AŞK LAFTAN ANLAMAZ

4.BÖLÜM-EMEL'İN YALANI

Kitabımı okumaya başlayan herkese çok teşekkür ederim.Umarım en kısa zamanda votelerim artar.

İyi okumalar...

Artık alışmıştım onu her tenefüsde Ece denen kızla görmeye.Ama yine de içim acıyordu.Eceyle çıktıklarını öğrenelim nerdeyse 3 hafta olmuştu.Cihan'dan uzak durmaya çalışıyordum.Artık eski samimiliğimiz de yokturdu.Onu hala seviyordum hala...

"Nurcan kantine çıkalım mı?"Bunu diyen Emeldi.

"Tamam olur.Fatma sende...."Sözümü bitiremeden Emel beni susturdu.

"Yalnız gidelim.Seninle özel konuşmam lazım."

"Tamam o zaman çıkalım hadi."

Kantine çıktığımızda oturcak sadece bir masa kalmıştı ve bizde hemen ona doğru ilerledik.

"Seni dinliyorum Emel."

"Nurcan ben sana birşey söyleyeceğim ama ne olur beni affet tamam mı?"

"Ya ne oldu anlatsana bak meraktan çatlayacağım ha!"

"Hani sen bana Cihan'a aşık olduğunu söylemiştin ya hatırladın mı?"

"Evet.Hatta Cihan'ın bana bakışlarının normal olmadığını söylemişti."

"Sen söyledikten bir süre sonra yanıma Cihan geldi ve bana senin sevgilinin olup olmadığını sordu birde...."

"Birde ne Emel söyler misin?"

"Birde senden hoşlandığını söyledi."

"Sen ne cevap verdin sevgilisi var mı sorusuna."

"Dedim ki o biriyle çıkıyor ve o çocuğa aşık dedim.Kendisi de yanımda durmadı hemen uzaklaştı."

"Neeee!Neden böyle bir şey dedin sen!Bilmiyo musun ben ona aşığım."Birden sandelyeden kalktım ve hemen yüzüme dönüp

"Neden böyle bir yalan söyledin nedeeen!!!"

"Bbee...ben o sıralar Cihan'a aşık olmuştum.Seninle olmasın diye yaptım.Sana nasıl baktığını görüyordum.Sen onunla konuşurken o senin gözlerinin içinde kayboluyordu.Bunu ben bile görmüştüm.Kendisi semin onu sevdiğini bilseydi bir daha seni asla bırakmazdı Nurcan!Ben de Cihan'ı sevdiğim için böyle söyledim."

"Ne zaman aşık oldun ona?Bir de neden şimdi söylüyorsun bunu bana?"

"Sen bana duygularını söyledikten sonra aşık oldum ve vicdanım rahat etmedi."

"Sen nasıl bir dostsun böyle ya!İnsan arkadaşının sevdalısına bu gözle bakar mı ya bakar mı!Allah senin cezanı versin beee!Senin gibi arkafaş olmaz olsun.Daha birde vicdanı rahat etmemiş...haaa güleyim bari!Cihan sana bakmadı da ondan söyledin!Ama bu günden sonra ne benim dostumsun ne de arkadaşımsın. Geçmiş dostluğumuzun adına sadece sınıfımdaki herhangi birisisin."

Daha fazla duyduklarıma dayanamayarak hemen kantinden çıkıp bahçeye indim.Herkes bizi izliyordu fakat bunların hiç birisi de bana Cihanımı geri getiremez!!!Ben bunca acıyı can dostum bildiğim Emel yüzünden çekmiştim.Ama Cihan beni seviyorsa neden Eceyle çıksın ki?Acaba ona sorsam mı?Hayır hayır henüz Eceyle ayrılmadılar.Ayrılsalar sanki sorabileceğim ya!Heyecandan çatlar ölürdüm.Bunları düşünürken karşımdan Cihan geliyordu.Elim ayağım birbirine girmişti.Nirmal bir durum olsa bu denli heyecanlanmazdım.Ama şimdi beni sevdiğini bildiğim için elim ayağım birbirine geçiyordu.Yanıma geldi ve oturdu.

