Storm at heart (greek)

Κεφάλαιο 13

Όλα ήταν έτοιμα. Τα χρώματα και τα υλικά βρίσκονταν στην κρεβατοκάμαρα όπου ο Αλεξάντερ είχε τραβήξει το κρεβάτι για να ελευθερώσει τον τοίχο. Το γεγονός ότι είχε περάσει ένα πραγματικά όμορφο απόγευμα με τον Αλεξάντερ χωρίς υπονοούμενα την είχε χαλαρώσει αλλά και την είχε τρομάξει. Οι συζητήσεις τους κυλούσαν αβίαστα και σε βασικά πράγματα είχαν σχεδόν τις ίδιες απόψεις και γούστα. Υπήρξαν στιγμές που η Μαριάννα ήθελε να παραμερίσει μια ξανθιά τούφα που έπεφτε ανέμελα στο κούτελό του ή να τον αγκαλιάσει μετά από κάποιο σχόλιο που τους έκανε και τους δυο να γελάσουν.  Ίσως να είχε δημιουργηθεί μια επαφή μεταξύ τους που αν μη τι άλλο θα της επέτρεπε να του ζητήσει κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματά της.

Σχεδόν αμέσως την άφησε μόνη της στο διαμέρισμα για να πάει στα γραφεία της Στόουν Κόνσεπτ, ενώ το βράδυ τον άκουσε να επιστρέφει πολύ αργά. Τον άκουσε που κοντοστάθηκε έξω από την πόρτα της και μετά από λίγο άκουσε τον ήχο του νερού στο δικό του μπάνιο. Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να διώξει από το μυαλό της την εικόνα του κορμιού του κάτω από το τρεχούμενο νερό. «Γιατί κολάζομαι έτσι;» παραπονέθηκε στο μαξιλάρι που έφερε απελπισμένη στο πρόσωπό της. Μετά από αρκετή ώρα την πείρε επιτέλους ο ύπνος. 

Το επόμενο πρωί βρέθηκε και πάλι μόνη της στο μεγάλο διαμέρισμα. Στον πάγκο της κουζίνας με όλα τα απαραίτητα για να φτιάξει ένα καλό πρωινό υπήρχε και ένα λευκό τριαντάφυλλο και ένα σημείωμα από τον Αλεξάντερ «Θα τα πούμε στις εφτά, μη διστάσεις να με πάρεις τηλέφωνο για ότι θες. Σου αφήνω και τα κλειδιά του αυτοκινήτου εάν θελήσεις να βγεις.» Η Μαριάννα πέρασε το τηλέφωνό που ήταν γραμμένο στο τέλος του σημειώματος στο κινητό της και σήκωσε το μπρελόκ με το κλειδί βάζοντας  τα γέλια.

«Πόρσε, τι άλλο!»  είπε δυνατά αφήνοντας τα κλειδιά και πάλι στον πάγκο. 

Το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να φάει πρωινό, να αγοράσει ένα φουστάνι και να 

στρωθεί στη δουλειά. Σήμερα θα πέρναγε τη βάση στο τοίχο. 

Μετά από εφτά ώρες, οι οποίες πέρασαν χωρίς να το καταλάβει, η Μαριάννα απόλαυσε ένα ζεστό μπάνιο με αρωματικά λάδια. Τώρα στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη για να ετοιμαστεί. Είχαν δώσει ραντεβού στις επτά για να πάνε στην όπερα και η ώρα είχε πάει πεντέμισι. 

Κοίταξε το μαύρο φουστάνι στο κρεβάτι. Μπορεί να το είχε πληρώσει πανάκριβα, σε μια μπουτίκ ακριβώς στην γωνία του συγκροτήματος,  αλλά ήταν περήφανη με την επιλογή της. Ήταν ένα μακρύ κατάμαυρο φουστάνι που αγκάλιαζε σαν γάντι το σώμα της και που άφηνε όλη την πλάτη γυμνή. Το σύνολο είχε συμπληρωθεί από ένα