Nie wierze w wampiry

Ucieczka

- Idziesz ze mną czy zostajesz? zapytał.

Byłam lekko zdziwiona, ale wolałam go niż jego brata.

-Idę z Toba - odpowiedziałam.

Wyszliśmy na zewnątrz, tak żeby Victor nie zauważył. Wziął mnie na ręce i pobiegł przed siebie. Minęliśmy las, później góry. Czulam wiatr rozwiewający mi włosy. W końcu zatrzymał się przed chatka. Zapukał do drzwi. Otworzyła starsza kobieta.

-Czego tu chcesz Nick? - zapytała

Skinął na mnie głowa. Wpuściła nas do środka z zaparzyła jakieś zioła. Nick odstawił mnie na ziemie. Usiadłam na kanapę znajdująca się w salonie.

-Victor jest coraz gorszy. Sprowadził nam ja do domu i traktuje ja jak worek z krwią. Nie jestem w stanie wytrzymać już tego psychicznie- wyjaśnił. Masz może jeszcze ten domek na Alasce? Chciałbym stad uciec.

- Domek mam, aczkolwiek na Alasce jest strasznie zimno, nie wiem czy Twoja dziewczyna się do tego przyzwyczai

-Babciu, to nie jest moja dziewczyna, i tak czy inaczej ona za niedługo umrze, bo nic nie je.

Babcia Nicka szybko podeszła do lodówki i wyciągnęła jakieś jedzenie. Podeszła do mnie. Poprosiła Nicka, żeby wyszedł na chwile i zostawił nas samych.

-Powinnaś coś zjeść. Z nim jesteś bezpieczna. On nie pozwoli zrobić Ci krzywdy. Gdyby chciał zrobiłby to dawno - próbowała przekonać mnie jego babcia. Gdy Nick był jeszcze mały. Byl bardzo zżyty ze swoim bratem. Niestety Victor trafił w gorsze towarzystwo niż Nick. Gdy byli już starsi zaczęły się masowe zabójstwa w mieście. Nick postanowił wziasc brata i wyjechać w inne miejsce, by zacząć od nowa. Mieszkają tu już dwa lata. Nick próbował zmienić Victora. Myślał nawet, ze już mu się udało. Dopóki nie spotkał Ciebie w swoim domu. Obwinia siebie, ze dopuścił do takiej sytuacji. Jak umrzesz, on się załamie. - opowiadała.

W tej chwili wrócił Nick. Babcia zostawiła mnie sama i poszła z Nickiem do kuchni. Myślałam nad tym co mi powiedziała. Mimo mojej niechęci do wampirów, byłam taka głodna, ze postanowiłam zjeść. Chwile później zrobiło mi się niedobrze i zwymiotowałam.