4.

653 29 6
                                    

Danielle en ik zitten tegenover elkaar lasagne te eten. Het is stil en ongemakkelijk. Ik haal een hand door mijn haar en neem nog een hap. 'Zelfgemaakt door je moeder?' Vraagt Danielle ineens. Ik knik en een zucht verlaat mijn mond. 'Wat?' Ze kijkt me vragend aan. 'N-niks' lieg ik.

We legden onze borden terug en ik keek haar afwachtend aan. 'Ga je nu naar huis?' Vraag ik stilletjes. 'Het is laat, maar als je alleen wil zijn?'. Ja het liefst wou ik dat ze nu even weg was zodat ik kon nadenken en mezelf bekijken in de spiegel, hoe de wond er dan uitzag. 'Nee je mag blijven slapen' zei ik en ik baande mijn weg naar boven. Ze volgde me.

Ik keek in de spiegel terwijl Danielle stilletjes op mijn bed zat te friemelen aan haar uiteinden van haar mouw. 'Au' zei ik zachtjes en ik haalde een stukje wond weg. 'Shawn niet doen!' Ze liep haastig naar me toe en pakten mijn handen vast. Even staarden we elkaar in de ogen. 'Zullen we een film kijken dan blijf je er even af?' Vroeg ze. We liepen naar mijn bed. Ik zette Netflix op en we zochten de film 5th wave uit. Het was liefde en een soort van sciencefiction en dat vonden we allebei goed.

Danielle ging op mijn schoot zitten. Ik klemden haar tegen me aan en samen keken we de film. 'Schattig' zei ze toen de jongen haar omhelsden in de film. Ik slikten de brok in mijn keel weg en knikten uitbundig.

Toen de film afgelopen was keek ik haar afwachtend aan. 'Wil je slapen Shawn?' Vroeg ze. 'Ik weet het niet' antwoordde ik eerlijk. Ze lachte, een lieve zoete lach. 'Is goed' ze kroop tegen me aan en draaiden haar om zodat ik vanaf boven in haar ogen keek. Met mijn vinger liep ik als een spin over haar buik. Ze giechelden zachtjes. Blijf van haar af Shawn! Ik liet haar los en staarden een tijdje naar haar. Zoek een nieuw meisje een laat het gaan, ze heeft zelf Carter gekozen. Danielle plaatste haar hand op die van mij en een paar haartjes gingen overeind staan.

Ik deed mijn shirt uit en mijn broek volgden. Danielle zat op het bed en staarden toe hoe ik in mijn onderbroek door de kamer liep. We hadden elkaar vroeger zo vaak naakt gezien, het boeiden me niks. 'Ik ga douche' mompelde ik. Ze knikten en ik liep naar de badkamer.

De warme stralen verwarmden me. Ik maakten mijn haar en mijn lichaam schoon en zette daarna de douche uit. Met alleen een handdoek om me heen liep ik de kamer in. Ik zag Danielle's ogen over mijn lichaam glijden. Mijn mondhoeken krulden omhoog. 'Wat?' Ze keek me vragend aan. 'Hoe jij mijn lichaam bestudeerd' zei ik grijnzend. Ze lachte. 'Ja we zagen elkaar vroeger toch altijd, wat boeit het' zei ze. Ik deed mijn handdoek af en een onderbroek aan en ging op het bed zitten. 'Mag ik een shirt?' Vroeg ze. Ik knikten. Ze pakten een shirt van mij en kleedde zich uit.

