Yalana bulaşalı çok oldu.
Bu çamur beni gittikçe aşağı çekiyor. Değer verdiğim bir arkadaşımın bana en son sözü şu olmuştu ; " herşeye rağmen sen yalansızsın"
Ve arkadaşım yanılalı çok oldu.
Eğer doğruyu söylememek yalansa, ben bir yalancıyım.
Ama yanlış da söylemek mecburiyetinde bıraktı hayat beni çoğu zaman. Peki ya doğruyu söylesem ne kaybedecektim. Korktum.
Sevgiyi kaybetmekten korktum.
Yıllardır böyle düşündüm.
Ve yıllardır yanıldığımı fark ettim.
Omuzundaki bütün sırları salınca hayat daha bir yaşanılır oluyor. Ne gizlemeye çalışmak nede kaybetmekten korkmak.
Sadece olduğu gibi anlatmak. Bunu denememin üzerinden çok zaman geçmiş değil. Ama şunu fark ettim ki onca yılımı sırtımda bir yük ile geçirmişim.
Yalan kalbi bunaltıyor.
Ruhu daraltıyor.
Ve karşındakinden çok insanın kendisine zarar veriyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendime Yazarım
SpiritualYazdım ve yazdıkça rahatladım Rahatladım ve rahatladıkça Kalemim en iyi dostum oldu
