A/N: ngayon ko lang napatunayan na mahirap magsulat lalo na at may nakapaligid na di dapat makakita ng ginagawa mo…
Ang nakakainis pa ay hindi ko tuloy malabas yung emosyon na dapat kong ilabas (-________-)
CHAPTER 21.2:NO WAY OUT
JIEA’s POV
HAIZT!
Yan lang ang magawa ko ngayon ang bumugtong hininga dahil sa nangyayari…. Yan lang ang magawa ko kahit ang gusto kong gawin ngayon ay magwala sa sobrang inis at frustration ko sa nangyari…
Una sa lahat naisahan nila kami. Akala ko all this time kami pa rin ang nasusunod akala ko mas nalamangan ko sila pero hindi pala… at yun ang mas nagpapangitngit sa akin ngayon,,,, ang kaalaman sa unang pagkakataon naisahan kami ng mga lalaki…. PANGALAWA walang signal ang LUGAR na ito! Kaya paano ako makakatawag ng maaaring sumundo sa amin!
“UGHH!” sigaw ko sa inis
Dali dali akong bumaba sa sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob. Wala na din naman magagawa ang pagtambay namin doon dahil wala naman ni isa sa amin ang marunong magmaneho (-___-) alang-alang itulak ko yung van para maka-alis kami at bukod doon hindi ko alam kung paano kami aalis doon dahil hindi ako magaling sa direksyon.
Nang makapasok ako sa loob ng bahay ay sumalubong sa akin ang demonyong lalaking dahilan kung bakit kami nandito.
“oh akala ko aalis na kayo?” tanong ni trick sa amin. Mischief is heard on his voice. “kung gasolina ang inaalala niyo marami pa yun at marami naman gasolinahan dyan. At kung yung daan naman may mapa sa compartment ng sasakyan”
“nang-iinis ka ba?” tanong ko sa kanya
“paanong nang-iinis ako? Tignan mo nga pinapahiram ko pa sa inyo yung van para makauwi na kayo kaya paano niyo nasabi na nang-iinis lang ako?”
“sinungaling pinlano niyo ito e… lahat ito planado niyo”- bintang ko
BINABASA MO ANG
WE don't want to be BROKEN again (On-GOING)
Teen FictionA story of 4 girls who experienced LOVE and got hurt... They are all BROKEN. Will they give LOVE a chance? or they will let their fear of LOVING someone become a hindrance to find their REAL HAPPINESS... (FILIPINO STORY)
