१KARA KELEBEK१[askıda]

•° "Emanet"

Bölüm parçası;

We the kings-Art of war

"Beni karanlığın içine doğru takip et ve,
Seni ışığa götüreyim.
Biçimsiz,sessiz,korkusuz.
Kalpleri tutmaya devam,
Gece boyunca".

Uçuyordum.

Rüyamda uçuyordum dün gece.Kanatlarım yoktu ama kollarımda beni taşıyan bir güç vardı.Gökyüzü hemen ayaklarımın altında,bulutların gerçekdışı yumuşaklığı etrafımı sarmış,dünyanın yörüngesinden çıkmıştım.Kendime ait yeni bir evren keşfetmiştim.Dilimden düşürmediğim o özgürlüğü hayaletçe olsa bile hissetmiş,avazım çıktığı kadar bağırmış ve bilinçaltımın bana sunduğu şeyi sonuna kadar yaşamıştım.Tadı hala damağımdaydı,algılayabiliyordum onu.

Yüzümün her santimini inceleyip,bakışlarıyla derime küçük iğneler batıran insanların arasındayken,şimdi o özgürlüğün nerede olduğunu sorguluyordum.Neredeydi benim özgürlüğüm?

"Buyrun Beyefendi." Elimdeki kartı karşımda duran adama uzattım ve görünürde kimsenin olmamasından yararlanarak arkamdaki sandalyeye oturdum.Bugün kendimle ne olduğunu bilmediğim anlamsız bir mücadele veriyordum.Ve son birkaç saattir tırnaklarımı kemirmekten akıl sağlığımı kaybetmek üzereydim.Neden mi?Çünkü evimde içinde ne olduğunu bilmediğim,açmaya cesaret edemediğim ve üzerinde adımın yazılı olduğu lanet olası bir kutu vardı.

Üzerindeki yazıyı tanıyordum.

Babama aitti.

Açtığımda göreceğim her neyse,beni her ne bekliyorsa,o şeyden korkuyordum.Açmamayı dilemekten korkuyordum.Diğer yandan,merakım her yanımı sarmış sonunda ona boyun eğeceğimi biliyordu.Hep böyleydi bu.Ama düşünün sizde,eğer aynı şey aynı şekilde başınıza gelseydi siz de aynı tepkiyi vermez miydiniz?

Belki de vermezdiniz.

Nefesimi bıkkınca dışarı üflerken karşımda görmeyi beklediğim son kişiyi görünce yaslandığım yerden hızla doğruldum ve bir anda ortaya çıkan yüzüne bakakaldım.Sanki evren,kaçmamamı söylermiş gibi onu da karşıma çıkarmıştı sonunda.

Eh,o da haklıydı tabi.

"Kolay gelsin." dedi Tugay birkaç adım atıp yanıma ulaşınca.Dün gece kaçar gibi gitmişti ve ben,beni bıraktığı şeyin ağırlığı altında ezilirken,tavırlarında suçluluk gördüğümü zannetmiştim.Sabah karşılaşmamak içinse neredeyse bir saat önceden çıkmıştım ve her zamanki yerinde durmayan arabasından onunda benimle karşılaşmamak için benden daha önce çıktığına emindim.Anlamadığım şey şuydu ki,şimdi burada ne işi vardı?