MAHALLE ARASI

MAHALLE ARASI - 6

Herkese merhabaaa!!

Multimedya da bölüm şarkısı = Yeşim SALKIM feat. Dj. Serdar AYYILDIZ - Erkeğin zillisi

Bir de karakterlerimiz ; Aslı ve Murat ( Ne düşünüyorsunuz? Beğendiniz mi? )

Keyifli okumalar...

-------------

Bu girdiğimiz kaçıncı mağazaydı Allah bilir... Artık ayaklarım benimle değildi. Beynimse gerçekleşen konuşmalardan, tartışmalardan artık algı yeteneğini kaybetmişti.

Sahi kaç saattir elbise deniyorlardı. Leyla'yı en son gördüğümde elindeki elbise yığınıyla kabin için orta yaşlı bir kadınla kavga ediyordu.

Diğerlerini kaybetmiştim...

Girdiğim bu tuhaf ruh halinden çıkmamı sağlayan şey karşımdaki kabinin kapısından toz pembe bir elbiseyle çıkan Leyla'yı görmem olmuştu.

Arkadaşım diye söylemiyorum ama çok güzeldi.

Oturduğum koltuğa yaklaşırken yüzündeki tebessümü hiç azalmamıştı.

"Aslı nasıl oldum? " derken etrafında bir tur döndü. Ben yüzümde büyük bir beğeni ifadesiyle onu süzerken,

" Kızım çok yakışmış elbise sana! " diye fikrimi belirttim.

Eliyle ağzını kapatıp kıkırdarken nereden geldiğini çözemediğim Zeynep ve Esra, kol kola girmiş bir şekilde dibimizde bitmişti.

Zeynep' in omzundan kafasını uzatarak Leyla'yı görmeye çalışan Esra, sonunda görmüş olacak ki,

" Kız Leyla taş gibi olmuşsun anam!" dedi, sonra " Kız düğünümde bu kadar güzel olma ha. En güzel ben olmalıyım." diye ekledi.
Hepimiz Esra'nın dediğine gülerken, Zeynep Esra 'ya katıldığını belirtircesine kafasını sallarken Leyla utanmış olacak ki kızarmaya başladı.

"Tamam o zaman ben bunu alıyorum." dedi ve gerisin geri kabinlere yöneldi.

Derken bir anda duraksadı ve elini kenardaki askılara uzattı. Kenarda duran görevliye seslenirken bir şeyler dedi ama ben algılayamadım. Çünkü tam o anda hunharca koluma vurulmaya başlandı ve dikkatim dağıldı. Acıyan kolumu tutarak Leyla'ya odaklanmış gözlerimi Zeynep'e çevirirken Esra elinde yeşil bir elbise ile bana bakıyordu.

Zeynep, " Aslı sence nasıl bu elbise? Yakışır mı bana? " dedi.

Zeynep' e etrafında bir tur atmasını söylerken bir yandan da Esra'dan elbiseyi alıyordum.

Elbiseyi kafamda Zeynep'in vücuduna uydurduğumda gülerek kafamı onaylarcasına sallayıp,

"Hemde fıstık gibi olursun." dedim. Aklıma gelenlerle birlikte kaşlarımı şüpheyle havaya kaldırdım." Da biraz fazla değil mi bu elbise." diye ekledim.

Esra, dediğim ona da mantıklı gelmiş olacak ki Zeynep'e sorgulayan bakışlarından atmaya başladı.

Zeynep kıkırdarken Esra'ya kaçamak bir bakış attı. Sonra ikimizin sorgulayan bakışlarından gözlerini kaçırıp "Yoo!" dedi. Ama sesindeki anlayamadığım bir tını nedense bana tam tersini hissettirmişti.

Konuyu fazla uzatmak istemeyen bir halde ayağa kalktığımda Leyla elinde kocaman bir poşetle yanımıza geldi.

Zeynep mağazadan elbiseyi satın alacağı için, mağaza çıkışında onu beklerken elbise işinden kurtulduğum için seviniyordum.

Leyla sevincimi kursağımda bırakırcasına elini kocaman poşetine daldırıp siyah bir kılıf çıkardı.

Esra, " O ne kız! Senin elbisen uzun değil miydi?" deyince ben anlamıştım bile.

Leyla bana elbise almıştı!!

