De Cirkel (Gestopt)

hoofdstuk 6

Het enige wat ik doe is knikken. Ik zit nog steeds in de houd greep. Als ze me nu los laten is Jace dood. Jocelyn loopt de kamer uit met de telefoon vast. De greep van die ene Alec is verminderd. Ik zie mijn kans om los te komen. Ze zitten niet op mij te letten. Ze praten allemaal met die verrader. Clary is heel boos op hem. Ik wurm me los en ren naar boven toe. Ik zie ze me allemaal raar aankijken. Waarschijnlijk denken ze dat ik Jace ga aanvallen. Dat is eerst mijn bedoeling, maar ik wil wat rust voor mij zelf. Ik ben al in "mijn" kamer aangekomen. Ik kijk op de klok. Ik zie dat het al tien voor negen is. Ik pak mijn mobiel en die dat ik 4 gemiste oproepen heb. Allemaal van Vido. Ik zit te twijfelen of ik hem terug zou bellen. Aan de ene kant wil ik hem wel terug bellen om alles te vertellen maar aan de andere kant gaat hij allemaal vragen stellen en ze kunnen het misschien beneden ook horen. Ik heb toch maar besloten om hem te bellen. Ik weet dat hij op school zit, maar dat maakt mij niet uit. Hem waarschijnlijk ook niet. Na een keer overgaan neemt hij op. "Malia waar ben je? Wat is er gebeurt? Waarom ben je niet op school? Ben je z-" Rattelt hij door. "Rustig." Onderbreek ik hem. Nu houd hij zijn mond. "Het is best lastig wat er allemaal gebeurd is. En nee ik ben niet ziek." Zeg ik droog er achteraan. Wauw hoe kan ik in deze tijd nog zo'n humor hebben denk ik bij mezelf. "Nou vertel." Dringt hij aan. "Ja euhm ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen." En ik begin te snikken. "Oke Malia vertel me waar je bent en dan kom ik naar je toe." Zegt Vido. "Maar Vido je zit nu op school." "Maakt niet uit meneer Kolen heeft het toch niet door zo oud dat hij is." Ik heb nu zo'n gevoel dat hij met een glimlach op zijn gezicht zit. "Maar oke waar ben je?" Vraagt hij nu wat aandringender. "Euh weet je dat antiekwinkeltje waar ik het gisteren over had." "Ja wat is daar mee?" "Nou daar ben ik nu." Hij blijft een tijdje stil. "Oke ik kom er nu aan. Ik ben er waarschijnlijk over een uur nog niet." Zegt hij op een grappige toon. Ik moet lachen.

Ik zit nog een kwartier na te denken. Ik denk aan Jace. Waarom hij het heeft gedaan. Misschien heeft hij wel een goede reden, want je vermoord iemand niet voor de lol, toch? Ik besluit om met hem te praten. Ik loop de trap af. Iedereen kijkt mij raar aan, omdat ik zo rustig ben. Ik zie dat iedereen er nog is. "Oke ik wil praten en wel nu." Zeg ik hard. Alec moet lachen. "Ik zei toch, pittig." "Je bent niet boos." Vraagt Jace voorzichtig. "Tuurlijk ben ik boos." Val ik tegen hem uit. "Maar je deedt het vast met een reden." Zeg ik wat zachter er achteraan. Ik zie een klein glimlachje op zijn gezicht komen. Hij wil net beginnen met praten of er komt iemand met onmenselijke snelheid op ons af komt. Ik staar met open mond naar die gene. De andere lijken er geen last van te hebben. "Simon hoe kom jij hier. Het is nog niet eens donker." Zegt Clary tegen de gozer met de onmenselijke snelheid. "Ja je hebt gelijk, maar ik heb uitgevonden dat ik ook door alle schaduwen heen kan lopen zonder te verbranden." Zegt die Simon. "Oh Simon ik ben zo blij voor je." Ik kijk nu Clary aan met een wft-blik. "Ohja jij weet nog helemaal niks hè. Euh nu is niet de tijd om het uit te leggen." Ik knik. "Oh ik ben vergeten te zeggen dat er mensen beneden in de winkel staat en vraagt de hele tijd naar ene Malia." Zegt Simon. "Vido." Zeg ik met een stralend gezicht. Ik wil zo snel mogelijk naar beneden gaan, maar ik word tegen gehouden. "Wacht misschien is hij een verrader." Zegt een meisje die nog niet ken. "Een verrader van wat. Ik ken Vido al men hele leven." Zeg ik boos. Ik stamp boos naar beneden. De trap af naar de winkel. Daar zie ik mensen die ik niet heb verwacht.