Storm at heart (greek)

Κεφάλαιο 7

Η νύχτα ήταν μαγική. Το φεγγάρι αντανακλούσε πάνω στα σκοτεινά νερά της θάλασσας και  το απαλό αεράκι μετέφερε την αλμύρα της, δελεάζοντας τους πάντες να πέσουν στα ζεστά νερά της, ακόμα και αν ήταν βράδυ. 

Η Μαριάννα επιθεώρησε το χώρο για να βεβαιωθεί ότι όλα ήταν στη θέση τους. Όλα τα φαναράκια ήταν αναμμένα σκορπώντας ένα απαλό φως σε όλα τα τραπέζια. Οι λευκές κουρτίνες που πλαισίωναν τα κάτασπρα δοκάρια της πέργκολας έδιναν έναν φινετσάτο αέρα στον προαύλιο χώρο, τον οποίο είχε διαμορφώσει η ίδια η Μαριάννα. Και ήταν πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα.

Η αυτοπεποίθηση και η καλή διάθεσή της είχε μεταδοθεί όχι μόνο στο προσωπικό, αλλά και οι θαμώνες της ταβέρνας έμοιαζαν να απολαμβάνουν αυτή τη θεσπέσια νύχτα. Με την άκρη του ματιού της έριχνε κλεφτές ματιές στον Αλεξάντερ, ο οποίος καθόταν σε ένα πεζούλι και απολάμβανε την μπύρα του με τον Μάνο και τους άλλους ντόπιους. Προς μεγάλη της ικανοποίηση, αλλά και έκπληξη για αυτήν της την αντίδραση, ένιωθε το βλέμμα του πάνω της να καταγράφει κάθε της κίνηση χωρίς ωστόσο να χάνει επαφή με την συζήτηση που είχε με  την παρέα του.

Ποτέ στη ζωή της δεν είχε μπει στη διαδικασία να τραβήξει την προσοχή κάποιου άνδρα. Κάτι τέτοιο το θεωρούσε κατώτερό της και ταπεινωτικό. Οι λιγοστές σχέσεις της είχαν εξελιχθεί μέσα από  φιλίες και χαρακτηρίζονταν από την αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό, χωρίς επικίνδυνα συναισθήματα που θα μπορούσαν να διαταράξουν την ισορροπία της. Αυτό που ένιωθε σήμερα το βράδυ ήταν όμως κάτι πρωτόγνωρο. Δεν ήταν η καλλονή με την κλασσική έννοια, αλλά είχε «θεωρία», όπως το χαρακτήριζε η Ελένη. Δε περνούσε απαρατήρητη με το περήφανο παράστημά της και τις απαλές καμπύλες της και αυτό ακριβώς ήθελε να εκμεταλλευθεί. 

Γέμισε το ποτήρι της κρασί και πλησίασε αεράτα τους άνδρες. Υποσχέθηκε ότι θα ήταν το τελευταίο ποτηράκι,  ήδη είχε φτάσει τα τρία  και είχε ξεπεράσει εδώ και ώρα τις αναστολές της. Το καλό ήταν ότι τα περισσότερα τραπέζια ήταν πλέον άδεια.

«Στην υγειά μας!»   είπε χαμογελώντας σε όλους. 

«Στην υγειά μας Μαρινάκι!» της απάντησαν όλοι στα ελληνικά εκτός φυσικά τον Αλεξάντερ ο οποίος τσούγκρισε μαζί της τελευταίος. 

Ξαφνικά σηκώθηκε από το πεζούλι και ανακοίνωσε κοιτάζοντας το ρολόι του,«εμένα να με συγχωρείτε, είναι αργά...» και χωρίς δεύτερη κουβέντα απομακρύνθηκε προς μεγάλη απογοήτευση της Μαριάννας.