Bir İzmir Masalı (#Wattys2016)

Bölüm 4: Sadakat

Yol boyunca uyumadım, uyuyamadım. Söyledim ya ben etrafa bakmayı severim, yol boyunca vücudumu ele geçirmiş bir Melisa'yla ufak bir otobüs camından dışarıyı seyredaldım. Aklım ondaydı, kötü ayrılmıştık. Dayanamadım bir kaç saat sonra açtım telefonu yazmaya başladım telefondan, konuşmaya başladık. Bana güzel davranıyordu, aramızı düzelmiştik. Ama birşey vardı, ne olduğunu anlamadım ama bir soğukluk vardı adlandıramadığım bir kötü his işte. Melisa bana hep kısa kısa cevaplar veriyordu, bunu daha önce hiç yapmazdı. Sanki beni geçiştiriyor gibiydi. Tabi ki böyle düşünmemeye çalıştım. Belli etmedim ona, otobüs terminale geldi ve inip doğru evin yolunu tuttum Kadıköy'e gittim. Eve geldiğimde bizimkiler evdeydi, benden bir kaç gün önce gelip ayarladılar herşeyi ben sonradan geldim o süre zarfı boyunca da arkadaşım Sinan'ların evinde konaklamıştım Sinan benim en yakın dostum, beraber büyüdüğüm aynı ortaokul ve aynı liseye gittiğim insan. Kıyafetlerimi çıkarıp banyoya attım hemen kendimi, ve suyun altında düşüncelere kapıldım. Hayatımda ilk defa böyle hissediyordum, anlamlandıramadığım bir şekilde sanki yüzlerce duyguyu aynı anda hissediyordum. Bu daha önce Melisa'ya aşık olduğum zamandada olmuştu ama o zaman korku vardı üzüntü yoktu adlandıramadığım buruk bi acı da var bu sefer içimde ne olduğunu anlamaya çalışıyorum hala. Öyle böyle, günler geçiyor ben bir yandan iş arıyorum. Kendimi avutuyorum gidip gelirim sürekli yanlız bırakmam onu oralarda dedim, bitmesin de bıkmadan gidip gelirim her ay dedim. 1 hafta geçti, 2 hafta geçti, 3 hafta geçti. Telefon yetmiyor artık, bizimkilere dedim anne çok özledim bir gidip göreyim şu kızı nolur diye, düşünmeden git oğlum nasıl istersen dediler. Çok sevinmiştim, ailem bu konuda beni sıkmıyor oğlum özlüyorsan daha sık git 2 haftada bir git demişlerdi. Ailemin arkamda olması kadar güzel birşey yoktu, bu tarif edilemez bir duygu. Öyle bir güven geldi ki üzerime o an, hemen gidip ilk otobüse bilet aldım yola koyuldum. Melisa'ya söyledim arayıp çok sevindi, sesi titriyordu. Oda en az benim kadar sevinmişti hissetmiştim, zaten 1 haftadır özledim gel diyordu. Otobüs terminaline varmıştım, Melisa oraya gelemedi o gün sınavı varmış okulda ordaydı bende Sinan'a gittim. 2 yıllık sevgilisi Azra ile kalıyorlar evde beraber. Aynı okul aynı bölüm aynı sınıfta beraber okuyorlar, hayalimdeki birliktelik buydu. Puanım iyiydi bilgisayar mühendisliğini kazandım ama gitmedim. Daha fazla okumak istemedim, bunu ailemle konuştum zamanında ve beni anlayışla karşıladılar. Baba ben 4 yılımı daha belki kalırsam 5-6 yılımı daha okullara vermek istemiyorum bir an önce bir işe girip çalışmak istiyorum dedim. Babam kabul etti razı gelip oda bana bir iş bulmuştu. Neyse, biz konumuza dönelim. Sinanlar gittiğimde uyuyorlardı hala, Sinan daltaşak açtı kapıyı "Anaaam kardeşim nerelerdesin sen, dönmüşsün çok özledim seni it herif" diye kapıyı açtı ve beni içeri aldı.