KAÇAK

KİTAP FİNALİ

6 ay sonra...

Kristina Andrew'ı uyuturken bende örgüt işlerini tamamlıyordum.Son bir aydır ortalarda dolanan bazı şirketler sayesinde piyasadaki yerimiz biraz düşmüştü.En kısa sürede bu işleri düzeltmeli ve örgütü yeniden güçlendirmeliydik.Yukarıdan  bir kırılma sesi geldiğinde olduğum yerden hızlıca kalkarak yukarı çıktım.

"Kristina"dedim şaşkın bir ifadeyle.

"A-alec ben özür dilerim"dedi korkuyla hızla odaya girerek yerdeki çerçeveyi kaldırdım ardından yavaşça parçalarını toplamaya başladım.

"Alec "dedi korku dolu sesiyle.

"Sus"diye bağırdım karım olması hiçbir şeyi değiştirmezdi yapmaması gereken bir hata yapmıştı ve bunun affedilir bir yanı yoktu.

"Ben özür dilerim isteyerek olmadı"dediğinde  adeta sinir krizi geçirdim ve çömeldiğim yerden kalktım.

"Ben sana kaç kere bu odaya girmemen gerektiğini söyledim ayrıca senin şu salak merakın yüzünden en değer verdiğim şeylerde biri yok oldu"dedim bağırarak.

Anında dolan gözleriyle söylenmeye başladı.

"Ben senin karınım o eski orospun yüzünden  çekmediğim çile kalmadı unut onu o öldü.Artık sadece Andrew ve ben varız belki onun annesi değilim ama onu çocuğum gibi seviyorum "dedi ağlayarak.

"Sen...sen orospu mu dedin"diye yapıştım boğazına ardından duvara yasladım ve daha çok sıkmaya  başladım.

"Alec dur"dedi yalvarırcasına.

"Senin orospu dediğin kadın benim hayatımdı,çocuğumun annesiydi ,hayat kaynağımdı. kalbimin tek sahibiydi,yaşama sebebimdi"diye kükredim ve boğazını  sıkmaya devam ettim artık nefesi kesilmeye başlarken Leo odaya  daldı ve beni geriye doğru itti.

"Kendine gel Alec "diye bağırdı ardından odaya karnı burnunda Elena girdi  ve Kristinayı yerden kaldırarak odadan çıkardı.

Daha fazla hislerimi bastıramadım ve odayı dağıtmaya başladım bütün resimleri yere fırlattım, ardından  daha bir kere bile dokunmadığım kıyafetlerini yırttım ve yere çökerek ağlamaya başladım.

"Neden neden bizi bırakıp gittin hani birbirimize sözümüz vardı.Hani  beni ve bebeğimizi asla bırakmazdın yalancısın işte başın sıkışırsa hemen gidersin tıpkı bir kaçak gibi"diye bağırdım ve ağlamaya devam ettim.

Ardından Leo yanıma gelerek yere çöktü ve başını duvara yasladı.

"Onu ilk gördüğüm zamanı hatırlıyorum Dallas'tan gelmiştim hava alanındaydım cüzdanını düşürdüğün görmüştüm yardım etmek istediğimde bana bir tekme atmıştı onun ilk kez o tedirgin yüzünü görmüştüm tıpkı öldüğü gün ki gibi tam o an ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.Tüm kızlardan farklıydı güçlüydü işi gücü orospuluk değildi.Belkide hayatımda gördüğüm en güzel kızdı bense Alectim işte değişmez katil serseri duygusuz Alec.Ama o beni değiştirmişti kendine aşık etmişti ve şimdide bırakıp gitti.O-ondan nefret ediyorum Leo yaşama kaynağımı çaldığı için ondan nefret ediyorum"dedim ve hıçkırarak ağlamaya devam ettim.

"Güçlü olmalısın Andrew için.Belkide ondan kalan tek şey odur ona tutun bebeğinize iyi bak işlerine odaklan kendine yeni bir hayat kur Liv'i unut yeni aşklara yelken aç emin ol o böyle isterdi Kristinayı alarak gidiyoruz biraz sakinleşince gelir Andrew uyuyor "dedi ardından ayağa kalkarak odadan çıktı yaklaşık 10dk sonra kapı kapanma sesi geldi bende ağlamaktan kan çanağı haline gelen gözlerimi silip ayağa kalktım .

