KAÇAK

Bebek

Odadan çıkar çıkmaz bir kolonun arkasına saklandım ve ortamı izlemeye başladım.Bu katta bulunan beş adam aşağıdaki bizim örgütün üyelerine ateş açıyordu beni gören bir koruma bana yaklaştığında kolunu çevirip kırdım ,ardından erkekliğine tekme atıp yere düşmesini sağladım silahını alarak 2 korumanın bacağına sıktım geriye kaldı 2 tam kolondan çıkıcakken aşağıda olan Alec'i gördüm ve merdivenlerden inmeye başladım son 4.basamağa geldiğimde ayağım takıldı ve merdivenlerden düştüm zaten sonrası karanlık .

................................................................
Uyandığımda yine bir hastanedeydim baş ucumda duran Alec'in  gözleri kızarmış bir şekilde bana bakıyordu yavaşça elini tuttum.

"Alec"dedim boğuk çıkan sesimle bir anda kafasını kaldırıp bana baktı

"Aşkım"dedi içtenlikle yavaş yavaş gözlerim dolmaya başlarken Alec yerinden kalkıp dudağıma küçük bir öpücük kondurdu arından saçlarımı okşamaya başladı.

"Çok korktum"dediği dolan gözleriyle

"Ne oldu "dedim

"Kaçış anında merdivenlerden düştün "dedi ve ardından içeri bayan bir
doktor girdi Alec kalktığı yere oturup doktora döndü

"Nesi var doktor hanım"dedi

"Aslında...."dedi doktor hanım

"Ne aslında çabuk söyleyin şunu"dedi yüksek çıkan sesiyle elini tutarak sakinleşmesini sağladım .

"Oldukça yüksek bir yerden düşmüşsünüz Liv hanım ve bu bebeğiniz için tehlikeli bir hareket olmuş buraya geldiğinizde kanamanız vardı ama neyseki bebeği kurtarmayı başardık ama düşük riskiniz var"dedi

bir dakika ,bir dakika Bebek mi?

Alec şaşkın gözlerle doktora sordu
"Bebek mi "dedi

"Evet liv hanım 2,5 aylık hamile"dediğinde beynimden vurulmuşa döndüm

"Hamile ...hamileyim"dedim ve Alec 'e döndüm yüzünde daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı sanki pişmanlık ve üzüntü gibiydi

"Alec"dedim titrek sesimle

"Sus!"dedi bağırarak ve birşey demeden odadan çıktı
Doktor ve ben arkasından baka kaldık

"Liv hanım isterseniz bebeğinizi
ultrasonda görebiliriz"dedi kadın beni sakinleştirmeye çalışır gibi

"B..ben tamam"dedim ve o anda gözümden bir damla yaş düştü Alec bebeği istemiyordu haklıydı hayatımızın ortasına çöken bir bebeğimiz olucaktı ama böyle olmaması gerekirdi Mutlu olmamız gerekirdi

Yavaşça oturduğum yerde diklendim ve kadının bana verdiği jelimsi şeyi aldım ve yavaşça karnıma sürdüm ardından ultrasonu çalıştırdı ve aleti karnımda gezdirmeye başladı

"Hazır mısınız Liv hanım"dedi

"H..hazırım "dedim sessizce
Ardından o sesi duydum dünyaya hazırlanmaya çalışan o masum sesi duydum

"İşte bebeğiniz"dedi

Ardından yüzümü ekrana çevirdim ve onu gördüm minicikti belki bir ceviz tanesi kadar ama oydu işte karnımda büyüyen bebeğimdi

"B.bebeğim "dedim ağlamaya başlayarak hem gülüyor hem ağlıyordum

"Cinsiyetini öğrenebilirsiniz istersniz"dedi öğrenmek istediğimi en bile bilmiyordum belkide hiçbir zaman babası tarafından kabul edilmeyecekti küçük bebeğim sevilmeyecekti hep tehlikede olucaktı