Resimler yok, suretlerde yok kafamda. İsimler de mevcut değil.
Ama şöyle bakınca ona çok benziyordu. Önce uzunca oturdum ve izledim. Çok çok uzaklardan gözledim.
Beni fark etmesini istemedim.
Ne garip ki hiç tanımadığım birini kıskandım belkide.
Bir kaç sevdiğim şarkıyla yine hayallere daldım. Bedenim uykuya dalarken; beynim sabahı zor etti.
Sonra kendime bir Türk kahvesi yaptım. Bu kendime gelmeme biraz yardım etse de bilemedim. Hiçbir kafein yüklemesi onu unutmama yetermiydi yine bilemedim. Şu bir gerçek ki; Ona benzeyen birini görmekten korktuğumu kendimde keşfettim.
Sonra evdeki kedi yavrularını sevdim. Düşündüm, eğer bir çiçeği bile sevsem onu sever gibi olur oldum. Bunu ne zaman hissederek yapsam bu sevginin ona ulaştığını hissettim.
Ve bir sonraki gece rahat uyuyabildim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendime Yazarım
SpiritualYazdım ve yazdıkça rahatladım Rahatladım ve rahatladıkça Kalemim en iyi dostum oldu
