H14

435 39 5
                                    

Laura Pov:

Ik ging naar achter weer terug naar mijn plek. Begeleid door het applaus dat nogsteeds niet was gestopt. Ik kon het niet laten om gelukzalig te glimlachen.  Maia, Logan en Luna stonden recht en omhelsden me zo goed en zo kwaad het kon. Ik omhelsde ook Jonah nogmaals. Hij had echt super gespeeld. Misschien moest ik maar vragen of hij me vaker kon begeleiden wanneer ik die platendeal had...

Wacht! Ik had die platendeal nog niet! Die muziekproducer had nogeen besluit genomen en wie weet moest de beste zanger of zangeres nog komen. Ik moest met mijn twee voeten op de grond blijven staan en niet beginnen met zweven. Want daar kwamen enkel ongelukken van. Maar ik stond mezelf wel toe om een beetje hoop te hebben.

Ik ging zitten en weer nam Maia mijn hand in de hare en af en toe kneep ze gerustellend. Ik glilmlachte naar haar ten teken dat ik oké was al moest ik ridderlijk toegeven dat binnenin me duizenden beestje krioelden van de zenuwen. Mijn hart bonkte dubbel zo snel als normaal en ik had het gevoel dat het elk moment kon stoppen met kloppen.  Ook ik moest extra haar best doen om te blijven ademen.

Na mij kwamen nog een stuk of tien mensen maar ik lette niet echt op. Ik dwingde mezelf elke keer te kloppen. En een paar keer was ik verbaasd van de hoeveelheid applaus, al kwam het nooit in de buurt van het applaus dat ik had ontvangen. Daar was ik best wel trots op. Maar waren die twee mannen het wel eens met het publiek. Misschien vonden ze mij niet heel erg goed. Of zagen ze geen toekomst in me.

En misschien zei Mevrouw Angill wel tegen iedereen dat ze een grote kans maakte. Dat doet een goede muziekjuf toch.

Toen kwam het grote moment dat Mevrouw Angill het podium op kwam. Ze bedankte iedereen die had opgetreden en zei dat over tien minuten beslist hadden over wie er de winnaar was van die platendeal. Dus we moesten nu de zaal verlaten om een luchtje te scheppen.

Eerst waren mijn benen gevoeloos, dus het duurde een tijdje voordat ik kon opstaan. We gingen met z'n vieren naar het bankje waarop we deze ochtend ook zaten. Maia streek de rimpels uit haar zwarte leren broek en ging naast mij staan. Jonah en Luna gingen op de bank zitten.

"Je hebt het echt super super super goed gedaan!!" zei Logan die me goedkeurend een klopje op mijn schouder gaf. Ik schenkte hem een lieve en dankbare glimlach.

"Je hebt echt de pannen van het dak af gezongen. Iedereen in de zaal stond versteld." Luna schonk me een van haar lieve blikken en haar ogen straalden uit dat ze elk woord meende van wat ze zei. Ook Maia sprong de twee bij: "Ik heb niemand ooit zo mooi en zuiver horen zingen. Je hebt het nog beter gedaan dan ik had verwacht. En mijn verwachtingen lagen heel erg hoog. Ik weet nu zeker dat je die deal krijgt. De anderen waren zelfs niet half zo goed als jij!"

"Ik vond dat nummer echt zo mooi. Heb je dat helemaal zelf geschreven?" vroeg Luna. Ik keek naar beneden en begon te blozen. Het was Jonah die voor me antwoordde: "Dat vroeg ik haar ookal en ja ze heeft het helemaal alleen geschreven zonder hulp. Het is echt een topnummer."

"Wow, hoelang heb je erover gedaan?" vroeg Maia onder de indruk. "Wel ik had gisteren het eerste stukje gecomponeerd en deze morgen heel erg vroeg heb ik het afgemaakt. Het eerste deel had ik dus al af voordat ik wist dat er een bijzonder iemand kwam vandaag. Dit liedje was anders dan de andere. Ik kan niet precies uitleggen waarom maar ik denk gewoon dat het kwam omdat het zo persoonlijk is..."

"Wij zijn echt super trots op je. En ik verklaar die twee mannen persoonlijk gek wanneer ze niet voor jouw kiezen en dat meen ik." zei Maia en haar uitdrukking was vastberaden.

Ik was echt blij met zo'n goeie vrienden. Ik had dat nooit verwacht, daar moest ik eerlijk over zijn. Ik wist dat als ik hier ooit weg zou gaan dat ik veel problemen zou hebben met het afscheid nemen. Maar toch wilde een deel van mij ookwel weer terug naar mijn vorige thuis. Het verscheurde me. Gelukkig moest ik niet tussen de twee kiezen. Want het zag er toch niet naar uit dat ik hier snel weg zou gaan.

Love is the lyrics of our songWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu