Love is the lyrics of our song

H2

Laura Pov:

De avond die ik verwachtte als een saaie avond was onverwacht goed geeindigd. Ik was bij Austin, het was een avond uit de duizenden. Even telde er niets meer, enkel wij. Wij, ik zuchtte, het klonk ongelofelijk leuk om te denken. Maar was er echt wel een wij? Austin zou ooit moeten vertekken. Maar wanneer wist ik niet. Ik durfde het niet te vragen.

Ooit zou ik de feiten onder ogen moeten komen. Ik strekte me uit en keek op mijn klok. Het was tien uur, zaterdag. Ik had afgesproken met Austin. Hij logeerde in een hotel iets verder in het centrum. Ik had voorgesteld dat hij bij ons kon logeren, maar hij weigerde het aanbod. Dat vond ik wel jammer. Ik was het liefst de hele tijd bij hem.

Een kussengevecht houden, films kijken (zo'n film waarbij je dicht tegen elkaar zit en als je bang bent je kan schuilen tegen de borst van de jongen, hij zou je dan beschermen en liefdevol je dichter bij zich toetrekken). Dingen doen die elk jong koppeltje deden.

Maar wij waren geen gewoon koppel. Het was vreemd hoe hard we elkaar misten als we niet bij elkaar waren. Dat was toch de definitie van ware liefde?

Ik was bang, bang voor de toekomst. Maar soms kon je enkel de toekomst vinden door een sprong in de duisternis te maken.

Ik wist ook van mezelf dat ik het mezelf te hard aantrok als iemand iets gemeens zei over mij.  Ik wist dat ik bang was om alles kwijt te raken. Ik wist dat ik beter mijn eigen leven kon leiden in de plaats van bang te zijn om iets verkeerds te doen. Maar dat had ik al van jongs af aan.

Dat kwam deels door Cassidy die me peste. Het kreeg mijn zelfvertrouwen tot onder het vriespunt. Het zorgde ervoor dat ik bang was te tonen hoe ik echt was. De laatste maanden was ik veel veranderd. Vooral door Austin. Hij gaf me het gevoel dat het oké was dat ik was wie ik was. Ik had veel te danken aan Austin. Ook Nina had geholpen en al mijn andere vrienden. Ook die uit England. Al was het lang geleden dat ik nog iets van hen had gehoord.

Het hart kon echt zien wat het oog niet kon zien. Dat had Austin bewezen door van me te beginnen houden. Ook van al mijn begrepen kon hij de mooie kanten zien. Ik begon te glimlachen. Misschien zou liefde de afstand gemakkelijk overbruggen. Onze liefde was zo sterk. Hij zou niet verwelken. Onze liefde was voor altijd. Ik zou bewijzen dat ik er in geloofde.

Ik stond op vanuit mijn brede bed en ging naar de badkamer. Ik zag er moe uit. Maar toch hadden mijn ogen er in maanden niet zo vrolijk uitgezien. Austin had het gat in mijn borstkas geheeld. Hij was de muziek in mijn leven. Ik glimlachte naar mijn spiegelbeeld. Liefde maakte het gezicht echt mooi.

Zonder Austin was ik gewoon een meisje maar met hem in mijn leven was ik bijzonder. Voelde ik me compleet. Ik nam een douche en deed mijn lenzen in. In mijn vluchtigheid verloor ik er perongelijk een. Typisch iets voor mij, die onhandigheid. Het waren de laatste. Ik moest straks voor ik naar huis ging dus langs de opticien. Pfff, daar zag ik wel wat op tegen. Zonder bril of lenzen zag ik bijna niets dat veraf was, dus zette ik met tegenzin mijn bril weer op. Het was lang geleden dat ik hem nogeens had opgehad voor een volledige dag buiten mijn huis. Austin had me nog nooit met bril gezien, dat dacht ik toch.

Hopelijk vond hij mijn bril geen afknapper. Ik schaamde me nu al vast. Ik vond mezelf niet staan met een bril. Ik deed een jeans broek aan, een oranje T-shirt met een jeansvestje erover en grijze converse schoenen. Mam moest vandaag werken. Gisteren was ik later thuisgekomen dan ik had beloofd. Maar nadat ik haar had uitgelegt dat Austin was komen opdagen begreep ze het en had ze me geen straf gegeven.

Ik ontbeet snel en nam daarna mijn fiets. Austin had het adres van zijn hotel aan mij gegeven. Het was niet zo moeilijk te vinden. Na vijf minuten flink doorfietsen stond ik al voor de grote deur van het hotel. Het zag er niet het eerste het beste hotel uit. Het was een chique hotel met marmeren afwerkingen. Ik ging binnen en was bang om vreemd bezien te worden. Zo was ik nu eenmaal. Schichtig keek ik de kamer rond. Er was een grote balie naast een grote trap en daarnaast was er een lift. Rechts was er een bar waar er ook tafeltjes stonden. Enkele mensen zaten te genieten van een drankje. Links was er een grote deur, ik verwachtte dat daar een zaal was voor feesten. Het was een heel erg groot hotel.