I do believe in FOREVER

Chapter 42

Aly's POV

Nasabi ko na din yung problema ko kay Tristan. I trust him very well. At eto siya ngayon, kinocomfort ang umiiyak na Allyn.

"Hey. Stop crying, okay?" Pinunasan niya yung luha ko. "Gan'to nalang. I'll treat you. Ano ba gusto mo?"

Kahit naiiyak pa ako, biglang nagshine yung mga mata ko dahil sa salitang libre.

Kaya naman napagpasyahan naming sa mall na lang pumunta. Actually, ako talaga may sabi nun.

"VANILLA ICE CREAM." Sabi ko sa kanya na para bang batang nagpapacute mabigyan lang ng kendi.

Tiningnan niya lang ako na para bang sinasabing 'you're-still-you-Janna' look.

Hahaha. EH KASI NAMAN! That's my favorite. Nung bata pa ako, yan na talaga eh. Wala nang makapagbabago.

"Haha. Isip bata ka pa din talaga no? Kaya nga mahal kita eh!"

Tsaka niya naman ginulo ulit ang buhok ko. Hindi naman niya yan hilig no? Hindi halata.

Saka niya binigay sa'kin yung vanilla ice cream and sa kanya naman, chocolate. Alangan ako lang mag-isang kumain di'ba?

"A-alex? J-janna?" Tumingin ako dun sa nagsasalita.

Ate G-gayle? B-bakit siya nandito? Eh diba dapat nasa ospital siya para bantayan si... si...

JOSH.

"Andrea."

Magkakilala sila ni kuya?

Derp! I mean Tristan?

Tumakbo si ate, hinabol naman siya ni Tristan.

I smell something fishy.

End of Aly's POV

Tristan's POV

I'm Tristan Alex Buenavista. Na explain naman siguro ni Janna sa inyo lahat no?

Eto lang naman ang di niya alam ee.

"Let me explain Gayle."

"Explain what?! Siya ba? Siya ba yung sinasabi mong mahal mo kaya mo 'ko iniwan? Of all people, why Janna? Bakit siya pa? May mahal nang iba si Janna! Bakit di na lang ako? HA? Why Alex? Why are you doing this to me?" Sabi niya while crying.

I know. Gumagawa na kami ng scene sa mall. Tinitingnan na nga kami ng mga taong dumadaan dito. Wala silang pakialam.

"W-what? NO! Gayle, Janna's my sister. Pero di ko siya kadugo. Inampon lang ako ng daddy niya. Kaya nga ako andito para i-explain sa'yo ang reason kung bakit ako nakipagbreak sa'yo. And I didn't mean to hurt you that bad."

Me and Gayle are together for almost 6 years. Mag fa-five years and eleven months kami nung sinabi sa'kin ni lola to break up with her daw dahil may ipapakilala siya sa'kin. Kaya, inexplain ko kay Gayle lahat.

End of Tristan's POV

Ivan's POV

3:30 pm

"Yes mom. Can you extend my flight please? I'm waiting for someone to come. Please mom?"

"No, darling. I'm sorry. Your flight is exactly 4:30 pm. You really should go at the airport right now. Bye."

Kanina pa ako naghihintay kay Kat na dumating sa park.

But no one came. Ako lang at yung mga batang naglalaro ang naandito ngayon.

THE HECK!? Sana sinabi niya nang di siya pupunta so that I WILL NOT LOOK LIKE AN IDIOT HERE! Fck! Nagpapakatanga ako dahil sa LOVE!?

Why do I feel that I need my best friend right now?

I need Allyn.

End of Ivan's POV

Gayle's POV

"Nga pala Janna, why did you leave the hospital that day?" Tanong ko kay Janna.

Naexplain na lahat ni Tristan sa'kin kaya okay na kami. Except the fact na hindi na talaga pwedeng magkaroon ng 'kami'.

"I want to stay ate. I really want to. Pero para san pa? Eh hindi niya nga ako maalala. Hindi niya ako kinakausap nung panahong nandun ako para sa kanya. Because for him right now, I'm a complete stranger." Sabi ni Janna na naiiyak na pero alam kong pinipigilan niyang tumulo ang mga luha niya.

"I'm afraid to say na may amnesia si Josh. He really needs a therapy para mabalik ang mga alaala niya. Yan ang sinabi ng doctor sa akin kanina Janna. A-and *sob* s-sinabi pa ng doctor na baka hindi na pwedeng maibalik ang mga alaala niya. Baka daw hindi na niya matandaan si mommy at daddy. A-at baka hindi ka na niya matandaan."

Alex is comforting me right now. He's comforting both Janna and I.

Umiiyak kasi kami ngayon. We're at the park na malapit sa mall. Sinabi ko na kay Janna bago pa may makapagsabi sa kanya na iba.

"E-eh *sniff* d-di'ba ate Gayle? BAKA lang lahat? Posibleng magamot pa si Josh, di po ba? M-maaalala pa naman niya ako d-di'ba?"

I'm afraid not Janna. T___T

Pero di ko magawang sabihin yan sa kanya. Ayaw kong mawalan ng pag-asa si Janna. Hindi naman sa nawawalan na ako ng pag-asa pero, hindi lang talaga mawala sa isipan ko yung fact na sinabi nung doctor.

"Wag kayong mawalan ng pag-asa. Hindi kakalimutan ng Diyos ang kapatid mo Gayle. I know papagalingin ng Diyos ang kapatid mo. Just always pray." Sabi ni Tristan.

Tama! Dasal lang. Magagamot din ang kapatid ko.

End of Gayle's POV