Disguise Inlove With You Pare (COMPLETED)

III. Letters and green tea latte

"Ahliv!!" Rinig kong sigaw ni mom. Nandito pa kasi ako sa kwarto nagbibihis, 6:30 na kasi at ihahatid pa niya ako sa coffee shop. "Wait ma!"

"Hurry!! You'll be late! Plus i have something important to say to you! I'll be at the car. Dont forget to lock the door!"

"Be there in awhile !!" Sigaw ko. At nagmadaling sinuot ang white tanktop at maong jacket. And put my hair up in a messy bun. Lumabas na ako at nilock ang pinto at sumakay sa kotse.

"Napapansin ko parang di ka na naguuniform papasok? What happened to your uniform?" Nagtatakang tanong ni mom.

Naalala ko nanaman tuloy yung insidente sa coffee shop. I shrugged at the thought of it. Ayokong masira araw ko. Di ko na din kinwento kay mom yung nangyari kasi magaalala lang siya at baka huntingin niya pa yung GAG*toot na yun.

"Ahhh, nasa locker ko mom dun na ako magpapalit." Simula kasi noong araw na yun minabuti ko nang sa shop nalang maguniform. Para just in case may matapunanan nanaman ako di agad malalamang dun ako nagttrabaho, para wala nang ganung pangyayaring maganap uli.

Nag bubble head nod si mom. (Yung tuloy tuloy na nod)

"Sooooo, what's this THING you have to tell me by the way?" Pagiiba ko ng usapan.

She turned her head to me. "Mom!! Dont! You're driving. Keep your eyes on the road not on your beautiful daughter geez"

"Oh sorry. Im just so happy about it, i wanna see your reaction. I wanna see your jaw drop or something. Hahaha." Halatang excited si mom sa gusto niyang sabihin.

"Well, spill it mom. Were getting near the shop." Natatawang sabi ko sakanya. Parang bata kasi talaga kumilos si mom. Minsan nga parang mas mature pa ako kumilos sakanya.

"I have a job!" Nanlaki ang mata ko sa narinig ko. Totoo ba to? Parang sunod sunod ang ang blessings namin ngayon. I felt my tears running down my cheeks. Im so happy right now, I don't know what word can describe how Im feeling right now. "Im so happy for you mom!!"

She pulled over sa tapat ng shop. And she faced me. "Sweetie, why are you crying?" Nagaalalang tanong neto.

"Nothing, I'm just so happy for you." Then i hugged her. Niyakap naman niya ako pabalik. At pinunasan ang mga luha ko. "You can talk to your manager if you want. You don't have to work anymore. I got hired as a front desk clerk in E&C group of companies, and the pay's good. It can pay our bills, and I can also give you allowance."

Napangiti ako ng bahagya sa mga sinabi niya. Im just so glad na nakahanap si mom ng magandang trabaho. "Um yea, i might have to quit my job here. But, you don't have to give me anything mom. I think I saved enough. You dont have to worry bout me, I can handle myself. Just save it mom" this time siya naman ang parang naiiyak.

"Oh oh! Ikaw naman iiyak ma? Ganyan mo ba talaga ako ka idol? Hahahha" pasimpleng biro ko.

Hinampas naman ni mom ng mahina ang braso ko. "Ikaw kasing bata ka eh." Hinawakan niya ang pisngi ko. "Im so lucky to have you as my daughter, Ahliv. Im so proud of you."

"Im so lucky to have you to as well mom" napatingin naman ako sa relo ko. Oh my gosh 8:05 na. "Oh sh- uh I need to go mom Im late. Bye. Ingat. Loveyou." At saka lamabas ng kotse.

Gusto kong paluin bibig ko kanina muntik pa akong mag cuss sa harap ni mom. Agad akong nagpakita kay manager upang magsorry dahil nalate ako. At saka dumeretso sa locker at nagpalit ng uniform. Typical normal day lang sa coffee shop, nagwaitress, nagtimpla ng espresso, yun hanggang sa di ko namalayan tapos na pala ang shift ko, kasi pumasok na yung kapalit ko. Pagka out ko, minabuti kong kausapin na si Manager Han tungkol sa pag resign ko. Kumatok ako sa pinto niya.