"Nurcan kantinde Emelle neden kavga ettiğinizi biliyorum."

"Neee!!"Biliyo mu biliyosa benim onu sevdiğimi de öğrenmiştir.Ya ben ne yapacağım.

"Nurcan ben seni seviyorum hemde deli gibi.Biliyorum artık sende beni seviyorsun."Artık herşeyi öğrendiğine göre konuşmamız lazımdı.

"Evet,seviyorum.Ama sen Ece ile çıkıyorsun."

"O sadece Emel'in söylediklerini duyduğumda sinirle yapılmış bir hataydı ve artık o hata da ortada yok."

"Nasıl yok ya.Sen Eceyle çıkıyorsun ve hata yok!oh ne ala mualla!!!"

"Artık biz çıkmadığımı için sorun da yok ortada."

"Nasıl ya?"

"Tüm bu olanları beraber duyduk ve ne ben artık onunla çıkmak istedim,ne de o benimle çıkmaya devam etti.Yani iki taraflı ayrıldık.Fakat nafaka olarak suratıma bir adet tokat aldım."

"Bu durumda bile espiri yapabiliyorsun ya pes sana."

"Sen gül de ben her yerde sana espri yaparım."Utanmıştım ve bu lafları ilk defa bir erkekden duyuyordum.

"....."

"Ne güzel utanıyorsun sen yaa!"

"Yaaa yeter daha fazla utandırma beni.Ne yapayım bu sözleri ilk defa bir erkekden duyuyorum."

"Gerçekten mi?"

"Evet."

"O zaman ilkim desene."

"İlk ve son."Ne dedim ben ya!Zaten Cihan da şaşırmıştı ve bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

"İnşallah Nurcan'ım."

"İnşallah Cihan'ım."

"O zaman benimle evlenir misin?"Ohaaa bu ne hız lan!

"Neee!Bence sen "benimle çıkar mısın?" diyecektin."

"Ayyy ben yani şey biraz heyecanlandım da."

"Daha evlenme aşamasında değiliz ki Cihan'ım.Ona daha çoook var."

"İnşallah bir gün sana şaşırarak değilde gerçekten evlenme teklifi edebilirim!"

"İnşallah"

"O zaman benimle çıkar mısın?"

"Düşünmem lazım!"

"Ya neyi düşüneceksin!"

"Şaka şaka.Tabi ki EVEEEEEETTT!"

Böylelikle Cihanla çıkmaya başlamıştık.Çok mutluydum ve heyecanlıydım.Cihan evet der demez elimi tutmuştu.Ama benim kalbim çok hızlı atıyordu.Kalbimin sesini dinlerken Cihan;

"O gelen ses kalbinden mi?"

"Ee şey...Yani evet"

"Bu kadar çok mu heyecanlısın sen?"

"Evet hemde çok!"

"Ya ben seni yerim yaaa!"

"Yersen beni bir daha göremezsin ki!"

"Vaaay!Zekice!"

"Aynen."

Cihanla el ele merdivenlerden çıkarken karşımda Emeli gördüm ve
hemen yukarı çıkıp ondan uzaklaştım.Bunu bana nasıl yapmıştı!

"Nurcan istersen gel oturalım."

"Tamam oturalım."

"Hadi gel otur şuraya."

"Sağol."

"Nurcan seni gördüğüm an "ne olursa olsun ben bu kızdan vazgeçmem!"dedim ve vazgeçmedim."

"Bende sen yokken aşka inanmıyordum ve saçma buluyordum.Anlayacağın beni aşka inandırdın."

"Biz çok farklıyız biliyorsun değil mi?"

"Hemde çok farklıyız canım...."