My lost life (Herschrijven)

Hoofdstuk 6

Pov Anna

Ik zit al een tijdje in de kamer, sinds ik zit opgesloten. Ik ben gaan oefenen met mijn krachten tot ik mij bedenk hoe het met tante Lynn is, ik hoop dat het goed met haar gaat en ik zie iemand in de deur opening. "Mee komen!" Zegt iemand dat persoon. Ik loop braaf mee, want de prins moet niet weer boos worden. "Je kan kiezen, je vertelt wat je krachten zijn en wij doen er onderzoeken mee of je vertelt het niet en wij ontdekken het?" Zegt hij niet aantrekkelijk, maar bedenk mij dat als ik het wel zeg dat ze mij nog liever willen. Ik zwijg. "Dus je kiest ervoor om het niet te vertellen? Dan komen wij er zelf wel achter!" Zegt hij boos.

Aangekomen in een laboratorium, begin ik bang te worden, bang wat ze met mij gaan doen. "Ga zitten!" En hij wijst naar een stoel, ik gehoorzaam en ga zitten. Er verschijnt in de deuropening een jongen die net iets ouder dan mij is in een witte jas. "Hallo, ik ben Julian ik ga bloed bij jou prikken." Stelt hij zichzelf voor en laat een naald zien van zo'n 10 centimeter, van het idee val ik al flauw. "Het doet maar eventjes pijn." Zegt hij als opmerking terwijl hij naar mij toe loopt. Ik voel de vampier in mij los komen en wil op hem afrennen ,maar ik zit vast met kettingen. Als hij dichterbij komt zie ik dat de spuit niet leeg is ,maar dat er een doorzichtig kleurig spul inzit. De spuit zit in mijn arm en ik kan er niets meer tegen doen, ik probeer nog los te komen maar alles word al zwart.

Pov Kaylee

In paniek ben ik aan het ijsberen door de kamer, als ze maar niet ontdekken dat ze de kracht van de elementen heeft. Ik moet een plan verzinnen ,maar herinner mij de worden van de dokter nog. Dus wandel ik richting de tuin en ga op een bankje zitten, ik laat een bloemetje uit de grond komen en bestudeer hem. Ik heb de kracht van de natuur, door bloemetjes te maken word ik rustig.

Pov Kai

Ik kom het laboratorium binnen en zie dat ze Anna al op een tafel hebben gelegd, ze is best schattig als ze slaapt. "Hallo prins." Zegt Julian vriendelijk, met wie ik alleen in de kamer ben, ik zeg vriendelijk hallo terug. "Hoe wilde u ontdekken wat haar krachten zijn?" Vraagt Julian dan. "Eigenlijk had ik geen idee hoe en hoopte dat jij het wel wist ,maar ik heb wel een plan." Zeg ik op een duivelse manier. "Hebben wij hier ergens iets liggen wat iemand de waarheid laat vertellen, een paar minuten lang?" Vraag ik net zo duivels. "Ja dat hebben wij wel ergens liggen." Zegt Julian terwijl hij aan het knikken is. Ik stop samen met Julian haar in een kooi die even groot als zij zelf is en zet haar vast met boeien, mocht ze ontsnappen.

Pov Anna

Ik word weer wakker en zie De prins naar mij kijken, dan realiseer ik mij het weer. "Maak mij los!" Stel ik als eis. "Denkt je dat nu echt?" En hij komt dichterbij.

Hoop dat jullie hebben genoten van dit hoofdstukje ❤️