Ζήλια

309 38 18
                                    

Το φιλί του για άλλη μια φορά ξύπνησε όλες τις αισθήσεις μου. Ένιωθα τα χείλη του απαλά πάνω στα δικά μου αλλά οι κινήσεις τους ήταν έντονες, κτητικές. Ασυνείδητα έπιασα το πρόσωπό του και τον τράβηξα ακόμη πιο κοντά μου. Χώρισα τα χείλη μου και αισθάνθηκα τη γλώσσα του να αναζητά τη δική μου. Τα χέρια του ταξίδευαν στους ώμους, στη μέση και τέλους στους γοφούς μου.

Ξαφνικά, με μία κίνηση, με σήκωσε στην αγκαλιά του. Αυθόρμητα τύλιξα τα πόδια μου γύρω του καθώς εκείνος με κουβαλούσε μέχρι το κρεβάτι μου. Με άφησε απαλά πάνω σ' αυτό και συνέχισε να με φιλάει στο στόμα, στο λαιμό, στο σαγόνι, στη κλείδα και τέλος λίγο πάνω από το στήθος. Η ανάσα μου επιταχύνθηκε και μικροί αναστεναγμοί δραπέτευαν από το λαιμό μου. Ήταν τόσο μοναδική η αίσθηση των χειλιών του πάνω στο δέρμα μου. Τα σημεία απ' όπου περνούσαν τα ένιωθα λες και φλέγονταν.

Για λίγα δευτερόλεπτα τα χείλη του απομακρύνθηκαν από πάνω μου και ένιωσα μια καυτή ανάσα στο στέρνο μου.

«Ρόουζ...» Αναστέναξε σιγανά προκαλώντας μου ένα έντονο μα ευχάριστο συναίσθημα χαμηλά στο στομάχι.

Ανασήκωσα το κεφάλι μου και αυτή τη φορά επιτέθηκα εγώ στα χείλη του. Έβαλα τα χέρια μου στο στήθος του και με λίγη περισσότερη δύναμη από το οποιοδήποτε κορίτσι της ηλικίας μου, τον έσπρωξα έτσι ώστε τώρα βρισκόμουν εγώ από πάνω του.

Το ξαφνιασμένο βλέμμα στο πρόσωπό του με έκανε να νιώσω απίστευτη αυτοπεποίθηση. Έτσι με τη σειρά μου άρχισα να φιλάω κάθε σημείο του προσώπου του. Όταν έφτασα στο λαιμό του, παρόλο που ο σφυγμός του παλλόταν επικίνδυνα έντονα -προς έκπληξή μου- δεν με επηρέασε. Ήταν λες και η δίψα μου είχε πλέον δευτερεύουσα σημασία. Αυτό που με ενδιέφερε όσο τίποτε άλλο αυτή τη στιγμή ήταν να ευχαριστήσω αυτό το αγόρι που με παρατηρούσε έκπληκτο καθώς φιλούσα το μήλο του Αδάμ του.

Ήμουν έτοιμη να συνεχίσω μέχρι το σημείο που τελείωνε ο γιακάς της μπλούζας του όταν άκουσα ένα βουητό από κάπου κοντά. Σηκώθηκα από πάνω του, ανακάθισα και άρχισα να ψάχνω τριγύρω για την πηγή του ήχου.

«Γιατί σταμάτησες;» Με ρώτησε ο Τομ με βραχνή φωνή.

Στο άκουσμά της ήθελα να συνεχίσω από εκεί που σταμάτησα μόνο και μόνο για να τον ακούω να μιλάει έτσι συνέχεια. Όμως αντίθετα του απάντησα με μια επίσης βραχνή φωνή που στη συνέχεια προσπάθησα να καθαρίσω με ένα βήξιμο.

Ένα Απαίσιο Κτήνος (Μέρος 2ο)Where stories live. Discover now