KAÇAK

Karşılaşma

Şaşırmış bir şekilde bana bakan Chris
"İstediğim kesinlikle bu değildi sadece beni Nasıl kıskandığın görülmeye değer olduğunu göstermek istedim"dedi ve bana sarıldı

"Özür dilerim"dedi ve kokumu içeri çekti

"Birdaha olmasın"dedim ve sırıttım yorucu bir uçak yolculuğunun ardından valizlerimizi aldık ve kiraladığımız Porsche 'a bindik ve otele geldik 5yıldızlı ve aşırı lüks olan bu otelde çok güzel bir odamız vardı otelin en büyük suiti bize aitti üst katta yer alan devasa yatak ve terastaki jakuziyi gördükten sonra hemen üstündekilerden kurtulup jakuziye girdim küçük bir iş için dışarı çıkan chris'i beklerken biraz dinlenmeyi umuyordum banyodan çıkar çıkmaz saçlarımı kuruttum ve pjamalarımı giydim sonra yatağa yattım uyandığımda uykumu almıştım ve tam 2saatir uyuyordum saat 7,30'du ve hala Chris ortalıkta yoktu üzerime bir kot tişört ve spor ayakkabılarımı giydim kot ceketimi çantamı ve telefonumu alıp otelin restaurantına indim kendime bonfileli bir et söyledim FBI 'ın temel kuralı 5dil bilmekti el mahkum zorunda kalarak öğrendiğim bu diller geç de olsa işime yaramıştı özellikle İngilizce ve Fransızcayı iyi konuşuyorum ve burada bu iki dili bilmek hayat kurtarıyor yemeğim geldikten sonra birde kırmızı şarap söyledim tek olduğumu gören erkekler bana dik dik baksana yemeğimi iştahla yemiştim sonra chris'i aradım
"Alo nerdesin"dedim

"Yarım saate gelirim "dedi
"Chris nerdesin"dedim

"Sonra konuşuruz kapatıyorum dikkatli ol"dedi

ve telefon kapattı bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu her zaman aynı şeyi yapıp telefonu suratıma kapatıyordu gelir gelmez onunla ciddi bir konuşma yapacaktım kafamı sağ tarafa çevirdiğimde otelin bahçesinde yemek yiyen kişiler vardı güzel bir şekilde sohbet ediyorlardı orta masada 2kişi yemek yiyordu

"Alec"dedim gerçekten o muydu veya karıştırmıyorda olabilirdim yanında çakma sarı saçlı ama Yinede güzel bir kız oturuyordu üzerine giydiği mini elbise ile alec 'in dikkatini çekmeye çalışıyordu olamaz masadaki çift göz bana kaydığında "siktir"dedim ve gözlerimi kaçırdıö sonra çantamı alıp hızlıca yemekten kalktım ve odama gitmek için lobiden asansörlere geldim ama daha 12.kattaydı kafamı masaya çevirdiğimde kimse yoktu ve o ses

"Beni ne çabuk unuttun"dedi alec ona dönmeden

"Unutulmayacak kadar çirkin bir suratın var maalesef "dedim
"Bakıyorumda chris'seni hiç değiştirmemiş "dedi

"Ne demek istiyorsan açık söyle"dedim
"Bana hala aşıksın diyorum"dedi

Sahte bir gülüş atıp "sen
öyle san kabul Erdem'de etmeyense biz birbirimize aşığız emin ol içimde sana karşı tek bir şey kaldı o da nefret"dedim aslında yalan söylüyordum her seferinde kendimi chris'i sevmekle zorlasamda sadece kendimi kandırıyordum onu her gördüğümde içimde kelebekler uçuşmuyordu ve ya kalbim deli gibi atmıyordu ama alec"in yanında nefes bile almakta zorlanıyordum
"Liv "dedi kolumu tutarak

"Sakın"dedim

"Özür dile...,"dedi

"Sizede iyi geceler bay alec umarım bir daha görüşmeyiz izninizle sevgilimle buluşacağım"dedim

ve otelden dışarı çıktım kalbim deli gibi atıyordu ona her olumsuz birşey söylediğimde kalbim sıkışıyor sanki tüm kemiklerim kırılıyor gibi hissediyordum ama mecburdum ondan kaçmaya saklanmaya ona direnmeye kendi iyiğiliğim için herşeye mecburdum..