Multi- Servan
Biriniz artık açıklama yapmayı düşünüyor mu yoksa ben sizi zorla konuşturmalı mıyım?
Uzun süren bir sessizlik oldu, herkes birbirine bakıyor önce nereden başlamaları gerektiğini bilmiyormuş gibi susmaya devam ediyorlardı. Ama bilmedikleri şey sabır denen o lanet olası özelliğin bende bir parça bile kalmadığıydı.
Daha fazla bu sessizliğe katlanamayip ayağa kalktım. Tüm bar boşaltılmıştı. Bana söyleyecekleri şey biliyordum iyi değildi. Her zaman ciddi ortamlardan nefret etmiş birisiyim ben, çünkü insanlar yüzünüze bakmaktan çekindiğin de sonucunda asla güzel şeyler söylemezler. Etrafıma bi kaç kez göz attıktan sonra ortada duran cam sehpaya gelişine güzel tekme attım. Sanki bunu yapmamı bekliyorlarmış gibi hiç kimse tepki vermedi. Evet alışılık oldukları bir durumdu benim önüme geleni kırıp dökmem ama şuan yapacağım ve söyleyeceğim şeyleri yaparken beynimi kullanmacagim kesin olan bir şeydi.
- Bak karanlıkta kayboldu emin değiliz, o gibi değildi ama başka kim olabilir. Üzerinde kendinden üç beden büyük çizgili bir tshirt vardı yani gözlerini dikmiş evine bakıyordu, saçları kısaydı ama uzun zaman oldu dediğim gibi emin olamayız
- Bir dakika bir dakika. Siz şimdi bana senelerdir deli gibi her yerde aradığın kız evinin önüne kadar geldi ve sen nasıl bir malsın ki onu göremedin mi diyorsunuz? Bunu mu diyorsunuz he? Delirtmeyin lan beni adam gibi anlatsın birisi herşeyi en baştan.
2 sene önce
Bugün senin kıyafetlerinden birini giyeceğim
Benim kıyafetlerim sana kaç beden büyük olur güzelim haberin varmı. Sen çocuk reyonundan bile giyenebilirsin ama benim kıyafetlerim olmaz
Olsun yinede giyeceğim
Suratını aşmış bir şekilde eline aldığı tshirtle birlikte odadan çıktı 5 dakika sonra geldiğinde öylece yüzüme baktı. Siyah enine çizgileri olan bir tshirt giyiyordu. Kendisine 3 beden büyük. Nasıl olmuş diye sordu; üzerinde elbise gibi durduğu için sadece tshirtle çıktığından utanıp kızaran yanaklarına baktım .
O gün söyleyemesem de. Öyle güzeldin ki..
Günümüz..
Tam da düşündüğüm şey olmuştu kalbim deli gibi çarpıyor birisinin ağzından çıkıcak küçücük umut dolu bir cümleye bakıyordu. Ve nihayet ozan anlatmaya devam etti
- Atakanla birlikte bardaydık ikizi aradık ama açmadı. Bizde sana gelmiştir diye düşündük bilirsin şu her zaman yaptığı gizli serenat hikayesi filan. Kalkıp sana geldik ama bahçende biri vardı Atakan fark etti. Gizlice izlemeye başladık. Üzerinde büyük beden kıyafetler giyen, kuaföre gitmediği çok belli olan kısa kesilmiş saçlar ve çok zayıftı yani Azra gibi değildi ama bahçende öylece durmuş evini izliyordu. Emin olamadık takip ettik. Bir süre daha orda durduktan sonra çıkıp gitti, önce gecenin o saatinde karanlıkta saatlerce yürüdü en sonunda ıssız bir yerde durdu evi orda sandık ama birden ortadan kayboldu . Yani bizi fark etmesi imkansız ama belki de açık verdik yada bir şeyi gözden kaçırdık bilemiyorum Atakan bi ara yine piçlik yaptı ona laf yetistiriyordum öyle de olmuş olabilir
Bütün bu anlatılanları sindirmem bir kaç dakikamı aldı. Öylece olduğum yere çöktüm. Sonunda bulmuştum onu. Evet belki o değildi ama ufacık bir umut bile hayata tutunmama yetmisti. Herşeye tekrardan başlayacaktım onu bulacak kendimi affettirecek ve eski güzel günlerimize geri dönecektik. O zamanlar yapmadığım benden istediği ne varsa yapacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN KALAN İZ
Teen FictionGiderken söylediği bir sözü aklıma geldi. " Sen benim canımdan bir parça değilsin sen artık benim canımın acıma sebebisin, içine düşeceğin ateşten sana sarılarak çıkaracak biri olmadığında beni anlayacaksın. Yanarken camdan dışarı bak, ben artık sa...