De Cirkel (Gestopt)

hoofdstuk 7

Als ik beneden ben zie ik iemand die ik niet heb verwacht. Naast Vido staan de drie bitch' van de school. Aurora kijkt naar beneden. Ik ben erg verbaasd om hun hier te zien. Vido ziet mij lopen en rent op me af. Hij knuffelt me heel hard. "Vido rustig straks vermoord je me nog." Zeg ik heel droog. "Sorry." Zegt hij met een glimlach. "Wat doen zij hier." Ik knikt naar Aurora en haar twee vriendinnen. "Euh die wilde jou ook zien ofzo iets." "Nou daar geloof ik dus niks van. Maar dat maakt niet uit." Vido glimlacht. "Hey meiden wat doen jullie hier." Zeg ik met een vrolijk stem. Ik heb echt een hekel aan ze maar dat maakt niet uit. "Euhm we hebben gehoord wat er is gebeurt." Zegt Aurora een beetje verlegen. "Je was echt zo cool." Zegt een ander hyperactief. "Felicia." Zegt de ander. "Wacht wat?!" Vraag ik nu aan hen. Ze kijken me vragend aan. "Hoe bedoel je 'je was echt cool'?" Vraag ik. "Ben je dat nou echt vergeten. Je hebt een dief die je huis binnen drong en je ouders probeerde te vermoorden in elkaar geslagen." zegt Felicia trots. Maar ik daarentegen zak op de grond van verdriet. Hoe kunnen ze dat zeggen. Misschien weten ze de waarheid niet, maar dat betekend niet dat je die roddels ook met anderen moet gaan bespreken. "Van w-wie hebben jullie dat ge-gehoord?"vraag ik nog steeds snikkend. "Van Veronica's vriendje. Die zit bij jou in de klas." zegt Aurora op een duh-toon. Dot komt naar beneden samen met Jocelyn. "Ga weg." Snik ik tegen de bitches. Ze kijken me verbaasd aan. "Ga weg." Schreeuw ik nu. Ze schrikken en gaan weg. "Malia rustig." Probeert Vido mij te kalmeren. "Rustig, rustig hoe kan ik rustig doen na wat er gebeurt is. Hoe kan ik rustig doen na dat wat zij gezegt hebben. Was het maar zo dat die 'dief' mijn ouders niet hebben vermoord. Was het maar zo dat ik hem in elkaar heb geslagen." Val ik tegen hem uit. Hij kijkt mij geschrokken aan. Jocelyn zucht. "Malia je weet toch dat hij het niet zo bedoelde." "Dat weet ik niet zo zeker. Ik had gezegt dat ik met hem zo praten. Niet om hem te vergeven, maar om uitleg." "Wacht wat. Malia wat is er gebeurt? En wie bedoelde het vast niet zo?" Vraagt Vido. "Euh Malia het denk ik niet zo verstandig om het uit te leggen als je zelf nog niet alles weet." Zegt Dot. "Nou vertel wat weet ik nog niet." Zeg ik bot. Ik ben echt chagrijnig geworden door die meiden. "Dat.... dat kan niet. Niet met hem er bij." Zegt Jocelyn "Waarom niet?" Vraagt Vido. "Het kan gewoon niet oké." "Malia je moet me nog vertellen wat er gebeurt is." "Ja nou euhm mij... me ouders zijn vermoord." "Oh Malia wat erg voor je." Vido trekt me in een knuffel. "Wie heeft het gedaan dan?" "Nou euhm dat ligt nog al gevoelig." Jocelyn kijk mij opgelucht aan. Ik kijk Jocelyn terug aan met ik-vergeef-het-hem-nog-niet blik. "Maar Vido ik denk dat jij weer naar school moet." Zegt Jocelyn. "Nee ik blijf bij Malia en hoe weet u mijn naam." "Omdat Malia die al heeft gezegt. Noem me maar geen u want dan voel ik me oud en je bent leerplichtig. Malia moet ook nog wat dingen met ons bespreken." "Ohja?" Dot knikt. "Ga maar Vido ik red me wel." "Maar-" "Ga maar." Onderbreek ik hem. Verslagen trekt hij me in een knuffel al voor de derde keer. Ik knuffel hem terug. Hij laat me los en loopt de winkel uit. "Oke vertel nu maar wat jullie net niet wilde vertellen." "Euh straks. Eerst ga je verder met Jace praten. Of weer een poging tot." "Serieus je bent me moeder niet." Ik loop boos naar boven. Voordat ik helemaal boven ben kijk ik nog even naar beneden. Jocelyn ziet er verslagen uit. Mooi daar heb ik ook geen last meer van. Wat denkt ze wel niet moedertje over mij gaan spelen. Denk ik. Ik hoor Dot nog zeggen dat ik het niet zo bedoel, maar ik bedoelde het wel zo. Ze is me moeder niet, toch? Ik ben boven en ga aan tafel zitten waar Jace ook zit. "Oke vertel me nu waarom je me ouders en alle bediening hebt vermoord. En ga niet liegen want ik ben al chagrijnig." "Ja dat merk ik." Zegt een gozer die ik nog niet ken. Ik pak een mes van de tafel en zo snel als ik maar kan heb ik het mes tegen zijn keel aan gezet. Mijn ogen staan kil. Je ziet de angst van zijn hoofd afkomen. Nu ik er zo over nadenk was dit alles in een fractie van een seconde gebeurt.