lang kaming apat sa loob ng condo ko pero ang totoo niyan ay abot kalingkingan ang kaba ko. I set a plan na imbitahan siya sa isang kakabukas pa lang na flower shop slash bakery. Buti na lang at asawa ang may-ari ng isa sa matalik kong kaibigan kaya ay napakiusapan ko. Alam kong napakahilig niya sa indoor plants kaya sure akong pupunta siya. At di nga ako nagkamali at kinompirma niyang pupunta siya.

I will introduce myself to her, ipapaalala ko sa kanya ang sinabi niyang magpapakasal kami pag tumungtong na siya sa legal na edad.

Holding her favorite flower that I ordered overseas, I am more than prepared walking my way to enter the shop.

"Hello! Oh wow, white tulips? Sa shop ko pa talaga ha?" nakakibit balikat na tinitigan iyon ni Tamiyya.

"Haha yeah. All the way from, Netherlands."

"Napakaswerte. Well, I think you have to wait a bit kasi di pa wala pa siya. Umorder ka muna doon kay Mika ng snacks."

"Okay. Thank you, Tami."

"Go go. Hi, welcome sa shop namin, tuloy kayo!"

I sat on the reserved table they prepared for me. I hopes she likes this. She wished to see a real white tulip.

"Pssst, nasa rooftop daw siya ngayon. Dali puntahan mo na."

"Y--yeah. Thanks, Addi."

Inayos ko ang tayo ko lalo na ang suot kong polo. This is it. I am going to see my wife now. After five years, makakausap na kita ulit.

Nasa rooftop na ako at isa isa kong tinitigan ang mukha ng bawat taong andoon ngunit ang unang nahagip ng aking mga mata ay

"Ardon? Don't tell me..." a sharp pain hammering my heart when the one he's laughing with is Hyacinth. My baby, why are you smiling at him. Napatingin ako sa hawak hawak kong boquet ng bulaklak at binalik ang mga mata sa kanila. Undeniable, she's comfortable with that guy. The one her parents is assigned to be her husband.

Gusto ko siyang lapitan pero, ayokong makaharap ang Ardon na iyan. Baka lalo akong magmukhang talunan kapag ipinakilala niya saking fiance niya ang babaeng mahal ko.

"Miss, nasaan ba ang cr niyo?"
"Ma'am nasa right side lang po doon."
"Okay, Ardon. Excuse me magc-cr lang ako"
"Yes go ahead"

She's..... She's heading this way. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko at excitement is exhausting my emotions. Shall I say hello? Smile? What I should say do first?

A meter closer. A half. She looked me in the eyes. As I am about to talk, my mouth shut when in just three seconds, she looked away.

Fuck.

I... I end up a stranger.