Η Μαριάννα γουργούρισε σαν ευτυχισμένη γάτα και αγκάλιασε το άδειο μαξιλάρι δίπλα της, εισπνέοντας την μυρωδιά που είχε αφήσει ο Αλεξάντερ πάνω του.
«Τον Μάνο!» αναφώνησε ξαφνικά και πετάχτηκε όρθια. Δεν είχε μιλήσει μαζί του αρκετές μέρες και εκείνος δεν την είχε πάρει κανένα τηλέφωνο. Αμέσως άρπαξε το κινητό της, κάλεσε τον αριθμό και περίμενε ανυπόμονα.
«Έλα αφεντικό!» Η φωνή του ήταν όπως πάντα πρόσχαρη, αν και φαινόταν ότι τον είχε διακόψει από κάτι.
«Όλα καλά;» τον ρώτησε αβέβαιη.
«Μ.. Ναι» της απάντησε μονολεκτικά.
«Δεν μου αρέσει αυτή η απάντηση, έτσι όπως την είπες.» Από το μυαλό της άρχισαν να περνούν εικόνες καταστροφής και αποσύνθεσης.
«Ναι βρε κουτό, απλά έσπασε ο αγωγός του νερού», ο Μάνος σχεδόν μάσησε τις τελευταίες λέξεις για να γίνουν ακατάληπτες.
«Ορίστε; Πόση είναι ζημιά;» η Μαριάννα έφερε το χέρι της στο κούτελο.
«Όλα υπό έλεγχο!» της είπε ο Μάνος ενοχλημένος. «Ευτυχώς το αντιληφθήκαμε αμέσως και δεν πλημμύρησαν τα ισόγεια δωμάτια. Τώρα που μιλάμε, είναι εδώ η ΕΥΔΑΠ, και κάνει τα απαραίτητα. Εσύ πως είσαι;»
«Θα κάτσω ακόμα λίγο», του είπε η Μαριάννα απολογητικά. «Λυπάμαι Μάνο που πρέπει να τα φέρεις βόλτα μόνος σου.»
«Μη σε απασχολεί αυτό. Και μη σου πω, ότι χωρίς τη γκρίνια σου όλοι έχουμε ανασάνει.»
Η Μαριάννα έφερε στο νου της, τα όμορφα δειλινά, την μυρωδιά της θάλασσας, το απαλό αεράκι που έφερνε την αλμύρα στην βεράντα της πανσιόν. Την έπιασε νοσταλγία και η αίσθηση του αδιεξόδου στη σχέση της με τον Αλεξάντερ. Ήδη έλειπε τις μισές μέρες που θα ήταν μαζί. Χωρίς να το θέλει αναλογίστηκε την μητέρα του, τη γυναίκα που δεν άντεξε στην απουσία του άντρα της και αμέσως αναρωτήθηκε αν και η δική της ζωή θα κυλούσε έτσι αν έμενε κοντά στον Αλεξάντερ, αν οι στιγμές απόλυτης ευτυχίας ακολουθούνταν από μοναξιά, αν τα δικά της παιδιά θα μεγάλωναν ουσιαστικά με έναν γονιό και τότε μάλωσε τον εαυτό της που είχε επιτρέψει στις σκέψεις της να πάνε τόσο μακριά.
Ήταν όμως πολύ αργά. Στη σκέψη ότι θα έφερνε στον κόσμο τα παιδιά του Αλεξάντερ η καρδιά της άρχισε να χτυπά σαν τρελή. Δεν θα υπήρχε μεγαλύτερη ευτυχία από το να τα βλέπει να τρέχουν στην παραλία και να παίζουν με τον πατέρα τους ποδόσφαιρο και να ξεσηκώνουν τον τόπο. Αυτός όμως θα ήταν ένας άλλος Αλεξάντερ και όχι ο Αλεξάντερ Στόουν της Στόουν Κόνσεπτ.
KAMU SEDANG MEMBACA
Storm at heart (greek)
RomansaΤι σχέση θα μπορούσε να έχει μια μικρή παραλιακή πανσιόν στην Πελοπόννησο με το μεγαθήριο στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της Στόουν Κόνσεπτ; Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ένας καλλιτεχνικός τύπος σαν την Μαριάννα με τον απόμακρο αλλά επικίνδυνα γοη...
