Ξύπνησε αλαφιασμενη από το τρελό όνειρο που είδα.
Και όμως έμοιαζε τόσο αληθινό.
Ένιωθα την ανασα του μπαμπά μου κοντά στο δερμα μου και το απαλο φιλί στο μάγουλο
Μπορούσα να δω μέχρι και τα πράσινα μάτια του τόσο καθαρά.
Όνειρο. Απλα ένα ασήμαντο όνειρο.
Έμεινα στο κρεβάτι σκεπτόμενη τι ειδα με τα μάτια της φαντασίας μου.
Αχ μπαμπά....
Ξαφνικά ακούω λίγο παραπέρα μου δυο άνθρωπους να τσακώνονται. Εστιαζω λίγο την ακοη μου και καταφέρω ξεκάθαρα να αναγνωρισω.
Είναι ο Ηλίας και ο Θοδωρής...
Παραημουν συγκλονισμένη αλλά έμεινα ήσυχα στο κρεβάτι μου για να μην κάνω φασαρία και να ακούσω περισσότερα
"Αφησε με να τη δω ρε" φώναζε εξαγριωμένος ο Ηλιας
"Εσύ φταις ρε παλιο μαλακα. Αν δεν ήσουν εσύ και οι τριάντα διαφορετικες σου γκομενες ή Έρικα δεν θα ταν έτσι" αναπταποκριθηκε πολύ επιθετικά ο Θοδωρής
"Και σένα ρε φλωρε τι σε νοιάζει τι κάνω;" Είπε ειρωνικά ο Ηλίας
"Εγώ ενδιαφέρομαι για την Έρικα πάρα πολύ" απάντησε ψύχραιμα
"Με την κοπέλα μου ρε! Θα σε σκοτώσω!" Ούρλιαξε ο Ηλίας και άκουσα να του δίνει μία μπουνια.
"Αυτα ήταν τα όριά μου!" Ούρλιαξε και ο Θοδωρής και άκουσα κάτι να χτυπάει στον τοίχο με δυναμη.
Αυτοί θα σκοτωθούν αν δεν επεμβω. Πρέπει γρήγορα να κάνω κάτι
"Σταμάτηστε τώρα!" Ζήτησα παρακλητικά
"Έρικα;" Ρωτησαν με απορία και οι δύο την ίδια στιγμή
"Ηλία φύγε." Απαιτώ νευρικά
"Έρικα. Σε παρακαλώ άσε με μόνο να σου εξηγήσω." Λέει μετανιωμενος
"Φύγε πριν καλεσω τους σεκιουριτι." Επανάλαμβανω
"Δεν τελειωσαμε ακόμη. Με κανέναν από τους δύο" τριζει και περπατάει με βαρύ βημα
"Είσαι καλά; Συγγνώμη που ειδες ολο αυτό το θέαμα. "
"Δεν το είδα. Το ακουσα" είπα πνίγοντας ένα γελακι
Γελουσα με την κατάσταση μου. Τι θλιβερο
"Συγγνώμη Έρικα! Δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση!" Είπε γρήγορα ο Θοδωρής και μου έπιασε το χέρι
Στο άγγιγμα του ανατριχιασα. Είναι τόσο μοναδικό. Ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι ξανα.
"Δεν θέλω να δω τον Ηλία." Λέω αλλάζοντας θεμα
"Το ξέρω. Γι αυτό δέν τόν άφησα να σε δει." Ψιθυριζει
"Είμαι τόσο μπερδεμένη" μόνολογω.
"Μπορώ να σε ξεμπερδεψω αν θέλεις... " λέει με νόημα
"Θα το ήθελα πολύ" απανταω
Χωρίς να χάσει στιγμή ενώνει τα χείλια του με τα δικά μου σε ένα απαλό και όλο προσδοκίες φιλί.
Τα χείλια του ήταν τόσο απαλά και το φιλί του σαν χαδι. Με έκανε να νιώσω ότι δεν είχα νιώσει για κανένα αλλο αγόρι.
Όταν τελείωσε το φιλί με χαηδεψε στοργικά στο μέτωπο. Αυτό και μόνο το χαδι έδειχνε ότι συναισθήματα είχε για μένα.
"Πρέπει να τηλεφωνήσεις στη μαμα σου." Λέει απαλα
"Δεν θέλω" απανταω κατσουφικα
"Έρικα!" απαιτεί. Ναι, καταλαβαίνω ότι εδω δεν υπάρχουν ορια να άρνηθω
"Γίνεται να το κανεις εσύ;" Τον ρωτάω απαλα
"Είναι δικιά σου δουλειά" λέει τράγουδιστα
"Καλά φερε το κινητό μου και κάλεσε τη μαμά μου. " Του λέω αδιάφορα
" Ποιος είναι ο κωδικός; " Ρώταει
"Ή ημερομηνία που γνώριστηκαμε" απαντάω και χαμόγελα
"Την θυμάσαι;" Συνεχιζω στον σιωπηλό Θοδωρή
"Πως να τη ξεχάσω" μονολογεί μάλλον περισσότερο για να το ακούσει ο ίδιος πάρα εγώ.
"Καλεί... " μου λέει την επομενη στιγμή και μου δίνει το κινητό στο αφτί
Περιμένω λίγο να χτυπήσει και μετά από λίγο ακούω την εκμπνευριστηκη φωνή της μαμάς μου.
Ωχ την έχω βαμμένη
***
Γεια!! Τι κάνετε?
Λοιπόν αυτό το κεφαλαιο και τι δεν είχε! Περιμένω γνώμες σίγουραααα
Όπως καταλαβαίνετε βαριεμαι υπερβολικά να διαβάσω αρχαία οποτε γράφω... 👌
Αν σας άρεσε είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι πρέπει να κάνετε!
Τα λέμε στο επόμενο
-Βιβιαν❣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BrOKen (greek book)
Romantizm"Το πιάνο ήταν ο σωτήρας της στις δύσκολες στιγμές. Μετά όμως από την κρίση που πέρασε το διέλυσε. Κομμάτιασε κάθε πλήκτρο, ώστε ο ήχος να βγαίνει σαν βοή. Μπορεί να ναι επικίνδυνη και για τον εαυτό της." πρόσθεσε ο γιατρός με σοβαρό ύφος καθαρίζον...