Samen lagen we in bed met veel ruimte tussen ons. Het was ongemakkelijk iets wat ik liever niet had. 'Dus wanneer ga je weer naar Carter?' Vroeg ik. 'Morgen na school' antwoordde ze. 'Ik hoop voor je dat het lang duurt voor hij het uitmaakt' zei ik en ik aaide haar over haar hand. Ze trok lichtjes boos terug. 'Waarom praat je zo over Carter, hij is aardig en een goed mens hij doet niemand kwaad!' Snauwde ze boos. 'Oh je kent Carter nog niet' ik slikten de brok in mijn keel weg. Ik wist wat hij me had aangedaan en het liefst hielt ik het geheim voor iedereen. Ineens keek ze me bezorgd aan. 'W-wat' haar stem trilden. 'Je kent Carter niet goed genoeg' herhaalde ik. 'Wat dan?' Ze ging dichter naar me toe om mijn verhaal te horen. Misschien was het tijd dat ik het moest vertellen. Maar ik deed het niet, ik kon het niet. 'Danielle dat is privé' mompelde ik. Ze keek me hoofdschuddend aan. 'Ik wil het weten' ze klonk kalm maar wel opdringerig. 'Rustig ik vertel het je, maar niet nu'. 'Jawel!' Ze greep mijn hand vast en staarde me dringend aan. 'Oké goed!' Zei ik lichtjes boos.

Ik loop alleen over straat. Mijn ogen gaan over de donkeren straten. Het maakt me bang maar ik ben een man geen klein jongetje meer. De geluiden elk steentje elk dier dat beweegt geeft me angstige kriebels in mijn buik. Ik draaide me even om en keek in de ogen van Carter. 'Carter?' Zei ik vragend. 'Shawn!' Hij duwden me hard tegen de muur. Ik schrok van zijn reactie. 'C-Carter l-laat m-me g-gaan' stamel ik. 'Heb je niet gezien hoe die meiden aan je zitten! Blijf van ze af en houd het op zang! Als je maar ook een keer aan een meisje van mij zit!'. 'Ik doe Hellemaal niks, ik ben niet uit op een meisje!' Zei ik boos. Hij lachten. 'Je neemt er zo een mee naar je bed als het kon!' Siste hij. Het kwetste me. Zag ik er echt zo uit. Zo gewelddadig. Was dat hoe mensen me zagen? Ik keek hem verbeten aan. 'Als je me geld geeft laat ik je met rust' zei hij toen. Ik keek hem aan alsof hij gestoord was. 'Je liegt alles bij elkaar!' Riep ik boos. Hij lachten. 'Shawn jij bent een jongen met genoeg geld, je bent lelijk, dacht je echt dat alles wat ik zei waar was!' Riep hij. Hij duwde me harder tegen de muur en trapten me in mijn kruis. Ik beet op mijn lip en viel kreunend op de grond. 'Awh' kreunde ik. Toen voelde ik hoe hij mijn pols pakten. 'Je bent een watje Shawn! Hoe kunnen meiden iets in je zien!'. Hij trapte me nog een keer tot ik ademhalend op de grond lag. Ik wist wat er ging gebeuren. Het was zoals iedereen het had verteld. Hoe iedereen over Carter praatte. Ik deed mijn ogen dicht tegen de pijn. 'Aaaaaaaauuuuu!' Krijste ik. Hij rende weg en liet me achter. Hij had mijn pols gebroken.

De ambulance tilde me op terwijl ik op mijn lip beet van de pijn. Tranen rolden over mijn wang. Waarom gaf ik geen geld?

De volgende dag had hij mijn vriendin afgepakt, had hij haar verkracht en alleen in een bos achtergelaten. Ik haatte hem. Niemand wou meer met me omgaan omdat ze dachten dat ik alles had gedaan. Iedereen wist het behalve Danielle en Summer. Ze lachten me allemaal uit. Omdat ze wisten hoe gebroken ik was. Sommige dachten dat ik het zelf bij mijn vriendin had gedaan.

'Heeft hij dat echt gedaan?' Vraagt Danielle ongelovig. Ik knik spijtig. Een zucht verlaat haar lippen. Ze draait zich naar me toe en legt dan haar hoofd in mijn shirt. 'Shawn maar hoe dan? Ik ben verliefd, ik ga het proberen' zei ze en ze drukten een kus op mijn wang. 'En wat dan, wat als hij je pijn doet?'. 'Dan moet ik me schamen' zegt ze en ze legt haar hoofd in mijn nek. Zo vallen we in slaap.

Arme Shawn, lijkt me echt vies als iemand je pols breekt 😟. Shawn moet haar echt zoenen dat is schattig. Hij is zelf schattig. Screenshot van een cover van hem^ (foto).

I treat you better! SM Dutch Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu