Biliyorum sonu yok yalnızlığımın .
Kac kere denediysem kovamadım hanemden bu naleti. Üzüntulerimde sevinclerimle cogalır hep. Kimin ahını altıysam bilmem bir beladır bırakmadı pacamı. Hala pismanlıgı nefesimde . Her gece yatmadan yastıgımda ve aynalardaki suretimde. Artık omur boyu omuzlarımda var olacak bu pismanlık tıpkı bir cocugun aglayısları gibi. Hergun aynı seyleri tekrarlamak beni de senin gibi hayattan sogutuyor. İcerde bir yerlerde derin yaralarım yok belki ama unutulmaya yuz tutmus guzel anılar bıraktım ben ardımda. Bir daha gelecek zaman da karsıma cıkmayacak mutluluklar. Yasım kucuk ustad yalanlara kanacak kadar hala toz pembe hayaller kuracak kadar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendime Yazarım
EspiritualYazdım ve yazdıkça rahatladım Rahatladım ve rahatladıkça Kalemim en iyi dostum oldu
