100 Days For His Happiness (BoyxBoy)

Chapter 12: brother

-
Teka lang saan naba kasi yung Classroom dito, Nag lalakad lang ako. Tingin dito tingin doon,

Kasalanan lahat ito ng Hampaslupang yun. Bat ba kasi iniwan niya ako alam naman niyang hindi ko pa kabisado itong school niya shems Talaga.

Hindi na nga ako naka pasok kahapon Tapos ngayon late pa ako? Huhu, Natigilan ako sa paglalakad.

"Hello Welcome new semenster, im Sir Pelvz. Your Teacher in mapeh and also Your Adviser"

"Wala kami Pakialam sa sayo. Jerk!!"

Ang lakas ng loob na sabihan ng jerk yung guro, Nakakatakot dito sa Room nato walang Respeto ang mga Estudyante.

"What Kind of attitude is that. Walang modo.! Bata ka."

Shems. Kulang nalang Mag transform yung teacher dahil dun sa walang modong estudyante.

"What is your name!!'

"Don't ask me What is my name! Just Look at the Record book. If you see the red mark that is me, HAHAHAHAH"

Kapal ng mukha ng taong yung Susugurin ko na ba! Walang respeto ehh. Red mark na nga sa Class record tapos ganyan pa kung umasta Gago talaga bakit nakakapasa pa siya sa Sem. Hayy buhay.

"Ikaw! Anong Section ka. Bakit andito kapa, nanaistorbo ka.!"

"PO" Hindi ko na napansin na andito na pala sa harapan ko yung teacher. Buti nalang sana labas kami,

"Hinahanap ko po kasi yung section ko. Pero Hindi ako Alam kasi Bago bago palang ako, may kilala po ba kayong Shon Lopez? Sa kanila po kasi ako nakatira!! Alam kopo kasi classmate kami"

"Perfect "

Huh. Ang weird naman bakit. ang dami kong sinabi pero. Ganun lang yung Sinagot. Todo explain pa naman ako. Shems

"Okey class we have a new classmate. Actually he came from another class.  Shons father ask the Principal if they will be one as a brother"

"ANO" shocked juiceko sa pagkakatanda ko hindi ganun yung pagkaka explain ko,

Tumingin sa akin yung teacher ko At Hudyat na Papasok nako kinakabahan ako shet. Ano nanaman kaya reaction ng mokong na yun.

Mala miss universe Yung paglalakad ko na may Cobra walk. Tinignan ko lahat ng classmate ko, at the same time. Nakita ko din si Shon Nag smile lang ako.

"Hellow " sabay nag Bow

"Im Nathan Gomez. Just call me for short. Tantan! I im from United state. But i decided To Stay in Philippines. I hope will be friends"

Shems. Pakana nanaman pala to ni tito. Hayy! Tinignan ko ulit si shon Nag smile lang ako, ano kaya binabalak ni tito? Shems.

"Okey you will take your seat"

Isa lang naman yung bakanteng upuan eh. Hayyy, napaka Lupit mo talaga tadhana Nakatira ka na nga sa kanila tapos ngayon Classmate mo siya. Whuu

"Okey Class. See you tomorrow!"

Humarap sakin yung isang babae.

Ayen: "shon . Wala sinabi sa amin, na may kapatid ka pala"

Me: "Hey. Hindi niya ako kapatid. Nakikitira lang ako sakanila for a while "

Shon: " Wag niyo siyang kausapin. Hindi ko yan kaano ano!!"

*BLAG*

Hinampas niya yung kamay niya sa dess dahilan para mapatingin yung mga classmate ko. Ang lakas ng Kalabog sabay walk out.

Tumingin ako kay Ayen. At nag smile na parang walang nanyari

Ivo: Pag pacensia muna ah. Ganun lang talaga yun.

Me: sanay nako No worries.

Gara: Ivo! Stop it, mag kla-klasi pa tayo.

nag smile lang ako sa kanila. Wala naman akong pakialam kung ano meron dun sa dalawang yun. Basta  focus lang.

"Love that transforms life"

>>

Nag bell. Lunch time.

"Shon sabay----" Hindi nako nakapag salita, Kinuwa ni shon yung bag niya sabay umalis ng wala man lang paalam, Im so Dead. Whuuu

Mac: " Hoyyy!! Shon Hintay "

Na-schock ako sa mga Ikinikilos ni Shon ngayon, malayo sa Shon na nakilala ko dati. Tinitignan ko lang siya habang papaalis ng Room.

Ayen: "Okey kalang ba Tan?" Buti pa si ayen concern sakin, tinignan ko si ayen nag smile lang ako. Habang nilalagay ko yung mga Notebook ko sa Bag ko.

Me: "okey lang ako. Ayen thanks"

Buti pa si ayen concern sa akin. Bakit si shon hindi, Hindi nako magtataka kasi Nobody naman ako sa kanya.

Gara: "mauna na kami tan"

Ayen: "Hindi kaba, sasabay sa amin tan?"

Me: "Hindi na sge, ingat kayo ah."

Naiwan ako mag isa sa Room namin, nakakalungkot lang kasi Akala ko na Magiging close kami akala ko lang pala. Kailan kay darating yun Point na magiging close kami, Pag malapit nako mamatay Ganon.

Mahirap mag pretend na masaya ka... Kung nagiging miserable ka ng dahil sa kanya..

Pero sisikapin ko padin Mapapagbago ko siya. At sisikapin ko din na ibalik yung mga ngiti niya sa mukha.

>

Mag hapon Kaming mag kasama ni shon sa klase minsan napapatingin lang ako sa kanya, Habang siya naman nakatingin sa Bintana, Shett.

Minsan ako na yung Nag lelecture para sa kanya, kahit alam kong Wala man lang pasalamat na galing sa kanya. Hindi nako umaasa Ma aapriciate yung effort ko masakit kaya yun, Okey lang sanay nako.