AŞK LAFTAN ANLAMAZ

12.BÖLÜM-HAFIZA KAYBI

Ramazan Bayramınız mübarek olsun!!!Bol bol harçlık toplamanız dileğiyle...😇😇😇🍬🍬🍬💕💕💕

Arkadaşlar kitabım harika ilerliyor.Ne olur votelerinizi eksik etmeyin.😃😃😃

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu farkettim.Odada tanıyamadığım bir oğlan ve ağlamaktan tükenmiş bir kadın vardı.Oğlan uyandığımı görünce yanıma geldi.

"Nurcan'ım beni hatırladın mı?Ben Cihan. Hani sevdiğin adam,sözlün.Hatırladın mı beni?"

"Siz kimsiniz?Benim burada ne işim var bu hastanede!"

"Hatırlamadın beni!"

"Tanımadığım insanları nasıl tanıyayım."

"Kızım ben annen.Hatırla ne olursun!Hatırlaaaa..."

Kadın daha sözünü tamamlayadan bayılmıştı.Hemen hemşireler geldi ve bayılan kadını sedyeye koyup götürdüler.Oğlan yere oturmuş ağlayarak bana bakıyordu.

"Bu kadın da kim?Neden benim için ağlıyor?"

"Nurcanım biz seni ailenden isteyecektik.Fakat otobüs kaza yaptı ve sen geçici olarak hafızanı kaybettin."

"Ne kazası!Ama ben birşeyler hatırlamıyorum.Benim adım ne?Annem kim?Hiçbir şey hatırlamıyorum ben!"

"Nurcanım ceylan gözlüm ben sana herşeyi hatırlatacağım.Herşeyi hatırlayacaksın."

"Bu kadar önemli neyi hatırlamam gerekli!"

"Aşkımızı..."

Kazada hafızamı kaybetmiştim.Artık hiç kimseyi,hiçbir şeyi hatırlamıyordum.Ama geçici olduğu için biraz sabır gerekliydi.

"Ne olursa olsun,nasıl olursa olsun sana herşeyi hatırlatacağım.Sonra da nişanlanacağız ve okulumuzu bitirip evleneceğiz.Herkesi sana hatırlatacağım Nurcan'ım.Bana tekrar Cihan'ım dediğini duyacağım.Doktor sana hatırlata bilmemin çok zor olduğunu söyledi.Ama ben yine de bunu başaracağım."

Fakat ben ona boş gözlerle baktığım için ellerini yumruk yapmıştı.Benden ne kadar saklamaya çalışsa da görüyordum.

⭐⭐⭐⭐⭐

Üç gün sonra hastaneden taburcu oldum.Doktor Ispartada kalırsam hafızamın biraz da olsa kolay olacağını söylemişti.Bu yüzden Annemler eve dönecek ve ben de Dileklerin evinde kalacaktım.

Hastaneden çıkalım iki hafta olmuştu fakat ben hala birşeyler hatırlayamıyordum.

"Nurcan'ım hazırlan sana üniversiteye başlayınca ilk gördüğüm yere götüreceğim."

"Tamam ben hazırım bile.Herşeyi hatırlamak istiyorum.Böyleyke kendimi bir boşluktaymışım gibi hissediyorum."

"O boşlukları dolduracağım prenses."

İlk önce kitapçıya gittik.Sonra da üniversiteye geçtik.Daha sonra bir kitap çıkardı ve arasındaki kağıdı bana verdi.Yazıyı okuyunca Cihan'a döndüm.Ağlıyordu.

"Cihan ben birşey hatırlayamıyorum.Ne kadar çabalasamda olmuyor.Özür dilerim."

"Senin özür dilemene gerek yoktur Nurcanım. Ama sen bana böyle baktıkça içim acıyor.Neyse hadi seni eve bırakayım."

"Tamam."

⭐⭐⭐⭐⭐

Haftalarca Cihan bana yaşadıklarımızı anlattı.Hatta aynı restorantta bana evlenme teklifi yaptı.Ama yinede hatırlayamıyordum.Artık boş hafızayla dolaşalım bir ay bir hafta olmuştu.Cihan yine bana bazı anıları hatırlara bilmek için otogara getirdi.Bana otobüsü beklediğimiz yeri gösterdi.

"Nurcanım n'olur hatırla.Otobüsü burada beklemiştik.Otobüse bindik ve biraz sonra kaza yaptık."

"Olmuyor.Hatırlayamıyorum Cihan!"

Birden hıçkırık sesi duydum ve Cihan'a baktım.O ağlıyordu!Daha sonra ağlayarak beni Dileklere bıraktı ve her zamanki gibi bana seni seviyorum demeden gitti.

Gece ik üç gibi bir rüya gördü.Cihan'ı kitapçıda görüp bayılıyordum.Sonra bana babamın yüzünden gittiğini söylüyordu.Bir çadır gördüm.Dilek,Cihan, ben ve tanıyamadığ ama hep Dileğin yanında gördüğüm oğlan da vardı.Cihan bana restoranda evlenme teklifi ediyordu.Daha sonra anneme Cihan'ı anlatıyordum.Dilekle aynı tişörtleri alıyorduk.Kitap alıp yaz tatili bitene kadar bitireceğimize söz veriyorduk.Cihan beni almaya gelmişti ve annesiyle tanışıyordum.Otogara gelip banka oturuyorduk.Cihan da atıştıracak nir şeyler almıştı.Otobüse bindik ve birkaç saat sonra dakaza yapıyorduk.Kazada kafamı iki kere çarpıyordum ve çığlıklarımla uyandım.Galiba Dileği de uyandırmıştım.

"Noldu Nurcan?"

"Dilek galiba hatırlıyorum.Evet!Tüm olanları hatırlıyirum.Cihan'ımı,seni,otogarı,
tişörtümüzü...hepsini hatırlıyorum.

"Çok şükür Allah'ım.Nurcan hemen Cihan'ı ara haber ver.Eminim bu gabere çok sevinecek.

Dileğin sözünü dinledim ve Cihan'ı aradım.Açtığında ağlıyordu.

"Ne oldu neden ağlıyorsun?"

"Niye mi?Bana Cihan'ım diyemediğinin ve boş gözlerle baktığın için Nurcanım!"

"Cihan'ım!Müstakbel sözlüm,artık ağlamana gerek yok.Çünkü ben herşeyi hatırladım.Cihan bu sefer daha çok ağlamaya başladı.

"Şimdi neden ağlıyorsun."

"Nurcanım sen şimdi beni aramasaydın bana hiç ulaşamayacaktın."

"Neden?"

"Çünkü intihar etmiş olacaktım ve ölecektim."

"Sakıınn!Ne kadar günah biliyor musun sen?"

"Nurcan yapamıyordum sensiz.Ama senin sayende kurtuldum.Sağol sözlüm."

"Allahtan hemen aradım."

"Hadi şimdi dinlen sen.Yarın oraya geleceğim."

"Hadi iyi geceler."

"Sanada iyi geceler."

Arkadaşlar kitabıma voteleri yağdırın lütfen...💕💕💕💋💋💋