Kendime Yazarım

1.5 ay önce; ÖTEKİLEŞMİŞ GÖLGELER

Şimdi bu  baktığım suda, sadece gölgemi görmek isterdim doğrusu. Ama gördüğüm şeyler gölgemin ötesinde... Ve aslında bir şey görebiliyor muyum o da tartışılır. Bütün yıkılmış hislerimi aynı taş parçalarıyla fırlatıyorum göle. Ve bu eylemim, kalbimden hiçbir hissi eksiltmiyor da. Sonra suyun bu kadar bulanık olması da dikkatimi bozacak oranda değil. Ağaçların arasından sızan ve bugün için, hiçbir işe yaramayan güneşi selamlamak ilk defa bu kadar zor olabilirdi.  İnanmak kadar yıkılmakta aynı kefede şimdi. Ve güvenmek meselesini konuya dahil dahi etmiyorum. Etmiyorum yemin, vermiyorum ve tutmuyorum hiçbir sözümü. Sonra vazgeçerken kendimden ve aynı oranda herkesten. Umursamamakta üstüne tanımayan ben,,,, bu cümleleri kurarken bu tezimi binlerce kez çürüten yine ben.  Sonra bir konuya dahil olmak. Aslında o konunun kat ve kat dışında olmak, dışarıda kalmak...  Ötekileştirmek kendini insanlardan... Daha doğrusu öteki insanlardan... Ben, sen, onlar... Ötekileşmiş hayatlar.