Bugün erken uyanmıştım. Gunler sonra kahvaltıyı kendim hazırladım. Babamiñ şaşkınlığını ve sevincini görmek tuhaftı. Biraz temizlik yaptım sonra bu bana iyi gelmişti. Aslında hep iyi geliyordu. Ama ben nedense bana iyi gelen şeyleri uzun zamandır yapmiyorum. Güzel bir güne uyansamda midem biraz rahatsız. Bu aralar yemeği de az yiyordum. Aslinda severdim cok yemek yemeği. 63 kg kilo rekorumu kıralıdan beri dir yemek yemeği çok seviyorum. Ama son gunlerde kafam cok mesgül yemek yemeyi bile unutuyorum inanırmısınız. Bana sorarsaniz kafamin ne ile mesgul olduğunu cevabim şu olur " Bilmiyorum".
Ama bugun belirsizlikler bile beni mutsuz edemez. İçımde bir kıpırtı var. Bunu sevdim bunu hepde seveceğim. Şuan gunun ortasindayim. Akşam olsaydı belki daha cok sey yazardım. Ama olsun canim suan yazmak istiyor. Sılanında bir şarkısında dediği gibi; ' En doğru zaman canım istediği zaman..
Ne garip ki bu yazıyı günluk tarzinda yaziyorum. Ve garipki cumlelerim depresiflikten, karmaşıkliķtan ve çelişkiden uzak. Bunu sevdim. Bunu hep sevmeliyim.
Gününüz güzel olsun..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendime Yazarım
SpiritualYazdım ve yazdıkça rahatladım Rahatladım ve rahatladıkça Kalemim en iyi dostum oldu