Gözlerimi devirip Leyla'ya kızgın bakışlar atarken, Leyla masumca gülümsemeye çalıştı ama başaramadı.

Kılıfın fermuarını sanki açarsa sinirim azalırmış gibi açarken aksine daha da sinirleniyordum.

Fermuar indirilip elbise ortaya çıktığında sinirim tuzla buz olmuştu bile.

O kadar güzel bir elbiseyi ki bu...

Bordo renkli kısa bir elbiseydi ama kesimi çok farklıydı.

Leyla tepkimi fark eder etmez, " Bak güzel dimi sende beğendin. Bedenide sana uygun." dedi.

Takdir eden bir bakışla Leyla'ya bakıp, "Bir daha yapma ama." dedim.

Leyla dediğim şeyi duymamış gibi, gururlanmış bir yüz ifadesiyle kılıfın fermuarını çekip geri poşete koydu.

------

Kızlarla beraber yemek yiyebileceğimiz bir restorana gitmek için alışveriş merkezinin üst katına çıktık.

Zeynep ile masaya kurulurken Leyla ve Esra yemekleri almaya gönüllü olmuşlardı.

Telefonum çaldığında dikkatimi yemyeşil manzaradan çekip Leyla'nın resminin olduğu ekrana çevirdim. Telefondan nerde oturduğumuzu söyleyip yanımıza gelmelerini bekledim.

Esra elinde tuttuğu tepsiye aşık bakışlarından atarak yanımıza geldiğinde Leyla da onu takip ediyordu.

Nihayet oturabildiklerinde Leyla yanıma oturmuştu.

Yemeklere acıkmış bir şekilde saldırırken Leyla bacağımı cimcikleyip ona bakmamı sağladı.

Ne oldu dermiş gibi kafamı sallarken diğer kızlar koyu bir sohbetteydiler. Kolunu koluma geçirirken yemeğime üzgün bakışlar attım.

Leyla koluma girdiyse mevzu derindi...

"Ya Aslı, sen Buğra'yı tanıyor musun?"

Kaşlarımı çatıp düşünmeye başladım. Öyle birini tanımıyordum.
Kafamı olumsuz anlamda sallarken " Hayır kim ki o?" diye sordum.

Leyla gözlerini devirip, "Nasıl hatırlamazsın? Hani seni havaalanında tanıştırdım ya!"

" Kızım her tanıştırdığını aklımda tutsaydım." dedim ve patateslerimi tırtıklamaya başladım. Nedense aklıma Murat gelmişti.

" Bak sen şuna ya. İyilik yapalım diyoruz laf sokuyor!" dedi kızgın bir şekilde. Ağzımdaki patatesle ona yandan bir gülüş atıp,

" Tamam tamam ee noldu Buğra'ya?" diye sordum.

"Aslı, çocuğun eli kolu düzgün. Bir de sanırım senden hoşlanmış. Bir kere görüşün bence." dediğinde ben ağzımdaki patatesle öylece kalmıştım.

Leyla az önce çöpçatanlık mı yaptı ?!?

Patatesi tabağımın kenarına koyup yüzümü Leyla'ya çevirdim. Tepkimi kaçırmak istemezcesine suratıma bakıyordu.

Şaşkınlık ve kızgınlıkla dolu bir suratla ona bakarken "Leyla ne diyorsun? " dedim.

"Ya görüş işte. Sevmezsen bir daha görüşmezsin. "

"Leyla, canım ben buraya afedersin ama koca bulmaya gelmedim." dedim.

Leyla mahcup bir ifadeyle gözlerini kaçırırken "Haklısın, özür dilerim." dedi.

Yemeklerimizi bitirip alışveriş merkezinden çıktıktan sonra arabaya yerleştik.

Evin kapısından içeri girdiğimizde Cavidan ve Emel teyze mutfaktaydı.
Sofrayı kurmalarına yardım ettikten sonra alışverişte yemek yediğimizi söyleyip odaya çıktık. Elbiseleri dolabın kapağına asıp yorgun bir şekilde yataklara yığıldık.

-----

Şimdi bölüm kısa demeyin. Çünküüüüü bir dahaki bölüm olaylar olaylar ...

Bir de vote ve yorumlarınızı bekliyorum..

Sizleri seviyoruuum.