100 Days For His Happiness (BoyxBoy)

Chapter 42: Officially Your's

Nag lalakad lang ako papunta sa bahay namin hindi ko padin lubos maisip na nag antay ako ng Ganun katagal Pero yung hini-hintay ko wala na pala..

Ganun ba ako kasama kaya nagagalit siya sa akin?

Wala naman akong nakikitang Ikakagalit niya, Napaka sama koba? Oh sadyang may Pagka abnormality yung lalaking yun?

Nakauwi nako sa bahay at nag punta agad ako dun sa kwarto gusto ko siyang maka usap gusto kong itanong kung may nagawa nanaman ba ako kaya nagalit nanaman siya.. pag ka pasok ko walang katao tao pero naka bukas yung bintana papunta sa terrace kaya Sumilip ako nakita ko naman siya nakaupo habang naka taas yung isang paa niya tapos naka patong yung Ulo niya.

Malayo yung iniisip niya..

"Hindi man ako na inform wala kana pala sa school at nasa bahay kana pala Im was waiting forever" i said

Nakatingin ako sa kanya pero siya nakatingin lang sa labas may kina-kausap ba ako? Wala ata eh.. Alam mo yung natatakot nako kasi nag iba nanaman yung tingin niya tapos nakakatakot siya.

"Nakita kasi kita na kausap mo si Simon.... " Tumingin siya sa mga mata ko nakakatakot siya "Kaya hindi na kita ina-bala"

"SHON! Kaya kaba nagagalit sa akin dahil ba sakanya yun ba yung dahilan"

Hindi siya nag salita sa mga sinabi ko tumingin lang siya sa akin habang ako naman naiiyak nako.. whuu!

Naglakad siya papalayo sa akin at papunta sa pinto pero bago pa siya makaalis hinawakan ko yung kamay niya nakatalikod padin siya sa akin

"Lagi ka nalang umaalis... why are you afraid of! .. ng dahil ba kay Simon kaya ka nag kaka ganyan.... Fear can't get anyone get strong! Alam mo yan!!!"

Hindi ko alam kung ano tong sinasabi ko basta ako sawang sawa nako tao din naman ako napupuno.

Nagulat ako ng bigla niya hampasin yung kamay ko at Humarap siya sa akin ..

"FINE!" Sinigawan niya ako nakatingin lang ako sa mata ni shon na Galit na galit .

"Tangina may karapatan kabang pag sabihan ako ng ganyan.. dahil ba lagi nalang ako Maka sarili at si danella nalang yung inuuna ko tapos napapa-bayaan na kita Ganun ba gusto mong Ipamukha .. Kaya nag decide kang mag paligaw kay Simon tsaka yung Nakakatawa dun Hindi mo man lang sinabi sa akin.. Wala ba akong kwentang Kapatid!!! Mas magaling ba siyang Mag alaga kesa sakin . Lagi ka niyang Pinapatawa samantalang ako Lagi kitang sina-saktan Ganun ba." He said with Strong Voice

"Kung ganyan yung paniniwala mo Go! You're The one assuming things!... Oo Inaamin ko Nang liligaw nga siya sa akin Tsaka nag karoon nadin ako ng feelings for him before pero ngayon wala na !! Kasi may nag mamayhari ng Puso ko.. tsaka Shon Tinuring na kitang para kong kapatid kaya Ano bang kinaka-galit mo" I said Exhausted voice

"Whatever.."tinaasan niya ako ng kilay tapos parang gusto niya akong saktan pero pinipigilan niya yung sarili niya "..yan yung naiisip ko eh Damn it!. From now on just Leave alone! Okey Ayoko ng makita yung pag mumukha mo dito sa bahay ko... mag sama kayo ng Simon mo!"

Tinulak niya ako Dahilan para mapaupo ako sa sahig tulala umiiyak at higit sa lahat masakit kasi wala siyang tiwala sa akin.

Wala na akong magagawa pagod nako pumunta nako sa kwarto ko at ng impake. Bahala na kung saan ako mapunta Gusto ko ng umalis dito ayoko na.

Totoo nga sabi nila Masasaktan lang ako kapag minahal ko siya.

*******

Shon Pov..

**Blag**

"Damn it! FUCKING BASTARD!!" Sigaw ko habang nasa CR ako lahat ng mahawakan ko Tina-tapon ko at Ginulo ko lahat ng Gamit dito sa Banyo dahil sa galit at sakit na nararamdaman ko..