«Πλάκα μου κάνεις!» ψιθύρισε στον εαυτό της στα ελληνικά καθώς πλησίασε την καρέκλα μπροστά από το γραφείο. Δεν τολμούσε να σηκώσει το κεφάλι της να τον κοιτάξει κατάματα. Για κάποιο λόγο της ήταν αδύνατον. Και όμως έπρεπε να το κάνει.
Ξαφνικά είχε ξεχάσει ότι αγγλικά είχε μάθει και μιλήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της και απλά τον κοίταζε άφωνη.
«Είμαι έτοιμος, όποτε είστε εσείς!» της απάντησε μάλλον συνηθισμένος από τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Ποτέ δεν της άρεσαν οι ξανθοί. Στο μυαλό της είχε το πρότυπο του μελαχρινού, γήινου άνδρα. Αυτός εδώ μπροστά της όμως , ήταν αντικειμενικά και σκανδαλωδώς, ένα εξαίσιο δείγμα ανδρικής ομορφιάς. Τα ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά του συνδυάζονταν με μια άκρως αρρενωπή κατατομή του προσώπου και το μεγαλύτερο ατού του, ήταν τα καταγάλανα μάτια του, τα οποία την κοίταζαν τώρα σχεδόν βαριεστημένα. Αυτός ο άνδρας είχε απόλυτη επίγνωση της επίδρασης που ασκούσε με το παρουσιαστικό του.
Ο πρώτος εντυπωσιασμός της μεταμορφώθηκε σταδιακά σε περιφρόνηση. Είχε ξαναδεί ωραίους άνδρες, κυρίως μοντέλα που έρχονταν στη φημισμένη πανσιόν του κυρ Δημήτρη και όλοι τους είχαν αυτήν την επίγνωση που τους έκανε αντιπαθητικούς, απόμακρους και τελικά αδιάφορους αφού είχαν πρώτα φροντίσει να αποκαλύψουν την κενότητά τους.
Ο μόνος τρόπος για να σταθεί στο ύψος της, ήταν να τον κατατάξει σ’ αυτήν την κατηγορία. Δεν είχε κανένα λόγο να αμφιβάλει για τη ματαιοδοξία του και μόνο η οικονομική του επιφάνεια - όπως άφηναν όλα να εννοηθούν- ήταν αρκετή για να προκαλέσει την απόρριψή της. Ναι, είπε στον εαυτό της, τέτοιους ανθρώπους τους απέρριπτε ως κενόδοξους , και αυτός εδώ δεν αποτελούσε εξαίρεση. «Κυρία... Στάμου...» ξεκίνησε εκείνος επιβεβαιώνοντας το όνομά της κοιτάζοντας το καρνέ μπροστά του «επιμένατε να με δείτε...» περιμένοντάς τη να συνεχίσει την πρόταση που είχε ξεκινήσει εκείνος.
Η Μαριάννα είχε ξαναβρεί την αυτοκυριαρχία της. Σήκωσε το πιγούνι της περήφανα και ξεκίνησε για την ανάκτηση του χαμένου εδάφους.
«Είμαι συνιδιοκτήτρια μιας πανσιόν...» ξεκίνησε να λέει.
«Έχετε σπουδάσει ξενοδοχειακά;» τη ρώτησε ο Αλεξάντερ ο οποίος είχε σηκωθεί τώρα και έβγαζε το ανοιχτό γκρι σακάκι του σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα που έκανε σε κάθε επαγγελματική συνάντηση.
ESTÁS LEYENDO
Storm at heart (greek)
RomanceΤι σχέση θα μπορούσε να έχει μια μικρή παραλιακή πανσιόν στην Πελοπόννησο με το μεγαθήριο στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της Στόουν Κόνσεπτ; Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ένας καλλιτεχνικός τύπος σαν την Μαριάννα με τον απόμακρο αλλά επικίνδυνα γοη...