Ardından bu odasını kapısını kilitledim ve Andrew odasına gittim o mışıl mışıl uyurken onu izledim zaten çok geçmeden bende uykuya daldım.

***

Küçük bir ağlama sesiyle yerinden fırladım Andrew uyanmış ve birinin onu alması için yalandan göz yaşları döküyordu gülerek yerimden kalktım ve onu kucağıma almamla başını omzuma yasladı ve elini emmeye başladı.

"Oğlum acıktın mı sen"dedim ardından sırtını okşamaya başladım küçük ellerini göğsüne koyunca.

"Anlaşıldı "dedim ve sırıtarak aşağı indim.

"Aynı annene benziyorsun gözlerin saçların oda senin gibi huysuzdu ama tatlıydı onu çök özledim oğlum,gülüşünü ,saçlarını dudaklarını ,ağlamasını ,bana karşı çıkmasını,sinirlenmesini endişelenmesini bana bakışını,aşkını şevkatini herşeyini özledim "dedim gözümden düşen bir damla yaşla ardından Andrewi koltuğa yatırdım ve yanına ikişer tane yastık koydum ve mutfağa gittim ve mamasını hazırladım sıcaklığını da kontrol ettikten sonra Andrewin yanında gidip onu kucağıma aldım ve biberonu ağzında verdim ve yemek yiğişini izlemeye başladım erken doğan bir bebek için kilosu normaldi sadece doğum sırasından bir komplikasyon gerçekleşmişti ve Liv'in ölümüne sebep olmuştu ilk 2ay boyunca kendime gelememiştim kimseyi görmemiştim kimsenin suratına bakmamışım yemek yememiştim bana Andrew'ı gözterdiklerinde ondan ilk başlarda nefret etmiştim .

Livin ölümünün suçlusu o gibi davranmıştım o günlere bir günlük bulmuştuk Liv'in yazdığı bazı şeyler vardı galiba öleceğini hissetmişti ve oğlumuz hakkında bazı şeyler yazmıştı isminin Andrew olmasını istemişti bende hiç düşünmeden oğlumuza bu ismi koymuştum.Zaten sonrasında ailemin zoru ile Kristina ile evlenmiştim.

Livin odasını adeta karantina altına almıştım onun öldüğü günden beri bir kere bile o odaya girmemiş hiçbir eşyasında dokunmamıştım fotoraflarımızı kıyafetlerini en son kullandığı şampuan diş fırçası parfümü bile olduğu gibi duruyordu sadece geceleri sarılarak uyuduğu küçük yasıtığı almıştık Andrew ilk 4ay boyunca anne yokluğu çektiğinde. Uyumakta zorlanıyordu o yüzden yatağının yanına bu yastığı koyardık ve anında uykuya dalardı belkide annesini hissetmişti o güdüne beri tek varlığım o olmuştu.

Artık biberonda bir kıpırdanma olmadığından uyumuş olan andrewi baktım ardına başımı yastığı koydum ve onuda göğsüme yasladım.Birazkestirmek ikimizde iyi gelebilirdi...

***

Uyandığımda sabah olmuştu ve üzerim örtülmüş andrewin kucağımda değildi yavaşça yataktan kalkarak yukarı çıktım ve odasında gittim yatağında uyurken yanı başındaki Kristina dikkatimi çekti tam kapıdan çıkıcakken arkadan sesi geldi.

"Alec ben özür dilerim"dedi anında ona doğru dönüp güven verici bir şekilde gülümsedim..

"Yeni bir başlangıca var mısın?"dedim.

............................,
Evet sevgili kaçak ailesi kitabımızın sonuna geldik biliyorum beklediğimiz gibi bir son olmadı ama merak etmeyin 2.kitapta çok şaşıracağınız şeyler olacak en geç 3hafta içerisinde 2.kitabın 1.bölümünü okumuş olursunuz.Buradan devam edeceğinin Hakkı'nda bazı şeyler söylemiştim ama son anda aklıma gelen bir fikirle 2.kitaptan devam etme kararı aldım.Vote ve yorumlarınızı unutmayın 2.kitapta görüşmek üzere hoşçakalın...
Dailydayforever